Stilte rondom de vijver. Ik zette mijn rollator aan de rand van het water in het gras en ging zitten met het zonnetje in de rug. De temperatuur was heerlijk aangenaam . maar de lucht voor mij dreigde met wolken en onweer.
De zon die onder die wolken doorscheen gaf dat vervreemdende dreigende bijna groenachtig licht.
Plots viel er een druppel op mijn hoofd maar de vijver bleef roerloos en stil. Alleen het kabbelende instromende water gaf dat rustig makende geluid.
In de verte blafte een hond. Een eenzame wandelaar passeerde en groette.
Zo zat ik daar verdtild. Drie kwartier.
Zucht. Ik had zwijgend bij je willen zitten.
BeantwoordenVerwijderenVreemd, maar ik herken het. Steeds heb ik steeds vaker van die momenten.
BeantwoordenVerwijderenSoms is stilte ook belangrijk zodat lichaam en geest alles kan loslaten. Zo zit ik ook af en toe bij de vijver hier of langs te sloot op bankje. Dus ik herkende ook wel je woorden. Mooie foto erbij gezet.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig! Bijna zeldzaam die stilte
BeantwoordenVerwijderen