Ik schreef er al eens eerder over en na het lezen van een blogje triggerde het me weer en dacht ik, hoe we ook ons best doen om ons te verplaatsen in andermans ideeën over zaken waar we onszelf niet in kunnen vinden, het lost niets werkelijk op. We blijven in de discussie of vaak zelfs in de strijd hangen tussen wel of niet.
Dit is jouw idee en dat is mijn idee. En zolang we ons eigen idee als waarheid zien kan er niet echt iets gebeuren. We kunnen misschien wat milder worden wanneer we ons proberen te verplaatsen in de werkelihkheid van iemand anders en dat is al heel wat maar uiteindelijk lost het niets op. Willen we het echt te boven komen in onszelf, de strijd om het gelijk dan moet er meer gebeuren
Het zou dan een stapje verder moeten gaan en we zouden in moeten leren zien dat er geen waarheid bestaat maar dat we allemaal leven in onze eigen werkelijkheid en die is voor iedereen anders. Dat is het enige dat bestaat in deze wereld van stoffelijkheid en dualiteit en zoals ik al zeg, de werkelijkheid is voor iedereen anders. Daar de vinger achter krijgen vraagt nog een beetje meer inzet dan je verplaatsen in de denkbeelden van iemand anders.
Dan moet je gaan kijken naar je eigen ideeen en denkbeelden en dat wat je denkt over jezelf en dat allemaal onder ogen zien als niet meer of minder dan jouw persoonlijke werkelijkheid. Een werkelijkheid die veranderlijk kan zijn en waar je keuzes kunt maken in en over jezelf. Veranderlijk zoals alles aan verandering onderhevig is.
Dat is een enorme stap en erg lastig, want wie en wat ben je nog wanneer je daarbij ook je eigen standpunten werkelijk onder ogen krijgt en tot het inzicht komt dat ook die gebaseerd zijn op allerlei veronderstellingen uit je eigen ervaringswereld die voor jou gelden maar niet voor een ander. Dat het dus geen waarheid is maar iets wat in jou persoonlijke werkelijkheid zo is gegroeid onder de omstandigheden die jou gemaakt hebben tot wat je op dit moment bent . Maar ook dat wat je nu bent is aan verandering onderhevig en onder heel andere omstandigheden dan die waarin je nu verkeert, zou je weleens heel anders kunnen gaan denken en sterker nog je zou heel anders kunnen zijn.
Waar kom je dan terecht als je dat gaat onderzoeken? wie ben je dan nog? Ben je dan bang jezelf te verliezen? En als je jezelf dan denkt te verliezen, ben je er dan niet meer of gaat het leven gewoon door en kun je dan tot de ontdekking komen dat je volledig uit denkbeelden bestaat en dat wetende toch gewoon verder kunt leven? Een uitzoekerij in zelfrefexie. Een onderzoek dat veel ruimte kan scheppen als je het aandurft te gaan jezelf ter discussie te stellen om ernaar te kijken voor jezelf . Het is een sprong in het diepe zonder zeker te weten of je zwemmen kunt.
En natuurlijk schrijf ik je voor mijn eigen gemak maar het gaat allemaal over mezelf. En de weg die ik ga en onderzoek. Doe ermee wat je wilt als je het leest. En ter geruststelling. Ik leef en functioneer nog steeds 😀
Hier in het westen hebben we het vaak over dicht bij jezelf blijven en je mag je eigen standpunt hebben. Natuurlijk mag je je eigen standpunt hebben maar we gaan erin vastgeroest zitten en denken dat we dan dicht bij onszelf blijven.
Het probleem is dat de ander dat ook denk en zo zullen we nooit een duidelijk beeld kunnen vormen van de eigen werkelijkheid. De eigen werkelijkheid is dat er altijd dualiteit is en die wordt niet opgelost door ons alleen maar te verplaatsen in andermans denkbeelden. We blijven vastzitten in ons eigen denkbeeld als waarheid. Zo ben ik nu eenmaal en ik moet dicht bij mezelf blijven anders raak ik mezelf kwijt. Wie ben ik dan nog? Mezelf kwijtraken is zo'n gegeven dat een waarheid schijnt te zijn maar dat is het niet. Ik onderzoek het doorlopend. Als ik me ervan bewust wordt dat het niet meer is maar ook niet minder dan mijn eigen werkelijkheid die gebaseerd is op mijn denken en de omstandigheden, dus ideeën vorming is waardoor ik als het ware vastzit in mijn eigen zogenaamde waarheid die niet meer is dan een werkelijkheid voor mij en dat onderzoek de mogelijkheid heeft tot verandering als ik dat zelf zou willen, misschien komt er dan een beetje meer ruimte voor de ander en kan ik leven vanuit polariteit Dit is er omdat\dat er is. Dan kan er overleg zijn zonder boosheid en strijd.
Er bestaat geen waarheid. Dat geeft duidelijkheid en dan is mijn werkelijkheid echt niet minder waard dan een gefingeerde waarheid maar ik weet dat het mijn werkelijkheid is. Ook betekent dat niet dat een ander over mijn grenzen mag en kan gaan. En verder vindt alles plaats binnen de context van het geheel van het hele leven waar iedereen bij betrokken is. Verschillen zullen er altijd zijn maar hoe gaan we ermee om?
Dat begint in onszelf. Nergens anders.
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.