Regelmatig komt er een citaat voorbij omdat ik daarop geabboneerd ben en dan een e mailtje in mijn brievenbus vind.. Dat vind ik fijn want het bepaalt me op onverwachte momenten even bij de manier waarop ik in het leven sta en waarop ik bezig wil zijn met de dingen die voor mij belangrijk zijn.
In de bezigheden van alle dag is het niet altijd vanzelfsprekend vanuit mijn eigen middelpunt te leven en in aandacht aanwezig te zijn. Zo'n citaat helpt me er even bij stil te staan.
Het citaat dat vnmorgen voorbij kwam was van Tich Nhat Hahn. Altijd weer heel bijzonder omdat hij de dingen zo menselijk en eenvoudig kan zeggen waardoor het bij mij altijd weer direct 'binnenkomt'.
Vooral deze is weer heel actueel. Alhoewel het nieuws over de oorlog steeds meer op een laag pitje gaat staan, voel ik me nog erg betrokken bij de ellende in Oekraine en zou ik zo graag willen dat ik er iets aan kon doet.. Wat bijna onmogelijk lijkt . En dan lees ik dit van Tich N.hat Hahn.
Transforming anger ~ Thich Nhat Hanh
https://justdharma.org/
Any peace talks should begin with making peace with ourselves. First we need to recognize our anger, embrace it, and make peace with it. You don’t fight your anger, because your anger is you. Your anger is the wounded child in you. Why should you fight your anger? The method is entirely nonviolent: awareness, mindfulness, and tenderly holding your anger within you. Like this, your anger will transform naturally.
Vooral het me realiseren dat ik zelf het gewonde kind ben want zo voel ik het lang niet altijd en zeker niet als ik boos ben. Maar als ik er heel diep over na denk kom ik tot de conclusie dat het klopt. Ik ben het zelf en ik kan mijn woede omarmen zoals alle hebbelijkheden en onhebbelijkheden in mijn leven, dat spreekt me aan.
En dan is het goed dat ik het engels niet zo makkelijk lees als het Nederlands want dan kan ik het nog eens extra goed na lezen om het binnen te laten komen. Dan weet ik, Ja ik kan er wel iets aan doen. Ik kan op mijn eigen boze momenten letten. Er ook niet overheen walsen of net doen of ik niet boos ben en ertegen vechten maar ik kan rustig ademhalen, me er bewust van worden en me ermee verzoenen.
Misschien is het niet veel in verhouding tot wat er in Oekraine gebeurd maar voor mij is het heel wat en het ghelpt.
Een volgende stap zou kunnen zijn de kracht van de boosheid om te zetten naar Liefde Mededogen. Maar laat ik nu eerst maar eens de boosheid erkennen die onder sommige omstandigheden naar boven komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten