Soms slaap ik maar 6 uurtjes 's nachts en ben tussendoor van 4 tot 7 wakker. Als ik dan weer in slaap val, tja, dan ben ik niet voor 10.00 uur op. Dat gebeurd tegenwoordig wel vaker. Ik heb daar gelukkig niet echt problemen mee. Een heerlijk bed en een dak boven mijn hoofd zijn ideale omstandigheden maar ik begin me toch af en toe wat af te vragen.
Toen ik veel jonger was lag ik ook weleens s nachts wakker en dan spookte er allerlei gedachten door mijn hoofd en niet alleen s nachts maar ook overdag. Dan was dat brein niet rustig te krijgen. Nadat ik jarenlang meditatie oefeningen had gedaan merkte ik dat het veel rustiger was geworden in de bovenkamer en dat ik me ook beter kon concentreren. Beter bij een onderwerp kon blijven. Dat gaf veel meer rust natuurlijk. Niet dat meditatie je gedachten oplost maar bent ik ben me iets meer bewust geworden van wat ik denk en waaraan ik wil denken. Meditatie is er ook niet op gericht dat je niet meer zou moeten denken dat is over het algemeen een verkeerd idee.
Maar nu vannacht merkte ik dat er toch weer meer ideeën door mijn hoofd gaan spoken. Niet onaangenaam. Allemaal dingen die ik graag wil doen, maar daar is de nacht niet voor, die is om tot rust te komen en te slapen.
Al eerder had ik bedacht door wat ik rondom mij heen zie dat bij het ouder worden er veranderingen plaatsvinden, ook in de functies van het denken. Soms zie ik dat remmingen die normaal ingebakken zitten verdwijnen en ik dacht. Als dat een rol gaat spelen ook in de nacht bijvoorbeeld en het denken weer zijn eigen zinnetje gaat doen, is het misschien zinvoller er toch weer beter op te gaan letten dat ik niet teveel dingen tegelijk wil doen want dat lukt toch niet meer. Alles gaat trager en de tijd is beperkt daardoor. Misschien handig om ook dat wat ik wil gaan doen iets meer te beperken en meer bij een ding tegelijk blijven. Me daar althans meer bewust van worden. Want daar gaat het om. Me meer bewust worden en bezig gaan met een ding tegelijk. Dat zit niet echt in mijn aard en daar valt dus nog wat te leren want alles is te leren. Ook op de oude dag. Zodat ik daar weer wat beter aan gewend raak en zo'n gewoontepatroon aankweek.
Vaak zit het niet eens in de dingen die ik allemaal wil gaan doen maar is het hoofdzakelijk bewustzijn. Me bewust richten op waar ik mee bezig ben. En als dat intensief is zoals dit blogje schrijven dan gaan die gedachten niet zo snel ergens anders naartoe maar het heeft meer te maken juist met de stille momenten als er geen verdiepende aandacht is dan is het lastig de aandacht op het onderwerp gericht te houden waar ik mee bezig ben. In de traditie wordt de afwas of strijken vaak als voorbeeld gegeven. Dan vliegen de gedachten alle kanten op en iedere keer weer terug naar waar ik mee bezig ben.
Dus maar weer eens aan de gang met het focussen van de aandacht en opmerkzaamheid. Nou zitten dat soort dingen ook wel in de dagelijkse meditaties of in het christendom in de gebeden die op een gegeven moment zo'n gewoonte worden dat de fut eruit gaat. Kijk en dat zijn dan voor mij de onderliggende aandacht oefeningen. Soms denk ik: zouden ze daar misschien juist voor bedoelt zijn? Dat opmerken zet me weer op beide voetjes en weet ik dat om in rust en stilte bij me zelf te kunnen blijven er een enorme dosis aandacht en oplettendheid gebruikt kan worden en dat wat het oplevert is een leven waar liefde mededogen een rol kunnen gaan spelen. Dan laat ik me misschien iets minder snel meenemen in mijn eigen interpretaties van wat dat betekent. Zonder het eigen denken en interpretatie kan liefde mededogen vrij stromen.
De concentratie om met één ding bezig te zijn,lukt niet altijd. En dan merk ik,dat ik dingen vergeet. In de nacht laat ik mijn gedachten dwarrelen. Benieuwd,wat het me brengt.Soms gewoon slaap.
BeantwoordenVerwijderen