Ik schreef een gedichtje

 Onherroepelijk komt het nader

Zoals het voorbijgaan
Van de tijd
Verdwijnt de lente
Van de jeugd
de zon hoog aan de hemel
Tovert gouden sporen
Op het water
Van de oude sloot
De wind lispelt door het riet
Over vergane tijden.

Blad ruiselt verhalend
Over een verleden
Liefdevolle zinnelijke woorden
Van troost over
Vergeten momenten
Als belletjes oppoppend
Uit  het bewogen water 
Door snelle vissen
Doorklieft
Vluchtend voor de reiger
Die zijn maaltje mist

Wat is liefde meer
Dan leven en sterven