Stuker

 

Ik heb gelukkig geen medicatie nodig. Maar als ik 's morgens mijn pillendoosje vul met wat voedingssuplementen nzoals dat heet voor mijn ongemakken dan valt er wel eens een pilletje buiten het potje.  Het doet me altijd denken aan knikkeren.  Stuken noemde we dat. Zouden de kinderen van deze tijd dat ook nog kennen?

Tussen ons huis en het huis van de buren was een deurbreedte. Het poortje. Daardoor kwam je in de achtertuinen van de huizen die met elkaar verbonden waren.  De grond in het poorttje was zwart en hard. Met een hak in de grond draaiden we er een klein putje in en dan had je een knikkerpotje. 

Stuken deed je met twee knikkers in de hand  en je probeeerde tegelijk de twee knikkers zo hard in het potje te gooien dat een knikker er weer uitketste. en als je dat lukte mocht je de verzamelde knikkers die er beiden tegelijk in waren gekomen eruit halen. 

Mijn neefje die naast ons woonde was er heel handig in en ik raakte niet graag mijn paar mooie knikkers kwijt aan zijn behendigheid. 

Ik geloof niet dat ik het veel gedaan heb.   Ik had wel mooie knikkers maar vond het fijner er naar te kijken. Die mooie glazen balletjes met al die kleurtjes. De een nog mooier dan de ander. 

De tijd vliegt.

 Ja.

Ik ben erweer eens, Heel lang geen zin gehad om wat dan ook maar te schrijven en vannacht kreeg ik er weer zin in.  Het liefst was ik midden in de nacht opgestaan om eraan te beginnen want ik kon niet slapen en dacht dat het mijn zinnen zou verzetten.   Ik heb wel vaker dat ik niet kan slapen en blijf dan lekker liggen. Ik vind dat niet zo erg. Het is niet zo dat mijn gedachten maar rondtollen maar nu was dat wel zo. Misschien toch maar eeer wat steviger gaan  oefenen met mindfulness en meditatie. 

We hadden een verjaardag gehad en de gesprekken hielden me niet zo bezig maar er was een ding waar ik graag op een goede manier op had willen reageren en dat heb ik niet gedaan. Ik heb mijn mond dicht gehouden en daar had ik vannacht spijt van maar terwijl ik dat overdacht wist ik  dat het beter was en dat het goed was dat ik niet reageerde.  Het heeft me toch geraakt anders had ik er niet de halve nacht wakker van gelegen. Die verdomde politoek ook.  Hihihi. Ja dat is mou de problemen buiten mezelf plaatsen terwijl ik zelf mijn denken in een kringetje laat ronddraaien  en er geen grip op heb terwijl dat wel te leren is door consequent oefenen. Evenals kubstenaars en sportlui het ook zo moeten doen als ze er iets van willen opsteken. Werk aan de winkel dus. 

Weet je wat, dacht ik ik midden in de nacht, ik ga mijn dagelijkse meditatie oefening doen dan komen die kleine hersentjes wel weer tot rust.  En jawel hoor na een tijdje intensieve concentratie meditatie op de beoefeningen die ik zo goed ken,waren de gedachten over het gesprek verdwenen. Ik voelde me stukken beter maar was nog steeds klaarwakker  Toen wilde ik dus opstaan Toch heb ik ook dat  niet gedaan omdat ik toen heel senang en tevreden lekker lag en eindelijk, het moet een uur of zeven geweest zijn, ben ik in slaap gevallen. 

En nu is het tien uur geweest en gaan we ontbijten.

Zo ook dat zit erin.  Ik heb regelmatig op internet gezocht naar een heel licht koptelefoontje voor over de oren want ik verdraag die inear dopjes niet in mijn oren en die zware over de oren  zitten zo benauwd. En ja nu heb ik zoiets gevonden en ik hoop dat het wat confortabeler is.  

Ik kijk nu meestal TV op mijn tablet want ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik daar van dichtbij beter op kan zien/ Ik scan  over een kleiner oppervlak en zie daardoor de details beter en herken dan ook beter de gezichten. Daarbij gebruik ik de koptelefoon omdat we regelmatig  niet samen dezelfde programma's kijken.  Ik gebruik hem ook bij het spelen op de elektrische gitaar.  En dan niet te vergeten de geleide meditaties en cursussen op Zoom. Ik ben heel benieuwd of het makkelijker gaat werken en ook voor het beluisteren van muziek die op mijn telefoontje staat zal het handig zijn. 

Dit jaar is verschrikkelijk snel voorbij gegaan. Het lijkt bij sommige dingen als de dag van gisteren en het jaar is alweer om. Ik ben toch maar weer met schilderen aan wat kerstkaartjes begonnen terwijl ik helemaal niet van plan ben kaarten te versturen.  Het adressen schrijven gaat niet meer.  Maar nu ben ik toch weer aan de gang gegaan om ook daar een oplossing voor te vinden.  Vroeger deed ik alles op de computer met programma's in Windows maar nu ik op tablet met Android werk ben ik nog steeds op zoek naar de mogelijkheden via de apps.  Ik kan geen makkelijk programma vinden voor het afdrukken van adressen op enveloppen. Wel allemaal dingen met toeters en bellen voor zakelijk gebnruik en dat is me te ingewikkeld.  Dus zoek ik zelf naar andere methoden en iedere keer is het weer een overwinningen als ik ergens een oplossing voor vind. 

Nu zijn mijn tablet en teklefoontje standaard verbonden met de printer en hoef ik niet meer te vragen of Fer wil printen. Vroeger was het andersom dan vroeg Fer mij of ik iets uit wilde draaien toen maakte ik ook nog hele lay outs voor het Magazine van Jewel Heart.  Ik vind het dus heel leuk om ook nu weer zelf de oplossingen te vinden en ik ben aardig op weg.  Ja, dat kwam vannacht ook nog even voorbij: hoe de enveloppen in de printer moeten zodat ik op de juiste plek de adressen krijg uitgedraaid als ik dat adres op A4 heb uitgetikt. En als het dan lukt ben ik blij. 

En zo hobbelen we maar verder en maken zelf het leven tot een feestje. 

Ja ze komen er weer aan alle kerst uitstallingen en ideeën. 

Een weg naar vrijheid

 Ik lees een boek van Thich Nhat Hahn, een feest van herkenning voor mij en op een eenvoudige maar zo mooie manier onderbouwd . Terwijl ik het lees denk ik:' daar moet ik toch maar een blogje over schrijven' 

Er staat zoveel in wat ik na 30 jaar oefenen kan onderschrijven. En nou moet je van dat oefenen niet denken dat het hard werken is. Ja zo noem ik het wel maar het is eigenlijk gewoon heel bewust leren leven. En meteen is ook dat weer niet zo gewoon. Weten waar je mee bezig bent want de meeste dingen doen we automatisch.  En dat is voor veel dingen  maar goed ook . En ja dat opmerkzaam worden  is aan de ene kant hard werken  en ook is het gewoon zijn die je werkelijk bent.  En toch is dat opmerkzaam zijn essentieel voor een goed en gelukkig leven. 

In het boek dat ik nu lees beschrijft hij de manier waarop onze geest functioneert, (dat in de studies van het Boeddhisme over 52 mentale fctoren heel diepgaand wordt uitgespit),  maar hij beschrijft het  op een heel   een eenvoudige leesbare manier. Hij vertelt over die mentale factoren die darmee gepaard gaan en weet  daar dan op een heel practische mnanier vorm aan te geven zodat het duidelijk wordt. 

Het bewustzijn plaatst hij als eerste in een opslagbewustzijn en een mentaal bewustzijn.  Die twee beinvloeden elkaar .  Het mentale bewustzijn kunnen we de gewoonten aanleren die in het opslagbewustzijn worden bewaard. Daar werken we dagelijks mee.  we kunnen ons bewust wordenvan alles in en om ons heen. Het mentale bewustzijn  is een heel werkzaam bewustzijn en kost veel meer energie dan het opslag bewustzijn.  Dus dat geeft zo zijn consequenties in ons dagelijks leven.

Het opslagbewustzijn , zoals het woord al zegt, herbergt de gewoonten. Ze  worden daar opgeslagen  We hoeven er  niet meer over na  te denken. Het werkt als  een soort automatischepiloo.t. Zoals bij  lopen, en vele handelingen maar ook de gewoonte om je  over iets druk te maken wat niet nodig is en andere emoties die willekeurig opoppen waar we  helaas  weinig zeggenschap over lijken te hebben totdat we ermee aan het werk gaan. 

 Als je dus iets wilt veranderen is het zaak opmerkzaam te zijn op gewoonten die je anders wilt. Dat wat is opgeslagen en je steeds weer in de moeilijkheden brengt.  Je gevoel niet vrij te zijn. Je emoties waar je last van hebt, en er zijn zoveel dingen waar we zelfs vaak onbewust steeds weer tegenaan lopen. De automatische piloot laat je steeds  dezelfde valkuilen opzoeken. Die  dingen die in je mentale bewustzijn naar boven komen vanuit het opslagbewustzijn die gebeuren gewoon. Het lijkt wel of je er niets over te vertellen hebt. 

Maar in dat mentale bewustzijn daar breng je de veranderingen aan door nieuwe ndere gewoonten van te maken. Niet door te vechten of hard te werken maar puur  door bewuste opmerkzaamheid. Door er misschien een tijdje bij stil te staan en je werkelijk bewust te maken dat je er weer bent ingetrapt. En iedere keer opnieuw met geduld jezelf beloven het de volgende keer anders te doen. Niet één  keer maar ... tig keer. Het lijkt zo simpel maar echt dat is het niet. We zijn meestal alweer voorbij die opmerkzaamheid voor je erbij stil kunt staan.  .Het kost geduld  (weer zo een uiterst belangrijke bijkomstigheid) dat je kunt oefenen door  de ademhaling op een prettige manier te volgen   en ja ook dat kost  tijd en geduld   en dat is niet niets. 

Zo worden naar verloop van tijd  nieuwe gewoonten geboren  door oefening in opmerkzaamheid.  Ze worden  je 'eigen' en dan zullen ze geen moeite meer kosten. Kun je spontaan leven in opmerkzaamheid. Het zit dan  in  het opslagbewustzijn dat minder energie kost en je langer in welzijn laat leven.

Als ik dit zo  schrijf lijkt het veel van hetzelfde zoals Plato mij wel eens toedichtte. Maar als ik het boek van Thich lees dan lees ik zoveel nieuwe dingen over de samenhang van alles wat daarbij hoort.  verhelderend en mooi geschreven.  Ik blijf hier  hangen in het basisgegeven wat zo enorm belangrijk is voor meer zeggenschap over het eigen doen en laten.

Ik denk dat ik het natuurlijk helemaal niet goed uitleg en dat er allemaal kanttekeningen bij zijn door de manier waarop ik kort door de bocht ga. De onderbouwing van Thich is niet te overtreffen zelfs niet te evenaren in een allinea van een blogje en doet daar dus geen recht aan.

Maar als hij dan schrijft dat het een weg naar vrijheid is en geen idee fix omdat hij weet dat er mensen  in zijn omgeving zijn die meer vrijheid hebben gekregen door oefening van opmerkzaamheid dan kan ik dat voor 100% onderschrijven Al leef ik niet in zijn omgeving. 

Het gaat niet over erin geloven maar over eigen ervaring en  ook over mijn eigen ervaring. 

Boeddha in lichaam en geest

Thich Nhat Hahn

 Ik schreef een stukje in mei 1996 in een dummy dat ik gebruikte om te teklenen en aantekeningen te maken . Helaas kan ik het niet of nauwelijks nog lezen wat ik schreef maar ik ben op dit stukje heel intensief aan het scannen geweest met mijn ogen. Heel langzamerhand kreeg ik toch de tekst wee een beetje onder controle en besloot het hier te plaatsen . Zo klan ik het toch makkelijker weer terug lezen. 

Vorm geven aan religie of spiritualiteit is iets wat diep in de mens gebeurd en vaak wordt het zowel van binnen als ook van buitenaf aangereikt. 

Mythelogie,  symbolen,  sprookjes, allegorie , futuristische denkbeelden,, zijn allemaal vormen die je daarvoor kunt gebruiken. Waarmee je vorm kunt geven aan je diepere werkelijkheid. Het gaat uireindelijk niet om de vorm maar om wat je ermee doet. en of je die vorm ook weer los kunt laten. om de werkelijke achterliggende zin ervan te zoeken en te begrijpen. 

God of het Alomvattende is niet aan vorm gebonden. Het alomvattende is in iedereen en in alles aanwezig

Schilderen is mediteren. Als dan het diepste voprm aanneemt beantwoordt het nooit volledig aan nhet gevoel. Daarvoor heeft vorm teveel beperkingen. Hpelijk wordt dan toch de achterliggende gedachte iets duidelijker en kan er een volgende stap genomen worden in een verdieping naar werkelijkheid. 

Dit schreef ik dus in 2996  en nog steeds is dat wat de manier waarop ik probeer te schilderen  met die gedachtte verbonden  zoals ik dag dagelijks met het leven omga en in aandacht altijd de relatie probeer te leggen met  de gevoelens die onder de oppervlakkige vormen die ik in het dagelijks leven tegenkom, omga. 

Alle vormen die naar buiten komen in het creatieve gebruik van het materiaal komen daauit voort. 

 

Folkwang en Ruhr museum

 Een vijwilliger en mede kunstenaar die werkt bij de kwa had weer een prima reisje verzorgd. Deze keer gingen we naar Essen in Duitsland.  In eerste onstantie viel het me op toen we door de wijken van Essen reden om bij het Folkwang museum te komen hoe oostblok achtig en somber fantaieloos de appartementen gebouwen er in deze westerse  stad eruitzagen. Ik hoop dat er ook nog iets vrolijkers voor de ,mensen in Essen te zien is. Iets fantasierijkers  dan deze doodse wijken  Wij zagen natuurlijk in de regen niet het mooiste van de stad.

Maar het museum was werkelijk schitterend. Wat een variaties aan presentaties waarvan wij er niet meer dan twee bezochten en om niet meteen door te rennen naar waar we voor kwamen, en dat waren de de de schilders en afiche makers van rond de eeuwwisseling in Parijs wzndelden Eerst wandelden eerst even we door de vaste moderne en oude collectie en daarna de uitgezochte tentoonstelling. 

Een overweldigenden hoeveelheid schilderijen. Wat heb ik ervan genoten. Bijna slle kunstenaars uit die periode kwamen voorbij. Matisse Cezanne  Leger, Chagall  Braque  Picasso, Mirot en nog veel meer grote namen. 

In de middag gingen we nog naar het Ruhr museum. Prachtig vond ik de gebouwen die nog de sfeer toonden van hoe er vroeger steenkolen werden gedolven en verwerkt. Een bijzpondere pmgeving en ook daar hoogerop in het gebouw waren tentoonstellingsruimten ingericht met een enorme hoeveelheid kunstschatten en archeologische vondsten waarvan ik bijna geen foto's  meer maakten omdat het allemaal  over mijn grens van opname vermogen ging.

Daaraan merk ik wel dat ik de tachtig nader.😅

Hondsmoe kon ik op de terugweg lekker uitrusten. 

Vandaag maakte ik een fotoalbum met alle fotootjes die ik wel maakte.

Twee musea in Essen

Als je op deze link klikt opent het album in een nieuw venster. 

Keuzevrij gewaarzijn

 Een tijdje geleden vroeg iemand mij of ik religileus was. Ik zat even met een mond vol tanden want ik wist zo snel geen duidelijk antwoord te geven.  Dat kwam omdat ik niet wist wat die persoon onder religieus verstond. Meestal wordt er zoiets bedoeld  als:  geloof je in God. en ook met zo'n vraag loop ik al gauw vast want wat of wie versta je dan onder een God.  Ik kan daar voor mijzelf zo snel geen antwoord voor bedenken.  Er bestaan zoveel beeldvormingen over wat en hoe een god zou kunnen zijn die voor mij allemaal geen hout snijden.  Ik zou dus niet weten wat ik daarop zou moeten antwoorden. 

Geloven is ook al zo'n ding waar ik niet mee uit de voeten kan. Blind iets geloven is niet mijn ding. Als ik het kan beredeneren wordt het al iets anders maar er zijn ook dingen  die  ik liever  voorlopig jhet voordeel van de twijfel  geef om er dan misschien   pas geloof aan te hechten wanneer de logica me duidelijk is of omdat ik dingen zelf aan de lijve heb ervaren. Ja zo'n ongelovige Thomas ben ik ook. 

Toch komen er ook dingen om de hoek kijken die je wel als religieus zou kunnen duiden. Zoals het respect en de eerbied die ik wil betonen aan datgene wat ik als groter dan mijzelf aanvaard. Dat wat in mij en  om mij is.    Alles wat ook in   iedereen aanwezig is. Dat wat te groot is om er woorden aan te geven omdat het ook alomvattend  is. Misschiekan je het LEVeN,   BEWUSTZIJN, wERKZAAMHEID  noemen. Het zijn meer werkwoorden dan zelfstandige naamwoorden. Drie aspecten en misschien zijn er wel meer die veel inhoudelijkheid hebben en samen het gejeel vormen dat LEVEN heet. Het leven van alles wat IS. en dat is  zonder die werkzame   aspecten niet mogelijk.  Die onderlinge verbondenheid die het geheel maakt. Het heeft  allemaal in ruimte en tijd  bestaansrecht. 

Het is natuurlijk ondoenlijk om de menselijke nieuwsgierigheid met een paar van die kreten te bevredigen. De mens wil altijd meer weten, meer doen, meer begrijpen , meer zijn. enzovoort en dan begint de invulling van die werkzame basis aspecten met een verdeling en benoening vsn allerlei concepten die passen binnen onze eigen context  de eigen cultuur en achtergronden  waardoor we meer grip krijgen op details. Alles bekeken door ons eigen perspectief.

We geven alles een naam en proberen erachter te komen hoe het zit. En altijd hebben we onze eigen bril op ook al proberen we nog zo mee te leven met dat wat buiten mijn perspectief valt. En als dat dan toch een beetje lukt lukt, vanuit een ander perspectief kijken, dan verrijkt dat maar we lopen onherroepelijk wel weer tegen nieuwe problemen aan. 

  We willen begrijpen, we willen grijpen. We willen vasthouden wat ons goed lijkt en verwerpen wat ons biet goed lijkt of ons niet past.. We willen het, wat dat ook moge zijn, ons eigen maken zodat we er grip op krijgen en lopen voortdurend tegen obstakels en weerstanden aan die niet binnen ons (be) grijpen liggen.

Krishnamurti pleitte voor keuzevrij gewaarzijn. Zijn interessante diepgaande gesprekken  met bekende wetenschappers zijn nog volop op YouTube  te vinden. Keuzevrij gewaarzijn van waaruit ik kan leven en werken. Opmerkzaam kan zijn zonder oordeel.

Op het moment dat ik me daarvan bewust zou kunnen worden en het een geïntegreerd deel van mijn leven heb leren maken dan hoef ik niet meer te verzanden in voor of tegen iets zijn of met  iemand of met mijzelf. het gevecht aan te gaan maar kan ik mijn energie gebruiken om vrij te  handelen om de mens in mijzelf ruimte te geven en als mens naast de mens te staan en te doen wat noodzakelijks is . En dat kan ook betekenen verantwoordelijkheid nemen bij onrecht zodat onrecht   herstelt zou kunnen worden  of zichtbaar gemaakt.    Dan is er sprake van heilzaam handelen. 

En intussen is het leven precies dat wat het is en moeten we ons daarmee uiteen zetten.  Door ondervinding leren wat heilzaam en wat niet eilzaam is.

Zo een  pad bewandelen heeft voor mij alles met religie te maken omdat het woord religare ook verbinden betekent. Me keuzevrij bewust maken van al wat is en me met een open gewaarzijn verbinden met het AL. 

De wandelaars

Gertjan Eldering, Hightide

 

Nog even op de muziek doorborduren.

En iets vertellen over  de  onderstaande compositie die Gertjan Eldering maakte naar aanleiding van het overlijden van onze vriendin  Ineke  en geliefde medebeoefenaar van ons Boehddistische pad. 

Als componist- pianist weet hij op een geweldige manier uitdrukking te geven aan dat wat Ineke voor mij was en  nog steeds voor mij betekent. Bij het beluisteren zag ik   haar als het ware voor me  in heel haar  doen en laten in   de beluisterde compositie en  de mizikale vertolking.  Zo mooi  en emotioneel vorm gegeven

Bij deze YouTube presentatie gebruikte hij een gedicht dat Ineke uitkoos van William Blake en  mijn   sschilderij 'twee vleugels'  dat in zijn bezit is en in  veel facetten symboliek in zich draagt.  

Twee vleugels