In het vorige blogje schreef ik er al over. Over al die weerstanden die er in ons leven zijn. Ben jij wel eens iemand tegen gekomen die niet de minste geringste weerstand in zich ervaarde? Ik denk dat we allemaal het gevoel kennen van dit niet en dat wel.
Vaak hebben we het niet eens in de gaten maar het geeft een enorme inpakt op ons hele leven. In sommige gevallen reizen de weerstanden de pan uit. En de meeste weerstanden zijn niet nodig en alleen maar lastig. Wat niet wil zeggen dat ik alles maar goed kan vinden. De last die we ervan hebben zit meer in de manier waarop we ermee omgaan.
In het Boehddisme wordt gezegd en met name door Shantideva.
Als je het probleem kunt oplossen waar maak je je dan zorgen over.
Als je het probleem niet kunt oplossen waar maak je je dan zorgen over.
Voor mij geeft dat precies weer waar het over gaat. We blijven met onze problemen op de rug rondlopen en dat is nergens voor nodig.
Krisjnamurti heeft daar ook over in zijn boekje 'Aantekeningen'
Deze grenzeloze energie die onvolledig is gemaakt door ons verlangen naar duurzaamheid en veiligheid, is de grond waarin onvruchtbare ideeën, concurrentie, wreedheid en oorlog groeien; het is de oorzaak van een eeuwigdurend conflict tussen mens en mens. Als dit alles met gemak en zonder inspanning terzijde wordt geschoven, dan is er alleen die intense energie die alleen in vrijheid kan bestaan en bloeien. In vrijheid alleen veroorzaakt het geen conflict en verdriet; dan alleen neemt het toe en heeft geen einde. Het is het leven dat geen begin en geen einde heeft; het is de schepping die liefde is, vernietiging. Energie die in één richting wordt gebruikt, leidt tot één ding, conflict en verdriet; energie die de uitdrukking is van het totale leven is onmetelijke gelukzaligheid.
En dan heeft hij het ook nog over liefde. Is dat wat ik versta onder liefde hetzelfde als wat Krisjnamurti bedoeld? Als ik dat zo lees heb ik daar mijn vraagteken bij. Hij betrekt zelfs de vernietiging bij liefde. Mooi om over na te denken want zonder vernietiging, Shiva in het hindoe is er geen schepping mogelijk.
Hij heeft het over ons eeuwige gevecht met de dualiteit en dat is ook waaruit alle narigheden en oorlogen ontstaan. Ik vind dat echt een tekst om veel op te mediteren. Iedere keer mijn gedachten erbij bepalen en zien hoe het in mijn eigen leven werkt. Hoe ik iedere keer tegen kleinere en soms grotere weerstanden aanloop die ik aan de kant zou kunnen schuiven of er iets aan zou kunnen doen of ze zelfs accepteren waardoor het eenvoudiger wordt om ermee te leven. Vooral dat laatste is op zich is al een heel groot inzicht dat het mogelijk is dingen te accepteren die niet veranderd of verbeterd kunnen worden. Het er te kunnen laten zijn.
Het lijkt bijna een tegenstelling bij wat ik eerder schreef dat alles veranderd kan worden. Maar ik had beter kunnen schrijven alles is aan verandering onderhevig en er zijn dingen waar we zelf verandering in aan kunnen brengen maar de verandering in zichzelf kunnen we niet tegenhouden. Al het fysieke is vergankelijk en aan ouderdom en dood onderhevig. Daar verander je niets aan ook de dingen die buiten onze directe invloed gebeuren daar hebben we geen zeggenschap over maar wel over de manier waarop we ermee omgaan en dat is al heel wat. Want ook onze eigen houding daarop kan veel invloed hebben op de omstandigheden.
Zo hoorde ik een mooi verhaal en of het waar is weet ik niet maar het schijnt dat de autocoureur Hamilton zich nogal nadrukkelijk profileert als vegetarische klimaat supporter. En dat in een wereld vol klimaat aantastende zaken. Vettel eveneens een coureur daarentegen schijnt zoveel mogelijk met openbaar vervoer en dergelijke te reizen en na de races zelf de rommel van de tribunes aan het verzamelen is om weg te gooien. En dat doet hij zonder poespas of grote woorden. Hij doet het gewoon. Alleen al het feit dat het wordt verteld laat zien dat de dingen die we doen invloed hebben.
Enfin ik heb weer veel om over na te denken en vooral om volledig mee te leren leven dit weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten