Ik schreef aan een vriendin dat ik merkte bij het ouder worden steeds lekkerder in mijn vel te zitten en niet veel behoefte meer heb het buiten de deur te zoekn. Zoeken wat gelukkig maakt.
Maar nu vraag ik me eerlijk gezegd af of dat werkelijk zo is. Ik heb makkelijk praten in een beschermde omgeving en onder goede omstandigheden maar zou ik me ook zo senang voelen onder minder gunstige onstandigheden.
Hopelijk krijg ik daar nooit antwoord op maar hoe afhankelijk zijn we daar niet van? En hoe makkelijk is het om problemen van anderen niet re begrijpen. Het zet me hopelijk aan tot meer begrip en openheid naar de moeilijkheden van anderen.
We kunnen wel zeggen dat het allemaal tussen de oren zit of van binnen en natuurlijk dat is ook zo maar om dat waar te kunnen maken gaat het verder dan mijn eigen neus kan ruiken.
🤣 O uuhhh Verder kijken dan mijn neus lang is he?
Vannacht zijn alle blaadjes van de bomens gewaaid. En ze waren nog zo mooi. Nu zie ik alleen nog maar geraamten en zal de schoonheid ook daarvan leren zien na het gemis.
En het zonnetje schijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten