zondag 15 november 2020

Spirituele kanttekening

 Iedere keer merk ik het weer. Als ik dingen lees of wanneer ik zelf iets schrijf over de dingen die me bezig houden binnen spiritualitiet in het dagelijks leven. Het is vaak te kort door de bocht.  Je zou bij alle geschreven uitspraken zoveel kanttekeningen  moeten zetten omdat het voor velerlei uitleg vatbaar is. Dat is het nadeel van erover schrijven. In gesprekken geef je snel aanvullingen of een toelichting.  Want in het dagelijks leven gaat het altijd over honderdduizend interpretaties en niemand is hetzelfde,  Idereen denkt of reageert anders.

Zo kan een uitvinding van kernenergie waardoor je  het atoom voor prachtige dingen kunt gebruiken  misbruiken in een atoom bom. Vanwege hetzelfde misbruik zijn  spirituele geschriften soms ondergronds gegaan en geheim geworden omdat het misbruikt kon worden. Kijk naar de vreselijke fundamentalistische gebeurtenissen die een misbruik zijn van verkeerd uitgelegde religieuze zogenaamde voorschriften en kijk bijvoorbeeld naar het hakenkruis en de jodendster die Hitler misbruikte. Zij kwamen voort uit oosterse wijsheidtradities en werden door hem fout geinterpreteerd met afschuwelijke consequenties. 

Als we niet meer leven vanuit medemenselijkheid en liefde mededogen en in tijden van crisis gaan voor het behoud van onze eigen ideeen ons eigen lijf en leven en de ander aanwijzen als schuldige als we anderen van ons gelijk willen overtuigen, wordt het er niet beter op. Dan worden, wij mensen, botsende krachten in plaats van zielsverwanten.

Mijn devies is altijd geweest alles mag er zijn. Niets uitgezonderd. 

En hier komen we dan weer bij  die kantekeningen want schrijven is niet praten met elkaar. Het is altijd te kort door de bocht en kan verkeerd uitgelegd worden.  

Ik schrijf, omdat niemand mijn ideeën hoeft te volgen dus alleen maar voor mezelf en iedereen mag het lezen maar is ook vrij het niet te lezen. 

Alles mag er zijn, niets uitgezonderd ...  dat is mijn lijfspreuk denk ik vaak. Het is een groot goed daarmee te kunnen leven 

Ikzelf mag er dus ook zijn. Precies zoals ik ben en dat geld voor iedereen.

En hier komt mijn kanttekening

zolang ik geen levens in gevaar brengt en ik helder de consequenties van mijn gedrag op anderen leer zien en dus  zie wat ik een  ander aandoe

Soms kun je kwetsen  onmogelijk voorkomen. Maar het kan wel mijn uitgangspunt zijn en blijven. En dan is in rust, stabiliteit helder en aandachtig in liefdevolle vriendelijkheid  te kunnen blijven een groot goed

Pffff ik weet het zeker. Ik heb meer dan één  leven nodig om liefdevol en vriendelijk te zijn en te blijven onder alle omstadigheden. Zeker als ik tot de conclusie moet komen dat ik het op mij 76 ste nog niet onder de knie heb 😆

Maar gelukkig is er ook 99 keer vallen en honderd keer opstaan. 

En als het herhaakdelijk niet lukt rustig en vriendelijk te blijven kun je  het onderwerp van onrust beter uit de weg gaan en achter je laten


Misschien toch ook eens iets schrijven over de kracht van boosheid. Daar ga ik over nadenken


3 opmerkingen:

  1. De kracht van boosheid, daar ben ik benieuwd naar. Want als ik iets voel is het dat.

    Ik vind ook dat ""alles"" mag bestaan. In de natuur zie je alleen al in het stukje om mijn huis zoveel verscheidenheid, laat staan welke vormen, kleuren er in de hele wereld te vinden zijn. Ik vond het fantastisch een periode in Egypte te wonen en me daar thuis te voelen, zoveel vriendelijkheid, zorg en liefde ontving ik daar. Een totaal andere cultuur en toch zoveel liefde naar mij toe, dat vreemde element wat hun leven binnen wandelde. Ik geloof heilig in de goedheid van verscheidenheid. Ik denk dat het universum hierdoor bij elkaar gehouden wordt. Maar dan........... de wereld is niet alleen dit, zoveel griezeligheid kruipt naar boven. En mijn reactie is boosheid. Er totaal geen begrip voor op kunnen brengen, weerzin. Niet echt boeddhistisch denk ik. Maar nu je het over de kracht van boosheid hebt, ik ben benieuwd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het uitten van boosheid kan wel degelijk een reinigende functie hebben...belangrijk is het wel om daar een evenwicht in te vinden en het vanuit een oprecht hart te doen...

    BeantwoordenVerwijderen