Het is nog steeds idioot warm. Gisteravond toen we naar bed gingen en dat is nooit voor half een, was het nog 22 graden. De wereld is helemaal van slag zowel de natuur als de mensen lijken recht op een totale destructie af te stevenen en iedereen walst er op een of andere manier overheen. Ik denk dat velen dat nodig hebben om niet in de paniek te schieten.
Alles wat zich afspeelt in de wereld is natuurlijk niet iets van de laatste jaren. Het is een doorgaand proces dat over de hele wereld al een eeuwigheid aan de gang js maar nu wordt het in de westerse wereld steeds duidelijker en komen de menselijke patronen van nooit genoeg hebben en dat ten koste van alles zonder te kijken naar de consequenties voor de zogenaamde ver van mijn bedshow, pas duidelijk tevoorschijn. En ik mag het dan zien maar kan er niet zoveel aan veranderen en weet dat ik er met mijn luxe leventje net zoveel aan bijdraag want niemand gaat bij wijze van spreke in een hutje op de hei zitten. Met het vingertje naar de ander wijzen dat is wat we meestal doen maar zo zit verandering niet in elkaar. Het kan ook van onderaf gebeuren . Al probeer ik er het mijne aan te doen het is niet voldoende om een omslag mee te helpen maken.
Ik lees momenteel 'de planeet redden met zen' van Thich Nhat Hanh. Dat boek beschrijft met heel simpele woorden waar het om draait en dat het diep in mezelf is waar ik aan kan werken. Daar vind je oplpssingen voor een goed leven en dat het werkt voor iedereen omdat we zelfs meer dan alleen onderling verbonden zijn.
Er is oorlog, de economie staat op zijn kop, er dreigt schaarste voor zowat van alles. Er is recessie. Het klimaat zorgt voor natuurrampen, mensen staan elkaar naar het leven. De extremen in de levenswijze van rijken en armen, in de sport en allerlei andere facetten van het leven vieren hoogtij. Nee veel hoop op een goede toekomst voor de jeugd heb ik niet en hoop is ook niet echt mijn ding. We zullen het moeten doen met wat we zijn en hebben op dit moment en we zullen er vooral aan moeten doen wat nu mogelijk is. Het is noodzakelijk dat degene die buiten de boot dreigen te vallen geholpen worden en daarvoor worden politiek allerlei plannen bedacht die eigenlijk al jaren eerder bedacht hadden moeten worden en daarbij komt dat het nog lang niet genoeg is. Er zijn al zoveel mensen in Nederland de dupe geworden van slecht beleid, verkeerde behandeling en asociale wetgeving die wel de grote bedrijven ondersteunen maar de kleine man in de goot terecht laten komen. En daar moet je dan maar weer uit zien te komen. Vaak onmogelijk onder de huidige omstandigheden. Er bestaat niet meer zoiets als zorg en meeleven met elkaar, maar wel ieder voor zich en god voor ons allen, Eerst zijn alle sociale stelsels afgebroken die nu maar moeilijk hersteld kunnen worden.
De wereld dat ben jij zegt Krisjnamurti. Het is mij wel duidelijk dat ik alleen aan mezlef kan sleutelen. Naar anderen wijzen is zinloos de ander kan ik niet veranderen. Daar komt nog bij dat ik ervan uit wil gaan dat mensen altijd denken dat ze het bij het juiste eind hebben en daar verander je niet zoveel aan wanneer je je eigen waarden en normen probeert over te brengen. Het is een heel proces om dezelfde dingen en processen ook in mezelf te leren zien en herkennen want ook ik denk de juiste dingen te denken en loopvaak voorbij aan de ander. Dat leren herkennen is al een heel ding. . Te durven zien dat ik in deze wereld net zo mee functioneer met mijn leefwijzen en denkwijze. Er kan alleen maar iets veranderen door een houding te leren creeeren van van het totale inzicht in de onderlinge afhankelijkheid van alles, wijsheid samen met liefde en mededogen.
Alleen op mijn eigen plek in mijn eigen kleine wereld kan ik het verschil maken. Er zijn in relatie tot de ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten