De weg naar binnen.

Een ander scheppings verhaal 

 De oorspronkelijke substantie was nog niet uit haar prekosmische slapende toestand overgegaan tot gedifferentieerde objectiviteit, of zelfs de (voor de mens tot dan toe) onzichtbare protyle van de wetenschap geworden. Maar wanneer het uur slaat, en ze ontvankelijk wordt voor de inwerking – door middel van fohat – van het goddelijk denken (de logos, of het mannelijk aspect van de anima mundi, alaya) – opent haar hart zich.

Ze differentieert zich, en de DRIE(vader, moeder, zoon) worden veranderd in vier. Hierin ligt de oorsprong van het dubbele mysterie van de drie-een-heid en de onbevlekte ontvangenis. Het eerste en fundamentele leerstuk van het occultisme is het universele één-zijn (of de homogeniteit) onder drie aspecten. Hierdoor kon men zich een idee vormen over de godheid, die als iets wat absoluut één is altijd onbegrijpelijk moet blijven voor het eindige verstand.

Het is mogelijk je een idee te vormen over iets dat onbegrijpelijk is. Door dat wat als normaal wordt aangenomen zonder het te begrijpen in een andere context te leren zien komen er nieuwe openingen. 

Toen ik uit mijn kinderschoenen groeide begon ik moeite te krijgen met klakkeloos aannemen van wonderen die mij door de kerk werden voorgespiegeld over de verhalen in de bijbel.

Er moest  de duur van een half leven en veel persoonlijke ervaringen overheen gaan voor ik op zoek ging naar wat er eigenlijk met al die verhalen bedoeld zou zijn. Er was toch naar mijn idee wel meer dan alleen deze wereld met alle menselijke interpretaties, al het doen en laten, hebben en houden en wetenschappelijke mogelijkheden en onmogelijkheden. Wat was dat dan, dat waar ik meer over zou willen weten en dat wat niet alleen voer voor mijn verstand zou kunnen zijn maar de oorzaak van alles. Wat was er meer dan dat wat ik kende? 

De allereerste keer dat ik in aanraking kwam met een andere manier van denken was dat een openbaring. Wat is dat dan een andere manier van denken? Om iets te kunnen leren moest ik altijd alles van buiten naar naar binnen brengen. Steeds meer opslaan in die grijze brei. En hoe meer ik weet hoe meer ik erachter kom dat ik niets weet. want er zijn oneindig veel dingen om te leren. Alles heeft oneindig veel mogelijkheden. Prachtig en interessant om me op de vlakken die me interesseren te verdiepen. Maar het is eindeloos en nooit weten we genoeg. (Dat lijkt ook wel een beetje bij deze tijd te horen)

Maar nu kon ik al mijn eigenschappen  op een heel andere manier gaan gebruiken. Door dat wat ik opnam in mijzelf te leren herkennen als iets wat  in mijzelf reeds aanwezig was. Een heel andere beweging die ook de wonderen in de bijbel in een heel ander daglicht plaatste. Het ging niet meer om het kennen van het verhaal maar om de diepere betekenis daarvan in mijzelf te leren herkennen. Want zoals in de laatste regel van dit citaat in De Geheime Leer van P.P. Blavatsky  dat gebaseerd is op oosterse wijsheden is, dat er dingen zijn die onbegrijpelijk blijven voor het eindige verstand.

Kunnen we met dat onbegrijpelijke  dan toch contact  maken met iets in ons dat niet materieeel en eindig als onze hersenen is maar iets in onszelf als een levengevend beginsel en daardoor logica leren zien en ervaren,  vroeg ik me af.

Het probleem voor mij waren de wonderen uit de bijbel waardoor ik alles een tijdlang afwees. Nu werden ze anders geduid en vaak nog veel onbegrijpelijker omdat ze in een universele context kwamen te staan maar daardoor  voor het eindige verstand beredeneerbaar en meer logisch in de context van het geheel waren. Maar alleen daardoor heeft het nog niet de binnenste essentie van het menszijn bereikt. Nou lijkt dat allemaal heel ingewikkeld maar nu ik eenmaal die omslag heb gemaakt en dat is een jarenlang proces geweest, is het veel makkelijker om een klein beetje meer inzicht te krijgen in mezelf en daardoor automatisch in het geheel. Die verhalen hebben allemaal iets over mijnzelf te vertellen. Hoe het in mij functioneert. Want dat is uiteindelijk niet anders dan hoe het hele universum functioneert. Op macro niveau functioneert het allemaal hetzelfde als op het micro niveau  zou je kunnen zeggen. Zo boven zo beneden. is een zogenaamde Hermetisch gedachte.  https://www.mystiekeschool.nl/hermetica/de-7-hermetische-principes-de-kybalion/

Wij zijn in onszelf een compleet universum waarin we alles terug kunnen vinden als we stil en aandachtig zouden kunnen zijn. Dat is de plek van waaruit alles ontstaat en waar alles in kan dalen. Dan kunnen we al die onwaarschijnlijke wonderverhalen een plek geven. Daarvoor zijn vaak handvatten nodig die van buitenaf worden aangereikt maar de weg naar binnen (inkeer) gaan we zelf. Alles zit  in mijzelf verborgen er moet slechts een tricker worden aangereikt om de duiding in mijzelf te vinden en dan is het niet meer belangrijk of de dingen die verteld worden in de fysieke vorm wel of niet bestaan of bestaan hebben. Belangrijk is dat ik daardoor op weg kan gaan.