Focussen

 Natuurlijk wist ik het al veel langer dat je bij net ouder worden veel langzamer wordt  maar nu begint het pas echt tot me door te dringen. 

Gisteravond planden we al naar het Kröller Müller museum te gaan maar vanmorgen klwam er helemaal niets meer van en wilde ik veel liever thuis blijven om een blogje te schrijven, te schilderen,. te lezen of allerlei voorkomende dingen te doen die ik vroeger op willekeurige momenten deed en waar ik nu soms een hele dag aan zou moeten besteden. Want als ik dat niet doe dan wordt bijvoorbeeld het schilderen helemaal niets omdat het niet alleen om het schuilderen gaat maar ook om de rust en de tijd ervoor te nemen om er oop gefocust te kunnen zijn . 

Als ik schilder, een blogje schrijf  of andere dingen doe waar ik werkelijk induik, ben ik ook min n of meer onbereikbaar en krijg je geen antwoord als je tegen me praat. 

Dat alles vraagt om een andere planning en precies daar begin ik me meer bewust van te worden. De gewoonte is zo ingesleten om direct te reageren op allerlei dingen die ik leuk vind en graag doe maar ik merk nu dat er daardoor geen tijd overblijft voor de rust van de concentratie voor  zo'n  dagje lezen schilderen enzovoort.  

Een groot deel van de week is al ingepland net vrijwillige verpklichtingen. Zeker vijf dagdelen zijn min of meer vast en dat is toch wel vrij veel maar goed te doen. Jammer vind ik het wel dat ik al jaren 's avonds nergens meer aan toe kom. Dan is de koek op en wordt zelfs lezen zoals blogjes lezen en reageren al vaak te vermoeiend.. Een keer in de twee weken heb ik  dan nog een zoomsessie en het vreemde is dan dat ik ondanks vermoeidheid dan weer helemaal wakker wordt en daar juist  energie van krijg. 

Misschien moet ik 's avonds leren over de drempel heen te stappen en toch iets aktivers oppakken maar meestal ben ik daar dan gewoon te lui voor. 

Enfin vandaag naaar het museum, dat wordt het dus niet. Vandaar dat ik nu weer de rust heb voor een blogje. De Hoge Veluwe houd ik tegoed voor een volgende keer

Morgen wordt het boodschappen doen want ik heb beloofd zaterdag  indisch te gaan koken om met drie van onze buren te  vieren dat we NIET verhuizen.  Ook een hele onderbeming want ik heb dat al heeeeel lang niet meer gedaan. Hopelijk gaat het een beetje goed.  Nou ja we zien wel als het maar wel gezellig wordt. 

Maandagmiddag ben ik naar de nieuwe groep in het ateerlier van het KWA geweest om te schilderen. Eerst moesten we de Coronaprik halen dus had ik gemeld dat ik wat later kwam. Maar dat was toch een kleine misrekening want ik kwam dus een uur te laat en viel met de neus precies in de koffietijd.  Kon wel even kennis maken met iedereen en dat was op zich wel lekker. Het is een vrij grote groep emet meer ouderen dan op de ochtend en Jos is natuurlijk heel anders dan Annemarie.  Ik maakte hem al vaker mee en vind zijn manier van begeleiden wel fijn.  Voor het schilderen zelf merkte ik in het laatste uurtje dat ik nog wel erg los moet komen. 

Ik zal mijn eigen weg moeten vinden in de opdrachten die hij geeft en de inspirerende dingen die hij aanbied maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik die ondanks mijn visuele handycap wel zal vinden. Het is nou eenmaal onmpgelijk om iets wat uirgestald is normaal na te schilderen. Dus zal ik veel meer van vlakverdelingen  en compositie uit moeten gaan naar aanleiding van datgene wat ik op het witte vlak zet en en dan de voorstelling loslaten.

Natuurlijk kan ik ook zelf mijn onderwerpen  kiezen en doen wat ik wil maar de opdrachten vind ik persoonlijk wel leuk om ermee te expirementeren en naar mijn eigen hand te zetten. 

Het gaat erom wat JIJ ervan WILT  maken zei Jos  en dat past helemaal in mijn straatje. 

Gaat helemaal goed komen.

En nu alle tijd om de hele middag te besteden aan focussen op dat wat ik voor vandaag ga doen.