Het bewustzijn is in staat alles te verzamelen en als de aangeleerde wetenschap of opgedane ervaring voldoende impact op mij heeft gehad, kan dat moeiteloos in ieder moment weer tevoorschijn komen en zich in de hersenen projecteren. Daar hoef ik niet zoveel voor te doen.
Mijn willen en denken probeert alles wat ik wil te verzamelen en vast te houden en is daar heel druk mee. Het is ‘bang’ om de inhoud van dat denkproces uit het bewustzijn kwijt te raken. Daarmee bezig zijn kan heel vermoeiend werken en is vaak onnodig. Ik herken het wel aan het denken dat in een kringetje ronddraait.
Sommige mensen leren iets voor een examen en slaan dat bewust even op in het korte termijn geheugen want ze weten bij voorbaat dat ze bepaalde zaken niet belangrijk genoeg vinden om het een diepere imprint mee te geven door er te veel energie in te stoppen. De interesse ontbreekt. Daarentegen zijn er zaken die belangrijk worden gevonden die steviger opgeslagen worden, waarna die dan min of meer moeiteloos uit het bewustzijn teruggehaald kunnen worden.
Als een voorbeeld, dat natuurlijk altijd wat mank kan gaan:
Een gehandicapt familielid van mij kon werkelijk niet leren maar wat haar interesseerde sloeg ze moeiteloos op
De interesse voor dingen die ik belangrijk vind is iets dat ik zelf op kan wekken en als dat niet lukt door mijn weerstanden bijvoorbeeld, zal het ook niet of moeilijker beklijven. Vaak ook omdat ik mijzelf niet kan of wil overtuigen van het belang. Bepaalde interesse heb ik van nature in me of het is door bepaalde oorzaken en omstandigheden al aanwezig.
Precies die belangrijke dingen waar ik me veel en intensief mee bezig houd, waar mijn interesse ligt , die in mijn bewustzijn langzamerhand gesetteld zijn, kunnen dan plots op onverwachte momenten een aha-erlebnis veroorzaken waardoor er diepere inzichten ontstaan. Een plotseling begrijpen of een totaal nieuwe informatie kan worden opengebroken. Wetenschappers en kunstenaars kunnen dit ervaren en laten zich daar ook wel over uit. Zij zijn in hun leven zeer gefocust op hun interesse. Evenals topsporter. De bewijzen liggen overal voor het oprapen. Evenals de evocatie die het met zich mee kan brengen.
In spirituele zin gaat dat niet zoveel anders al is de gerichtheid wel een andere en vervolgens zijn er dus ook op dat vlak openingen en inzichten te ervaren
Die openingen en inzichten kunnen zich pas voordoen als ik niet bezig ben met de honderdduizend gedachten van door de dag heen. Als ik in rust alles laat gaan.. Dat kan op de meest onverwachte momenten, bijvoorbeeld tijdens een zonsondergang of een wandeling in het bos.. Waarbij ik alleen maar kijk en vrede ervaar.
Dat alles is de werkzaamheid die ik van binnen ben, die ik van nature heb. Waar ik min of meer richting aan kan geven door me er in rust bewust van te leren worden.
De rust, de focus en de openingen kunnen door de dag heen en zelfs in de nacht plaatsvinden. Maar ze zijn niet vanzelfsprekend en ik heb daar geen wilsbeschikking over. Het gebeurd 'gewoon'
Het geeft zoveel meer rust en onderbouwing aan mijn leven terwijl ik niets kwijt raak van de dagdagelijkse dingen. Die gaan echt wel gewoon door.
Het is in spirituele zin een prachtige gift en uiteindelijk zegt het niet iets buitengewoons. Ik heb ook geleerd het weer te laten gaan en het niet vast te grijpen want dat werkt niet.
Er is niets dat ik mijn eigendom kan en wil noemen en vast kan zetten. Alles gaat voorbij . Het dagelijks leven gaat gewoon door. Het is in momenten een mooie ondersteuning en behulpzaam op de ingeslagen weg.
Als hij heeft opgehouden het vele te horen, kan hij het ENEonderscheiden – de innerlijke klank die de uiterlijke doodt.
Alleen dan en niet eerder zal hij het gebied van asat, het bedrieglijke, verlaten om te komen naar het rijk van sat, het ware
Uit:
De stem van de stilte
H.P.BLAVATSKY
