Ik ben even gestopt met eten. Nee je hoeft niet te schrikken maar de pijn, de verkramping en de vermoeidhei loepen de spuigaten uit. Met andere worden ik voelde me af en toe hondsziek.Ik was bij de dokter geweest en die darm doet het gewoon niet meer zoals hij het moet doen. Om de boel weer op orde te krijgen even vasten en langzam aan weer beginnen met vezelarm eten. Toen ik voor hetzelfde zeker wel twintig jaar geleden in het ziekenhuis kwam te liggen was de genezing ook op de zelfde manier geregeld . Daarna wel altijd en regelmatig pijn en last maar de laatste vijf jaar is het wat ellende betreft wat rustiger geworden maar nu speelt het al weken weer op en ik hoop binnenkort toch weer in wat rustiger vaarwater terecht te komen. En na niet eten gisteren merk ik nu het verschil al. Dus kalm aan en hoopgevend.
En het aparte is dat ik dan ook meteen weer zin begin te krijgen in het doen van dingen die ik graag doe. Dat alleen is al de moeite van het vasten waard. En ik moet zeggen dat ik helemal geen behoefte heb om wat te eten.
