Wat heeft een spiegel nou met vrede op aarde te maken?

 Fernando Pessoa: ‘De spiegel weerkaatst de waarheid; hij vergist zich niet omdat hij niet denkt.’

Overal kom je het tegen. Alle religies verkondigen het. Zeker nu tijdens de kerstperiode.We willen liefdevol zijn, vriendelijk en we willen compassie hebben, maar zijn we dat ook, liefdevol en hebben we ook echt compassie. Vriendelijk zijn is al het minste wat we kunnen zijn. Vriendelijkheid zijn zoals kleine lichtjes in een donkere tijd. Zo belangrijk!  Maar hoe vaak reageren we niet geirriteerd of boos op de dingen die ons raken?

Het is moeilijk om zonder te denken wat en wie je bent in de spiegel te kijken naar de eigen reacties. Tjonge jonge als ik dat doe, in die spiegel kijk. Zo objectief mogelijk zonder in te vullen wie ik denk te zijn, wat kom ik mezelf dan vaak tegen. Veel vaker dan me lief is.  Ik herinner me nog goed toen ik pas serieus ging oefenen met in die spiegel kijken. Ik heb weleens huilend aan tafel gezeten  toen ik tot de ontdekking kwam wat er allemaal in mijzelf aanwezig was. Dat had niets te maken met dat aardige mebs dat ik graag wilde zijn.  Maar wat ben ik blij dat ik na verloop van tijd en veel oefenen( en dat houdt nooit op he) echt oprecht heb leren kijken en dus altijd weer nieuwe vreemde dingen in mijzelf tegen kom. Soms kijk ik er met verwondering naar en wist ik niet dat dat ook in mij aanwezig was.

Ik ging er domweg altijd vanuit dat ik gewoon was die ik dacht te zijn. Er is heel wat aandacht, moed, wilskracht nieuwsgierigheid en vooral humor nodig om eerlijk in de spiegel te kijken.  Maar nu ik de dut van de huilbuien een beetje te boven ben kan ik   blij zijn met mijzelf. Met alles erop en eraan. 

Want  nu ik het zo af en toe opmerk hoe geirriteerd ik kan zijn, kan doen en dingen kan zeggen nu pas kan ik me voornemen het de volgende keer anders te doen en natuurlijk ga ik steeds weer de mist in maar dan is er die jumor en kan ik glimlachen tegen mezelf en zeggen je bent een gewoon mens. En zo ineens kan het gebeuren dat het me lukt om vriendelijk te blijven onder lastige omstandigheden. 

Aandachtig in de spiegel kijken. Ik heb er lol in en vooral nu met de kerst zorgt het hopelijk voor een beetje meer vrede in mijzelf, in mijn omgeving en uiteindelijk in de wereld.

 Krisjnamurti schreef.

 

Weet je, de mens praat eindeloos over liefde: heb je naaste lief, heb je God lief, wees vriendelijk. Maar zoals het nu is ben je net zo min vriendelijk als zachtaardig. Je bent zo op jezelf geconcentreerd, dat het je ontbreekt aan liefde. En zonder liefde is er alleen verdriet. Dat is niet zomaar een aforisme, dat je kunt nazeggen. Je moet dit ontdekken, je moet het tegenkomen. Je moet er hard voor werken. Je moet er voor werken met inzicht in jezelf, zonder ophouden, met hartstocht. Hartstocht is iets anders dan lust; wie niet weet wat hartstocht is, zal nooit de liefde kennen. Liefde kan alleen ontstaan bij totale zelfovergave. En alleen liefde kan orde tot stand brengen, een nieuwe cultuur, een nieuwe manier van leven.