Wat bedenken we toch verschrikkelijk veel. Een mens ziet door de bomen het bos niet meer. Het kan me volkomen overspoelen. Ik wil iets gaan schrijven over ervaring en over ‘nu’ maar weet dan niet eens hoe ik moet beginnen . Ook dat is een gedachte. Eerst moet ik allerlei bijkomende gedachten aan de kant zetten. En dan nog het idee: zal ik meteen op blog of eerst maar in klad gaan schrijven. En dan had ik al die andere dagelijkse dingen en overdenkingen al aan de kant geschoven om me hierop te kunnen richten. En terwijl ik schrijf popt op dat ik misschien toch beter eerst kan gaan eten. Om nog maar te zwijgen over de tas die ik zo in moet pakken om te kunnen gaan schilderen. En zo lan ik nog wel even doorgaan.
Het is gelukkig al een stuk minder geworden dan lang geleden door meditatie concentratie oefeningen eennu kan ik me al iets beter richten op dat wat ik wil gaan doen en wordt het makkelijker de wolkjes andere gedachten aan de kant te schuiven. . Maar ze blijven komen en gaan.
En ik maar denken dat IK dat ben. Hoezo, dat IK dat ben? Welke gedachten ben ik dan welke ervgaring die binnenkomt en hoe ik ermee omga? De ene keer boos de andere keer lief of chagarijnig etc; . Al die gedachten die doorlopend in beweging zijn. Die nooit stil staan ook niet als ik een moment heb geleerd tussen twee gedachten aanwezig te zijn. En dat is al heel wat als ik meer rust wil creëren. Intussen ben ik aardig afgedwaald of doorgedraaid in het onderwerp waar ik me mee bezig wil houden en ontwikkelt dit blogje zich op een heel eigen manier. Ben IK dat dan. die manier van nbezig zijn, zwaan kleef aan? Of ben ik de pijn in mijn buik die ik met regelmaat heb. Of mijn slechte ogen, ben ik dat? OOen ik f het plezier dat ik in het leven heb met alles erop en eraan. Alles erop en eraaan? Dat is me nogal wat. Ben ik dat allemaal tegelijk of in ieder moment iets anders.? Ben ik dat?
Een baby denkt niet zo en toch IS hij/zij. Er komt een moment of misschien groeit het heel langzaam dat de baby zijn brein en hersenen gaat verbinden met zichzelf’ Langzamerhand gaat het hele circus draaien. Wordt het denken verbonden met de ervaringen en denkt de bay. Dat ben ik. Geïndoctrineerd door omgeving, omstandigheden, ervaringen en allerlei andere mogelijk- of onmogelijkheden.
En ik merk bij het ouder worden dat ik het hele circus ook een soort van terug kan draaien en steeds meer in de rust van de ervaring kan komen door me bewust te worden van het denken en te weten dat het denken is niet meer maar ook niet minder dan dat. En IK ben ook dat niet. Ik ben het die van moment tot moment anders is en mag zijn. Ik ben niet IK die ik een leven lang met mijn denken bedacht heb en vastgezet. Leven vanuit de directe ervaring is bewustwording en geeft zoveel meer helderheid. De levende ervaring is genieten, denken, voelen, aanwezig zijn in de ervaring. Met alle interesses die ik in deze wereld ontwikkel en met het leven vanuit bewustzijn. Blokkades leren zien en doorprikken. Zijn die ik op ieder moment ben. Altijd anders, altijd in beweging. Gaan met de stroom want die verandert ook doorlopend . Ik kan niets vastzetten Het nu moment bestaat niet. Als je het zegt is het alweer voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten