De regen was voorbij en de zon scheen. Onmiddelijk was de warmte in de natuur voelbaar en er was een explosie van groenen en gelen. De paardebloemen en madeliefjes schreeuwden om aandacht. De wegranden en weiden kleurden geel met daartussen het vriendelijke pure wit.
Mijn wandeling ging naar de overkant van de tijdelijk rustige verkeersweg die was afgesloten en werd gerenoveerd. Aan de andere kant van de weg lag Gods eiland. Insula Dei.
Een uitgestrekt landgoed dat zijn naam eer aandoet waarop een verpleeghuis en dure appartementen gelegen zijn met nog meer dan voldoende ruimte om een wandeling te maken. Een groot gedeelte was een open moeras veld. Het was me niet duidelijk of het zo nat was van de vele regens of dat het grondwater zichtbaar was hetgeen ik me nauwelijks kon voorstellen op de zandgrond van Arnhem noord.
Ik nam me voor hier vaker naartoe te lopen want over een klein poosje verwacht ik er veel insecten en libellen te kunnen fotograferen.
Aan de rand van het park wandelde ik langs de appartementen en bemerkte dat de paden daar doodliepen.
Achter de flats was een grote bouwput. Er werd een nieuw project neergezet en een praatje met de projectleider of uitvoerder leerde me dat de oudste appartementen die er nog stonden en nog sporadisch door enkele oudere nonnen werd bewoond, afgebroken zouden worden omdat ze niet meer beantwoorden aan de normen van deze tijd.
Een mooie plek om te wonen dat zoals zo vaak alleen maar voor de zeer welgestelde haalbaar iis. Dat zagen we later op interner. De nieuwbouw zou verhuurd worden voor bedragen die minima of uitkeringsgerechtigden bij lange na niet maandelijks op hun budget bijgeschreven krijgen.
Het park is priveterrein maar gelukkig vrij toegankelijk en een extra mogelijkheid om van mijn directe omgeving te kunnen genieten.
Aansluitend ernaast ligt het openbare park dat mij welbekend is. Evenals het park aansluitend bij onze flat.
Ik voel me een bevoorecht mens met de plek waar ik woon maar ben me zeer bewust van de tijdelijkheid van alle dingen en dat het van het ene op het andere moment kan verkeren. Intussen geniet ik van alles dat er op mijn pad komt.
Alhoewel ik zojuist m,'n laatste blog heb geschreven, kom ik je zeker nog bezoeken...ik geef je een warme hug ter afscheid
BeantwoordenVerwijderenWat komt er letterlijk veel moois op je pad. Ik hoop,dat je er vaak kunt genieten
BeantwoordenVerwijderen