In de lamrim cursus kwamen allerlei dingen voorbij die me weer aan het denken zetten. In eerste instantie ging het over de verschillende werelden waarin het mogelijk is herboren te worden die voor ons vaak moeilijk voorstelbaar zijn. Misschien wel als we ze psychologisch duiden maar als een werkelijk fysieke wereld wordt het al lastiger. Er kwamen veel aanvullingen naar boven die het toch steeds beter aannemelijk maakten. Zoals de ellende van een kreeft die levend gekookt wordt en meer vreselijke zaken die onvoorstelbaar zijn maar wel bestaan nog afgezien van de vele buitenaardse mogelijkheden van levens die we niet eens kennen. Maar het zijn in ieder geval dingen en gruwelen die we het liefst ver van ons af willen houden. Maar ook op de ons bekende wereld is er lijden in overvloed. Dat lijden kan ons motiveren er hier en nu iets aan te doen in ons eigen leven om het zo ook voor anderen te verbeteren. Als eerste edele waarheid zegt de Boehdda: Er is lijden. Maar daar laat hij het niet bij zitten en vervolgt: maar er is een weg uit het lijden.
Daar komt natuurlijk veel meer bij kijken dan deze twee regeltjes en als vanzelfsprekend komt ook Karma daar bij om de hoek kijken en dat het mogelijk is het te zuiveren en goede oorzaken te scheppen voor positief karma. Juist daarover ga ik dan aan het brainstormen. En dat begint vanmorgen met een vraag in mijzelf.
Wat wordt er nu precies gezuiverd?
Er wordt gezegd dat de persoonlijkheid verdwijnt in het stervensproces. De gewoonte patronen zijn sterk en worden meegenomen als inmrints op de bewustzijnsstroom. Dat zijn dan karmische imprints die in een volgend leven van 'iemand anders' zijn want mijn persoonlijkheid met mijn hersenen emoties en ander fysieke trekjes zijn verdwenen en dit is een nieuwe mens die mijn subtiele maar ingesleten imprints met zich meedraagt. De gewoontepatronen die op een bepaalde manier reageren op gebeurtenissen. Die imprins zijn onder meer en misschien vooral de reactiepatronen op alles wat zich voordoet. Daar kan ik me logischerwijs wel iets bij voorstellen. Want dat is misschien wel de grootste en meest dominante structuur van mijn persoonlijkheid. Het meest essentiële en geworteld in het bewustzijn. Dat zijn de karresporen waar we in vast zitten. Het is de manier waarmee ik op de fysieke hersenfunctie en de emoties die daarbij horen, reageer en op de omstandigheden die reacties veroorzaken.
De daden die daaruit voortgekomen zijn worden weer oorzaken en hebben een grote impact maar als ik de daad even loskoppel om het inzichtelijker te maken dan is: dat wat er gebeurd is, is gebeurd en iemand vermoorden (bijvoorbeeld) kun je niet meer terugdraaien. Het is wat het is en evenals de persoonlijkheid die ook van fysieke aard is gaat het voorbij in het stervensproces. De voortgang van de imprints die het nalaat in de bewustzijnsstroom en de gewoontes die daaruit voortkomen gaan niet verloren en daar is verandering te bewerkstelligen. Dus de moord als iets op zichzelf staands kan volgens mij niet in een volgend leven in het stoffelijke aanwezig zijn. (Zoals er niets is dat op zichzelf bestaat.) Maar de imprints van het bewustzijn waardoor het weer reactiepatronen oproept die blijven aanwezig. Dat is ook waar zuivering plaats kan vinden. Verandering en zuivering gaat uiteindelijk allemaal over bewustzijn.
Zuiveren
Het zuiveren heeft niet te maken met de daad zelf, die is er gewoon, dat is gewoon gebeurd. Positief of negatief, het is wat het is. Oorzaken die zijn uitgezet blijven oorzaken die gevolgen hebben. Voor positieve volgende oorzaken en de gevolgen daarvan hoeft natuurlijk niet gezuiverd te worden (of het zou moeten zijn voor de hoogmoed die eruit voort zou kunnen komen). Goede daden hebben op zich al heilzame gevolgen maar het is noodzakelijk dat ik me bewust word van de negatieve daden en oorzaken die reactiepatronen met zich meebrengen. Zodat ik niet iedere keer in die onheilzame reacties terugval. In onze beoefeningen worden daar handvaten voor gegeven. In verschillende stappen die ervoor zorgen dat het bewustzijn zich richt zodat we ons werkelijk diep bewust worden van het gebeurde en de gewoontepatronen aan leren passen in een heilzame richting. In eerste instantie de bewustwording van het onheilzame dat lijden veroorzaakt en daar mee doen wat noodzakelijk is zoals ik al schreef zijn daar stappen voor en daarna de aandacht op heilzame zaken richten.
Dat is mijn pad om te gaan. Er wordt nergens gezegd dat we in het lijden vast moeten blijven zitten. Het lijkt mij persoonlijk dan onmogelijk ooit uit samsara te komen. maar wel dat we ons er diep van bewust kunnen worden en het dan veranderen. Een hele weg om te gaan. Want gewoonte patronen daar valt lastig aan te ontkomen is mijn eigen ervaring..
Daarom is het juist mooi wanneer ik merk dat ik last krijg van negatief karma. Op dat moment kan ik beginnen er iets aan te doen. Ik ben geen speelbal van Karma als ik me ervan bewust word en eraan ga werken. Iedere keer een stapje. Het is geen kwestie van uitzitten maar een kwestie van eraan werken op een goede manier. Mijn bewustzijn leren omgaan met het hele leven. En dan mogen ook de mislukkingen en frustraties er zijn. Ook al lijkt dat een tegenspraak in zichzelf.
Wolkjes die voorbijdrijven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten