Er lijkt niet zoveel te gebeuren. Ik hang onderuit gezakt in een stoel op de serre met mijn benen op de andere stoel en kijk uit het raam van waaruit de toppen van de bomen en de lucht zichtbaar is.
Het lijkt een verlaten nest daar rechts in de boom. Het beweegt zachtjes heen en weer in de wind. De takken eronder gaan wat steviger tekeer. De groene boomtoppen meer naar rechts lijkt een ritselende zee van groen waarin zich de elementalen genesteld hebben die bij elke schommeling van de wind het uit kkirren van pret.
Het lijkt of er niets hebrurd als ik hier zo stil zit en ademhaal maar dat is verlakkerij. Mijn denken vult in wat ik wil denken maar dat klopt niet met wat er is. Er is volop leven overal en bewustzijn in en om mij heen.
Leven is bewustzijn.
Bewustzijn is leven
Alles is bewustzijn
Hoor, de merel zingt zijn liedjes de wind is even gaan liggen. Wat is de wereld mooi ook al lijkt het soms saai door even doelloos hangen en ademhalen. Languit in een stoel maar ik kan het ook zien als genieten van het kijken .
Leren ervaren dat ik niets anders nodig heb om echt bewust te zijn en voluit te kunnen leven
Aktief zijn is niet altijd nodig. Juist niets doen brengt je bij ZIJN
BeantwoordenVerwijderenEen mooi simpel schrijfsel...
BeantwoordenVerwijderenGenieten van het kijken, heerlijk toch. Soms heb je niet meer nodig.
BeantwoordenVerwijderen