Aandachtig naar de bron vanhet leven

 Ik kreeg dit artikel te lezen en voor mij is het heel bijzonder. Het bevestigd dat een zinvol leven bestaat uit aandachtig zijn. 

Ik wil het vaker lezen als een soirt begeleide meditatie en daarom plaats ik het nu hier. Makkelijk bereikbaar.

Het geheim in ieder van ons

Maarten Houtman - Tao-zen weekend mei 1999

Over de stille geest is het moeilijk spreken,

want het is een spreken over iets

wat zich in woorden niet laat vatten.

De stille geest leeft in ons,

maar wij kennen hem niet -

terwijl hij ons hele leven aanwezig is,

zelfs de oorzaak is van onze geboorte,

en ook na onze dood blijft voortbestaan.

Er valt dus weinig over te zeggen,

het is iets wat je zelf moet opmerken.

Je kunt gaan opmerken wat er in je is

buiten alles wat je kent:

je kent je gedachten,

je kent je gevoelens,

je kent je gewoonten,

je kent de idealen die je hebt,

de dingen die je nastreeft,

je kent verdriet, plezier, vreugde.

Maar wat daaraan vooraf gaat?

Elke beweging, elke ademtocht

is alleen maar mogelijk

omdat dat andere er is.

Je kunt het leven noemen,

je kunt het God noemen,

je kunt er allerlei namen aan geven - 

het is onbekend,

het is het geheim in ieder van ons.

Zolang je dat geheim niet tot je toelaat,

zolang je het niet kent in zijn hoedanigheid,

zolang leef je aan de buitenkant.

Ook al heb je heel diepzinnige gedachten,

ook al lees je prachtige boeken,

het is allemaal over datgene wat je niet kunt aanduiden.

Het allerbelangrijkste wat je moet begrijpen

is dat je zelf moet ervaren.

Want bewust worden

is de enige diepe zin die het leven heeft -

bewust worden van alles,

niet alleen van de dingen die je mooi vindt,

maar van elke wending van je gedachten,

van elke intensiteit van je gevoel,

van de onrust die er bij ieder is

ook al lijkt het een heel gelijkmatig mens.

Zodat je gaat merken wat er in je omgaat,

en welke invloed dat heeft op je adem.

De meeste meditatiesystemen schrijven voor:

dat moet je zus doen, dat moet je zo doen.

Ik zeg alleen: merk op wat er gebeurt.

Ik geef alleen de punten waar je op moet letten

om verder bij jezelf te komen,

bij je totale zelf.

Want daar gaat het om

niet om dat hele kleine stukje wat je kent -

ook al heb je tachtig jaar geleefd,

het blijft een heel klein stukje.

De werkelijkheid is veel diepgaander,

veel subtieler,

veel complexer.

Hoe beter je leert opmerken wat er allemaal in jezelf gebeurt,

hoe rustiger je wordt,

vanzelf.

Je hoeft jezelf niet tot stilte te manen,

dat volgt vanzelf:

als je opmerkt wat er in jezelf gebeurt

en daarbij kunt blijven met je aandacht,

word je vanzelf stil.

Dat is de schoonheid ervan.

Het is niet iets wat je je voorneemt, het gebeurt in het ontdekken,

in het ervaren.

Dat is de diepste zin van meditatie:

dat het uit zichzelf gebeurt,

en niet iets is wat jij je voorneemt of als doel stelt.

Als je je iets als doel stelt -

wat het ook is, het mag nog zo mooi zijn -

is het dood,

is het statisch,

het kan niet meer veranderen.

Je moet steeds zorgen dat je ontdekt.

Dat kan alleen maar door te doen,

en je geen gedachten te maken waar je uitkomt.

Dat is voor ons misschien het allermoeilijkst;

dat je elke gedachte erover voorgoed wegzet.

Je weet niet waar je uitkomt!

Mijn ervaring is niet gelijk aan die van een ander.

Uiteindelijk heb je alleen iets aan je eigen ervaring,

hoe betrekkelijk die ook is.

Ik weet heel goed:

onze ervaringen zijn geconditioneerd

door onze opvoeding,

door alles wat je doorloopt

als je geboren wordt, opgevoed wordt en leeft.

Maar dat is de enige basis die je hebt,

dus daar werk je mee.

Als je blijft opletten,

blijft ervaren wat er aldoor in je gebeurt,

dan wordt dat vanzelf weggewassen -

helemaal niet ingewikkeld, het gebeurt!