Dat was het dan.
Ik stop met srukjes schrijven op dit blog.
Ik was me niet bewust van de ontelbare fouten die er in mijn schrijfsels blijven zitten. Ondanks herhaaldelijk controleren en verbeteren ben ik tot de ontdekking gekomen dat het wemelt van de fouten die ik door de blinde vlekken over het hoofd zie.
Dat hoofd vult alles precies in zoals ik het wil maar de ogen met de blinde vlekken doen het niet meer. Ik ben blij dat het brein een goed hulpmiddel is bij het lezen van boeken waardoor de zinnen bijna automatisch ingevuld worden en herkend., maar bij het schrijven is de handycap des te duidelijker. \Het moet een crime zijn om de stukjes te lezen en ik verwonder me over de statistieken. Dat er toch nog iedere keer weer enkele lezers schijnen te zijn.
De stukjes beantwoorden njiet meer aan wat ik wil en voor ogen heb dus heb ik besloten te stoppen. Voor mijzelf schrijf ik nog wel verder op een gesloten blog maar ik denk iedereen heel hartelijk voor de moeite die werd genomen om toch te lezen.
