Gisteravond toch weer eens met de meubels aan het schuiven geweest. Ik wil alles graag zo goed mogelijk hebben staan het moet voor mijn gevoel kloppen en daar komt dan bij dat ik graag zo goed mogelijk wil kunnen zien. Die combinatie is niet altiid te vinden. Overal duiken onverwachte lastige dingen op.
De zon staat de hele dag vvoor het raam en dat vond ik jaren geleden heerlijk. De zon in de kamer was heel belangrijk daar was ik blij mee. Maar helaas dat is nu een grote handuycap want met mijn gezicht naar het liucht wordt de pupuil kleiner en dan houd ik veel minder zicht over omdat juist de focus blind is. Dus de bank waarop ik altijd zit, stond al een tijd niet meer recht op het raam gericht maar zo dat ik me er van af kon draaien. Nu zijn de bomen weer volop in het blad en dat schermt de zon af. Die lindebomen zijn in de twintig jaar dat we hiier nu wonen flink gegroeid en geven schaduw in de kamer.
Dus gisteravond de bank maar weer eens terug gedraaid en dat betekent dat ik weer wat beter TV , (die tussen de twee ramen staat) kan kijken. Okee maar.... nou ja voorlopig gaat het wel weer maar staat het zo mooi en uitgebalnceerd??? Ik heb het gevoel dat ik pontificaal voor het front zit en dat vind ik minder. Fer vind het prima en het zit weer als vanouds voor de dingen die we doen willen. Want ook muziek luisteren levert op deze manier een goede plek op. En natuurlijk ik kan ook op een stoel gaan zitten die van het licht afgekeerd is. Maar daar komt het niet meer zo van want dat is voor handwerken breien haken etc wel fijn maar dat lukt niet meer. Als ik steken laat vallen worden het allemaal broddellappen. Hihihi het blijft zoeken. naar 'perfertie. Het is maar goed dat dat nooit te bereiken is dan blijf je bezig met zoeken naar alternatieve en vreatieve oplossingen voor dat wat belangrijk genoeg is. .
Gisteravond liep Fer lachend naar de keuken en zei:
Het is maar goed dat we een tomtom hebben.
