zaterdag 31 juli 2021

Er blijft niets gelijk aan zichzelf

 

[  ] De mind, de geest, is iets vreemds want ze kan over zichzelf nadenken.
Mind is a weird thing because it can think about itself
Demo Rinpoche


Denkt de geest, de mind, over zichzelf na? Of is het het brein dat zich met zichzelf bezighoudt?

In het vorige blogje las ik over Johanne van het Kruis. En begreep ook dat de ziel leeg is en daardoor, door het leegzijn  vervuld kan worden . Ziel meer als werkwoord dan als iets op zichzelf staand waardoor het een functie krijgt net als alles in ons lijf en leven

 Wat is het dat denkt, ben ik dat en wat is dat ik waar zit dat dan?. Het is toch niet mijn brein want daar zitten  mijn hersenen die kunnen denken. Dat is misschien maar een stukje van IK. Maar ik, degene die ik denk te zijn, dat zit daar niet. Waar zit dat ik dan? In mijn hart maar dat kan niet denken en dat kan ik wel dus ik ben ook niet mijn hart. Evenals een tafelpoot nog geen tafel is. Dat denken doet die grijze brei  niet zelfstandig want  het wordt  heel erg beinvloed en aangestuurd  door het hart, door allerlei emoties  en die zijn steeds weer anders dus daar zit mijn Zelf ook niet en ook heeft dat ik die emoties niet altijd in de hand. ik echt niet . Want ik ben niet mijn emotie maar ik heb ze wel. Ze komen gewoon naar boven onder nepaalde omstandigheden.  Wat is dan dat ik. Is dat mijn denken is dat emotie of is dat het lijf waar de hersenen in huizen want ook dat lijf en alle gevoelens en pijntjes beheersen mijn brein en denken . Maar dat ben ik toch ook niet. 

Dat ik, dat net als alles ook nog aan verandering onderhevig is want ik denk niet meer als een kind. Een kind denkt als een kind maar ik ben met al mijn denken en emoties veranderd en denk en leef niet meer als een kind. 

Door de tijd heen zijn er misscien kleine dingen blijven hangen maar ik ben wezenlijk anders dan dat kind van vroeger.

Ja de tijd en de herinnering dat werkt misschien als een verbindingsschakel. Het laat mij denken dat ik altijd dezelfde ben. Maar beter gezegd, het laat mij niet denken maar dat, misschien wel abstracte niet vaststaande of op zichzrlf bestaande ik  denkt dat ik altijd dezelfde ben. Maar dat klopt dus niet. 


Mijn brein kan over zichzelf nadenken alsof ik twee objecten ben.  En een opzichzelfstaand IK. Nee ik kan het niet vinden

 het hele leven is geen minuurt hetzelfde.

En zo valt er nog veel meer te onderzoeken. Tot ik begrijp dat alles er kan zijn juist omdat er nooit iets vastgezet kan worden. Alles doorlopend in verandering is in onderlinge afhankelijkheid. Dat is het enige dat mogelijkheid geeft tot vernieuwing, ontplooiing en groei. 


Het leven blijft wonderbaarlijk mooi en ik kan mij niet vinden en toch functioneer ik.  Ik leef

 

Geen opmerkingen: