De lachende boeddha ontbreekt omdat die mij niet zo aanspreekt en officieel geen boeddha is maar een lachende verlichte monnik. En bij wijze van spreken niet in dit rijtje past.
Elly's eigenwijze Alles mag er zijn zoals het is Dit blog gaat over mijn persoonlijke ervaringen en de zingeving aan mijn leven. Spiritualiteit en het dagelijks leven zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik houd me graag bezig met schilderen, fotograferen en lezen over het filosofische denken in Boeddhisme en Christelijke mystiek om het in het dagelijks leven in praktijk te leren brengen
maandag 29 september 2025
Mijn Boehddha beelden
De lachende boeddha ontbreekt omdat die mij niet zo aanspreekt en officieel geen boeddha is maar een lachende verlichte monnik. En bij wijze van spreken niet in dit rijtje past.
zondag 21 september 2025
Tis maar dat je tweet
Om te kunnen lezen moet ik ieder woord samenstellen en in de flow van de zin gaat dat redelijkgoed met grote letters. Veel letters ontbreken in het zicht en in de zinsopbpuw . Sans serif gaat het beste. Haakjes aan de letters zijn al een crime. Handgeschreven is onleesbaar geworden.
Als het me teveel moeilijk wordt houd ik het bij plaatjes kijken.
Tis maar dat je tweet 😆
En tis herfstherfst. Ik kreeg een warmdekentje voor op de bank voor mijj verjaardag
zaterdag 20 september 2025
Polarisatie
Daar zit ik dan te mijmeren in het openluchtmuseum waar we vandaag even gingen fotograferen onder de dreigende regenlucht. Terwijl ik dagelijks geniet van het leven.
En in de tussentijd zie ik overal om mij heen kommer en kwel. In mijn directe omgeving wordt iedereen steeds minder mobiel en spelen vele ziekenhuisbezoeken, opnames, en andere psychisch bijna niet meer op te brengen toestanden, een grote rol.
Intussen plaats ik op facebook mijn fotootjes en niemendalletjes en op willekeurige voorbijkomende berichten vliegen me de agressieve uitlatingen om de oren. Ik zie ze en laat ze voor wat ze zijn. Soms heb ik de neiging er ook mijn zegje over te doen want natuurlijk heb ik ook een eigen mening over veel dingen maar als ik dan zie wat er in de reacties gebeurt, slaat me de schrik om het hart. Iedere mening lokt uit tot het tegenovergestelde en het wordt zo van kwaad tot erger. Ik denk niet dat mijn mening ook maar iets bij zal dragen aan de vrede in de wereld. Mijn bijdrage aan vrede is om het in mijn eigen huis en omgeving vredevol en liefdevol te houden. En met zelfreflexie naar mijn handel en wandel te kijken.
Ondanks de oproep tot het verminderen van de polarisatie die de ronden doen door meer tot compromissen te komen lijkt het tegenovergestelde te gebeuren tussen mensen en hele bevolkingsgroepen. Die escalatie is niet van vandaag op morgen aan de orde maar was zoals alles een groeiproces van onverdraagzaamheid en steeds hatelijker wordende tegenstellingen. Allemaal ideeën die tussen de oren geboren worden en de gevolgen daarvan is dat al het leven dat doorspekt zou moeten zijn van medemenselijkheid wordt vernield.
We zouden al die opgebouwde ideeën van onszelf waar we ons mee identificeren en denken dat het zoooo belangrijk is, eens een beetje minder serieus en met meer humor moeten bekijken. Op die manier is het wat eenvoudiger concessies te doen in een wereld waar zoveel verdeeldheid heerst. Want het heerst en houd zo de hele wereld in zijn greep.
Dat breidt zich uit over de aardbol en alle politiek is opgebouwd uit al die die ideeën. Een grote opgebouwde piramide, Nou wil ik ne daar verder helemaal niet over uitlaten want ook dat is zinloos als je niets te zeggen hebt en leidt alleen maar tot grotere controversiële toestanden. Nee, het enige is op dat vlak stemmen op een partij die mij het meest humaan overkomt. Ook al zal ook zo'n partij concessies moeten doen.
Zo werkt dat hier in Nederland gelukkig nog steeds. We gebben (nog steeds) geen dictatuur
vrijdag 19 september 2025
Onzichtbaar en verborgen
Het leeft zo diep in mij
Onzichtbaar en verborgen
Dat waarop men huizen bouwt
Het leeft zo diep in mij
onuitgesproken woorden
Zacht kabbelend in het duister
Even raakt het de bovenkant
Als het zich wil ontplooien
Verlangend naar wat tastbaar is
Vanuit basaal niet weten
Zoekt woorden ontoereikend
Het vormt zich tot een werkelijkheid
Overspoelt en geeft nieuwe leven.
donderdag 18 september 2025
Twee dagen
Gisteren had ik een telefonische afspraak met de specialist en omdat ik nog steeds regelmatig pijn en vermoeidheid heb, besloten we op wat zwaardere medicatie over te gaan. Ik nam gisteravond de eerste pil in en verwachtte dat ik daarmee ook beter zou slapen. Ik slaap nooit langer dan 5 uur. En zie… Ik sliep nu 4 uur. Dat zet geen zoden aan de dijk. Verder voel ik me wel goed 😆 alhoewel ik denk dat het mogelijk zou zijn iets meer energie te hebben. Die darmen kosten veel energie, dat hoorde ik ook van haar dus eens even afwachten. Ik weet ook niet of de werking meteen merkbaar zal zijn of dat het even tijd nodig heeft.
Vanmiddag volksdansen. Niet helemaal vlekkeloos, ook niet voordat ik de deur uit was, maar met 2 paracetamol ging het goed. Ik heb er veel plezier in en misschien wordt het op termijn wat makkelijker.
En nu is het een dag later. De 18de. Mijn verjaardag ik werd 81. Een rustige dag wat ik ook wilde. In oktober hebben de kinderen een uitje voor ons gepland. Helemaal goed.
Ik zat vandaag niet zo lekker in mijn vel en hoop dat ik me morgen wat beter voel.
Komt dat nou door die nieuwe pil,en of omdat ik altijd al moeite met verjaardagen heb. ???.
Morgen nieuwe ronden nieuwe kansen.
dinsdag 16 september 2025
De verborgen schat
Wat kan een mens toch ontzettend moe zijn van niks. Ja dat is één van die dingen die bij de leeftijd horen vermoed ik. De ene dag voel ik me fit en de andere dag sta ik al moe op. Het zal ook wel veel met de darmen te maken hebben. Nou ja, het is wat het is.
Gisteren was ik verschrikkelijk moe geworden tijdens het schilderen bij de kwa. Het liep ook niet allemaal op rolletjes. Ik had de map met papier in de auto laten staan en zag Fer ermee wegrijden toen hij me had gebracht. Gelukkig is er ook veel te koop in het atelier dus ik zit niet voor één gat gevangen maar toen merkte ik ook nog eens dat de tube wit zo goed als leeg was. Enfin…
Ik stortte me op de opdracht en kwastje er lustig op los want wat erin zit (in mijn hoofd) moet er ook nog uit zien te komen. Lekker bezig dus.
Maar het werd niet wat erin zat. Zucht. En zo verschrikkelijk moe toen ik thuis kwam en ook nog zag dat er iets niet klopte. Het was (nog) niet wat ik wilde.
En vanmorgen werd ik wakker en toen wist ik, het.
Zo moest het zijn.
Voor de duidelijkheid. De opdracht deze maand is: een object inpakken en het daarna schilderen. Daar krijgen we in de eerste les van de maand dan uitgebteid instructie en voorbeelden van te zien. Zoals Christ0 bijvoorbeeld. Natuurlijk zijn we vrij om iets anders te doen waar we zelf mee bezig willen maar dat doe ik thuis wel. In het atelier doe ik graag met de opdracht mee. Eerder had ik al een speelgoed autootje ingepakt en geschilderd, nu een heel oud analoog camera in heen doek verpakt. Dat wilde ik, in een expressief abstract landschappelijke 'chaos' verstoppen.
De verborgen schat.
Het kan voor veel overdenkingen symbool staan.
zondag 14 september 2025
Reactieformulier
Update
Het was toch nog niet helemaal in orde.
Reageren NU weer
Mogelijk.
Ik had de reactie mogelijkheid een tijdje gesloten maar heb ze al weer een tijdje wel mogelijk gemaakt en.
Maar ik krijg al wat langer, al van voor dat ik ze even sloot, via het contact formulier in de zijbalk te horen dat reageren bij sommigen niet lukt. Nou is er maar een enkeling van de meerdere bezoekers die mijn blog schijnen te lezen die wel reageert en niet reageren is natuurlijk ook prina. Maar het is jammer als de mogelijkheid er is, dat het dan niet lukt.
Dus heb ik in de in stellingen een popupvenster ingesteld. Hopelijk doet dat het wel. Het zou fijn zijn. Ik zelf heb het uitgeprobeerd en kan wel gewoon in het reactie tormulier komen.
Ik ben benieuwd.
Laat maar 'horen' zien zou ik zeggen. 😀
Het is alweer twee jaar geleden dat we nog maar net de Hoge Veluwe opreden en oog in oog met twee jonge herten stonden die natuurlijk ook weer snel verdwenen. Ik had nog wel tijd om er een foto van te maken. Thuisgekomen heb ik er één geschilderd.
vrijdag 12 september 2025
In mij
Het leeft zo diep in mij
Onzichtbaar en verborgen
waarop men huizen bouwt
Het leeft zo diep in mij
onuitgesproken woorden
Zacht kabbelend in het duister
Even raakt het de bovenkant
Als het zich wil ontplooien
Verlangend naar wat tastbaar is
Vanuit basaal niet weten
Zoek woorden ontoereikend
Het vormt zich tot een werkelijkheid
Overspoelt het nieuwe leven.
woensdag 10 september 2025
Ghaghagha
Ik moet er alweer om lachen. Dat balen van mij is gelukkig altijd maar van korte duur. Ik weet waar de knop zit om hem om te draaien.
Als ik iets in mijn hoofd heb en ik tot de ontdekking kom dat wat ik schrijf niet voldoet aan wat ik goed genoeg vind en vooral dat niet helder genoeg is... Dan baal ik ff en wil de handdoek in de ring gooien.
Maar er zijn ook gewone dagelijkse dingen als boerenkool en worteltjes taart en het is ook leuk daarover te bloggen. Dus. Zit ik gewoon weer in mijn midden en stuur een mooi plaatje.
Vanmorgen komt vriendinneke en gaan we waarschijnlijk met verf en oapier stoeien en vanmiddag probeer ik mijn conditie uit en zie ik of ik weer wat volksdansjes nee kan doen.
Dat is misschien wel leuk o te vertellen.
Voor ik meer pijn en last van mijn darmen kreeg, hoopte ik dat ik samen met een (andere) vriendin mee kon gaan volksdansen om mijzelf uit dat cirkeltje van lijfelijke narigheid te galen. Maar die ellende werd steeds erger en toen werd het vskantie en sukkelde ik door tot ik naar de specialist kon.
Intussen stortte de conditie steeds verder in en de medicatie slaat (nog steeds) niet erg aan. Maar toch, de eerste dansmiddag verliep buitengewoon hoopvol.
Wie had nou gedacht dat ik zoveel plezier in volksdansen zou krijgen. Nou, ik nuet hoor. Ik deed toch altijd aan klassiek ballet. Hihi en moet je mij nu zien als tachtigjarige tusse vitale ouderen met het grootste plezie. Als het lijf vandaag een beetje wil wordt het een mooie dag in afwachting van de telefonische specialusten afspraak de 16de. Misschien kan ik dan op iets zwaardere medicatie overstappen die hopelijk iets effectiever werkt. We zullen het wel zien.
Intussen vlodder ik dit blogje maar even af zonder me al te druk te maken over de misslagen en fouten.
Dan zet ik ook masr even de geblokkeerde reacties eruit. We zien wel waar het schip strand en dan rukken de mentale hulptroepen wel weer uit om snel het schip op drift te krijgen.
Fije dag allemaal. Huer zal het wel lukken.
dinsdag 9 september 2025
Pauze
Ik baal als een stekker en stop een tijdje met publiceren. Het gaat niet zoals ik wil.
Achter de voordeur
zondag 7 september 2025
Een beetje te snel
Ik had al een blogje geplaatst maar haalde het nog weer terug naar concept. Het is niet helemaal naar mijn zin en ik plaatste het dus iets te snel.
inpakken en wegwezen.
Eerst maar eens mijn pijnlijke darmen in rustiger vaarwater proberen te brengen want de medicatie slaat niet echt aan en het duurt nog even tot de volgende afspraak met de specialist.