Ik schreef een stukje in mei 1996 in een dummy dat ik gebruikte om te teklenen en aantekeningen te maken . Helaas kan ik het niet of nauwelijks nog lezen wat ik schreef maar ik ben op dit stukje heel intensief aan het scannen geweest met mijn ogen. Heel langzamerhand kreeg ik toch de tekst wee een beetje onder controle en besloot het hier te plaatsen . Zo klan ik het toch makkelijker weer terug lezen. 

Vorm geven aan religie of spiritualiteit is iets wat diep in de mens gebeurd en vaak wordt het zowel van binnen als ook van buitenaf aangereikt. 

Mythelogie,  symbolen,  sprookjes, allegorie , futuristische denkbeelden,, zijn allemaal vormen die je daarvoor kunt gebruiken. Waarmee je vorm kunt geven aan je diepere werkelijkheid. Het gaat uireindelijk niet om de vorm maar om wat je ermee doet. en of je die vorm ook weer los kunt laten. om de werkelijke achterliggende zin ervan te zoeken en te begrijpen. 

God of het Alomvattende is niet aan vorm gebonden. Het alomvattende is in iedereen en in alles aanwezig

Schilderen is mediteren. Als dan het diepste voprm aanneemt beantwoordt het nooit volledig aan nhet gevoel. Daarvoor heeft vorm teveel beperkingen. Hpelijk wordt dan toch de achterliggende gedachte iets duidelijker en kan er een volgende stap genomen worden in een verdieping naar werkelijkheid. 

Dit schreef ik dus in 2996  en nog steeds is dat wat de manier waarop ik probeer te schilderen  met die gedachtte verbonden  zoals ik dag dagelijks met het leven omga en in aandacht altijd de relatie probeer te leggen met  de gevoelens die onder de oppervlakkige vormen die ik in het dagelijks leven tegenkom, omga. 

Alle vormen die naar buiten komen in het creatieve gebruik van het materiaal komen daauit voort.