Balletles

 Herinnering

Mam mag ik ook naar ballet? Erika en Ingrid mogen ook. 

Wat is dat dan en waar is dat dan en..

Er moest dus informatie worden ingewonnen maar het was al snel heel duidelijk. Dat zou het niet gaan worden. Het was veel te duur. Het kostte wel vijf gulden in de maand en dat kon een arbeidersloontj begin jaren 50 niet trekken. 

Jet ging over de balletschool van Winja Marova in de parkstraat. De eerste school in Arnhem die ook beroepsopleidingen gaf en daarnaast amateur groepen voor kinderen die dan in de schouwburg een jaarl;ijkse einduitvoering mochten verzorgen. Geweldig leek me dat. Maar nee dat zat er echt niet in. 

Mijn moeder sprak erover met tante Riet de vrouw van haar broer. En ik zat daar als enig kind weer met de neus vooraan bij. Tante Riet en oom Wim waren gelovige mensen en gingen wekelijks naar de kerk op zaterdag want dat was de dag des Heren. Zo stond dat in de bijbel er werden hele gesprekken gevoerd over geloof en ook daar zat ik bij. Ik wist er alles van maar nu hadden ze het over mijn ballet dat ik zo graag zou willen doen. 

Tante Riet en oom Wim hadden geen kinderen maar haar zus die op de Hommelseweg woonden boven haar moeder die aderverkalking had, had heel veel kinderen en dat betekende dat er ook geen geld was voor luxe. Tante Riet moest ook elke week een tientje betalen om haar moeder te onderhouden want er was geen pensioen en ook nog geen vadertje Drees die later een uitkering voor bejaarden door de wet heen kreeg,. En die dochter van tante Leen, zo heette die zus, gingen wel naar ballet. 

Er was een mevrouw die balletlessen verzorgde voor kinderen en dat koste een dubbeltje. Ja dat was te overzien. Dus met een dubbeltje stevig in mijn hand ging ik naar de Hommelseweg en belde aan bij tante Leen. Marietje kwam de trap af en samen wandelden we naar het gebouwtje van de Katholieke Arbeiders Bond aan de Roosendaalsestraat. We moesten achterom naar het tuinhuis en daar zat mevrouw Magendans aan een tafeltje met rondom kinderen Ze schreef in een schriftje en ik moest mijn naam opgeven. Het dubbeltje werd keurig ingeschreven en toen ioedereen er was kon de balletles beginnen.

Ze had een hele choreografie gemaakt van doornroosje met muziek en we moesten ook nog zingen. Honderd jaren later kwam een schone prins, die haar deed ontwaken.... Er was ook een einduitvoering in Tivoli aan de Velperweg. Zo spannenend. Mijn moeder had van voering zijde een balletjurkje gemaakt. Wat een feest. 

Er werd gefuisterd> Heb je het al gezien? Wat? Er staat een naakte vrouw in de etalage , Wat? Waar? 

In de etalage van de winkel van mevrouw Magendans. Ze heeft een winkel aan de Klarendalse weg met oosterse tapijten. Haar zoon Jaques zit op de kunstaccademie. En nou staat er een naakte vrouw in haar etalage. Er werd gegiecheld door de kinderen want dat was toch eigenlijk schandalig. 

Ik heb dat beeld nooit gezien, ben er nooit langs gekomen toen het er stond> ik was wel erg nieuwsgierig nmaar het kwam er gewoon niet van. Alleen ging ik niet zomaar een eind van huis. . Maar toen ik deze week met vrienden een bezoekje bracht aan het modekwartie, zoals de vernieuwde naam voor dat gedeelte van Klarendal heet, kwam ik langs het winkeltje van mevrouw Magendans en popte dit verhaal naar boven. Wat heb ik veel herinneringen aan de stad.