Ik word er blij van

 Gisteren weer zo heerlijk gespeeld met de bladeren waar ik afdrukjes van had gemaakt.

Het blad met heel weel afdrukjes om te oefenen was een warboel en ik scheurde het in stukken en plakte ze in een van mijn grote schetsboeken.  Daartussen een grotere afdruk van één blad.

Daarna het paletje met verf erbij gepakten schilderen tot ik tevreden was. Ook nog met aaanwijzingen van de Jos. Dat geeft altijd weer nieuwe openingen in het goed leren kijken en evenwicht  vinden in de compositie of soms juist het evenwicht eruit halen om het wat spannender te maken.

Wanneer ik met schilderen of iets anders intensief bezig ben is er niets anders dan bezig zijn. Er komen geen gedachten naar boven over verleden, heden of toekomst en zelfs ik als persoon die bezig is, is verdwenen.  Volkomen opgegaan in het moment.

Niet in rook hoor want alles functioneert prima. 

Voor mij is dat duidelijk even werkelijk in het moment zijn.  Leven in het hier en nu zoals zo vaak te pas en te onpas wordt  geroepen. Later kun je dat pas zo benoemen. Op het moment ben ik gewoon alleen maar bezig. . 

Daar word ik blij van.

Maar ik word er uitgehaald wanneer iemand naast me komt staan om mee te kijken. Dan  ben ik me al snel bewust dat IK bezig ben en de  'betovering!' Is verdwenen op datzelfde moment. Ook dat realiseer ik me pas later.  Zoals nu. nu ik erover schrijf. Dat is de normale gang van zaken als je geconcentreerd en met aandacht bezig bent. 

Zo ssel kan het gaan en het is lastig steeds meer bewust te zijn van de momenten in het moment te zijn. Want zo kun je met alles in het leven in  aandacht en geconcentreerd om gaan en dat is nou precies waar het vaak aan ontbreekt. 

 Honderd keer zitten we in de tussentijd aan allerlei muizenissen te denken.  Soms zo veel dat we er niet eens aan denken met iets geconcentreerd bezig te gaan.   Want daar is aandacht voor nodig. 

Nou heb ik gemerkt dat juist in de momenten dat ik zo gefocust ben ik het lekkerste in  mijn vel zit.  Daar word ik blij van. En hoe meer ik dus in aandacht leef hoe blijer mijn leven wordt.

Zojuist belde mijn zoon. Hij is vrachtwagenchauffeur  en onderweg van Berlijn naar huis. Het schijnt overal nat en koud te zijn. We hadden het even over de komende kerst en ik ben zo blij dat we daar geen punt meer van maken. Hij is intussen ook bijna 60 en ziet net als ik het niet meer zitten voor veel te moeten zorgen met de kerst. Dus wordt het gewoon heerlijk niets. Gewoon genieten onder de eigen kerstboom en alles laten komen zoals het komnt. Het belangrijkste is dat we het allemaal naar ons zin hebben en dat iedereen op de eigen manier en met liefde en vrede in het hart kan leven.  Ik kijk alweer uit naart de lichtjes en alle kitch die ik weer tevoorschijn mag toveren rond de kerstdagen.  Het is maar een paar weekjes en dat is ook meer dan genoeg. Maar leuk vind ik het

Mijn vriendin is onderweg met haar gebroken heup en schouder vanuit het ziekenhuis in Tilburg naar Arnhem. Ik ben blij voor haar 

Dus is het al met al een blij blogje.