Mens ken uzelf

 Ik zit op de bank en kijk naar buiten. Ik zie de plantjes op de vensterbank en buiten de grote lindeboom. De zon strijkt over de top en het is windstil. In de twintig jaar dat we hier nu wonen is hij van een jong boompje een behoorlijk groot exemplaar geworden en beslaat met zijn rijke bladgroen het hele raam.  

Toen we hier pas woonden, keek ik over hem heen naar de flat aan de overkant. Het is opmerkelijk hoe met het slechter worden van mijn ogen ook de boom mijn uitzicht steeds meer wegnam en dat ik het niet als storend ervaar. Vroeger keek ik graag naar buiten en nu vraag ik Fer wat daar te zien is bij calamiteiten 😁. Mijn wereld wordt steeds kleiner en ik had nooit kunnen bedenken hoe ik daarmee om zou gaan.

 Hoe anders was ik twintig jaar geleden? Ik reed graag auto, legde bezoekjes af, deed boodschappen, exposeerde mijn schilderijen . Ik ging dagelijks kijken of het wel goed ging met mijn moeder en deed boodschappen met mijn schoonmoeder. Paste op de kleinkinderen, las veel en deed cursussen in Nijmegen. Als ik het zo op een rijtje zet was ik overal knap druk mee. 

  Als de omstandigheden veranderen verandert het hele leven.  

‘Mens ken uzelf’, stond op de tempel van Apollo in het oude Griekenlad.  

Na 80 jaar leven merk ik nog altijd nieuwe onvermoede mogelijkheden in mijzelf op. Hoe kan het ook anders wanneer de omstandigheden zo veranderen. En dan veranderen die niet eens zo maximaal. Hoe zou ik zijn onder totaal andere omstandigheden zoals natuurrampen, oorlogen, rijkdom, armoede. Om nog maar te zwijgen over geboren zijn in een totaal andere cultuur.. Dat zou ik pas weten wanneer het werkelijk aan de orde zou zijn. 

Ik vermoed dat het bij die uitspraak van die oude wijze er ook niet om gaat iets onbeweeglijks vast te stellen in de vorm van zo ben ik nu eenmaal maar om inzicht te krijgen in de menselijke aard en mogelijkheden van mijzelf. Opmerkzaam zijn op hoe dat allemaal in mijzelf functioneert.. Als de wijsheid van dat inzicht er is, is er ook meer mmogelijk de medemens binnen de context van zijn eigen  leven te leren  kennen zonder de behoefte die naar mijn eigen beeld van mogelijkheden aan te passen. Omdat…

Niets menselijks is ons vreemd  en de mogelijkheden zijn eindeloos.

Dat zou dan blijken. Misschien is het dan ook mogelijk meer begrip te krijgen voor de eigen problemen en mag ook de ander er zijn zoals het is

Oplettend naar binnen keren is mindfulness, het is onontbeerlijk voor een goed leven.. Ik vind het belangrijk mezelf daar de tijd voor te gunnen. 

Net als sporters die niet buiten beweging kunnen, zo heerlijk en onmisbaar is op den duur ook mindfulness voor mij geworden.