maandag 3 juli 2023

Onwetend

Toen mijn ouders naar het verzorgingshuis verhjuisden omdat mijn vader een darmkanker operatie  had gehad en goed was opgeknapt werd het het toch voor mijn moeder te zwaar  hem te verzorgen. Ik  weet  nog dat hij liever geen bruinbrood wilde eten. en dat ik daarvoor naar de afdeling liep die daarover ging. Ik wilde dat even regelen en kende nog veel van het personeel uit de tijd dat ik er zelf werkte.  Helaas ik kreeg het niet voor elkaar en probeerde mijn vader ervan te overtuigen dat bruinbrood ook veel beteer voor hem en zijn darmen was.  Hij had voor zijn operatie net als ik nu darm problemen. Hij kende zijn lichamelijke toestand goed en trok zijn eigen plan waar hij zich lijfelijk het beste bij voelde. 

Hoe verkeerd was dat wat ik voor hem besliste? Ik had best zelf voor witbrood kunnen zorgen. Geen enkel probleem toch.

NU weet ik beter en wat zou ik, nu ik mijn eigen darmen leer ervaren graag witbrood voor hem meegebracht hebben om aan zijn vraag te voldoen.  En die lieverd trok zijn schouders op en legde zich bij mijn misschien wel te dominante ideeën neer.  Wat kon hij anders in een afhankelijke situatie. 

En zijn er meer dingen die ik anders gedaan zou hebben als ik beter had geweten. Nu ik zelf oud ben en ze in de praktijk tegenkom weet ik dat hij gelijk had en zou ik het anders gedaan hebben maar ja ik deed het uit  onwetendheid niet goed. 

Begrijp me goed. Ik zit niet in zak en as want die dingen gaan  nu eenmaal zoals ze gegaan zijn.   Het maakt me bewust van het feit dat we zo weinig, zeg maar liever, helemaal niets weten.  Alle beslissingen die we nemen zijn  gebaseerd  op die  onwetendheid want wat we denken te weten is vanuit ons eigen perspectief beredeneerd en nooit een  alomvattende universele  waarheid.  Die waarheid geld altijd alleen voor mezelf.

Zelf zit ik tot nog toe in een situatie waarin ik mijn eigen beslissingen kan nemen en ook de moed heb tegen adviezen in te gaan als ik merk dat ik daar geen voordeel aan heb . Uiteindelijk beslis ik zelf.  Hopelijk kijk ik er dan genuanceerd genoeg naar want mijn eigen perspectief is natuurlijk ook beperkt en de uitwerkingen op de lange duur ken ik niet. Het is uiteindelijk allemaal een korte termijn visie.  

We overzien geen heel leven laat staan eeuwigheden.  Zoals beslissingen die in de de geschiedenzijn genomen   en dan na jaren en ook zélfs na eeuwen komt men tot de ontdekking wat er allemaal mis is gegaan en dan moet toch met de gevolgen gedeald worden. Wat de uiteindelijke uitwerking van ons handelen is, is niet te overzien . 

 Zekerheden zijn er niet en de mens is hoe geleerd dan ook en hoe machtig totaal onwetend  als het erop aankomt.  Uitvindingen zijn er voordat er een goede oplossing is voor de gevolgen en uitwerkingen. Zo loopt de mens altijd achter de feiten aan.. Hij kan niet anders lijkt het wel.

Er zijn nooit eenduidige oplossingen voor de politieke, maatschappelijke  en wereld plroblemen te vinden.  Er spelen honderduizende dingen een rol die meespelen op het grote toneel dat onze wereld is evenzo als in het universum. Alles wat er is beweegt heeft  gevolgen die elkaar doorlopend  beinvloeden.  Probeeer daar maar eens grip op te krijgen dat is onmogelijk omdat alles met elkaar in afgankelijkheid bestaat.

 Een stapje meer wetenschap en inzicht is prachtig en interssant maar alles weten dat is onmogelijk. We kunnen er alleen maar naar streven het beste te doen en dat moeten we zeker doen. 

Wat ik nu leer van mijn eigen darmklachten is dat er hoe dichter ik bij de basis kom en dus de oorzaken  hoe effectiever het werkt  en als ik dat kan projecteren op het grote menselijke geheel  dan kan ik er in ieder geval beter mee om leren gaan want ik weet dan wat ik binnen mijn perspectief het beste kan  doen.  

Al schrijvend aan het vervolg kwam ik tot de conclusie dat net voor velen misschien niet zo n logische samenhang heeft. Maar toch hoe meer ik me verdiep in hoe die structuren werken in mijzelf en in het grote geheel van ons mens zijn hoe duidelijker ik de overeenkomsten zie. Niet dat ik daarmee oplossing zou hebben, zeker niet. Maar mij geeft het meer inzicht in de wat en hoe wij  als  mensen zijn en handelen..

Dus wil ik de rest ook Maar publiceren voor  degene die het nog volgen wil.

Ik moet me dus als eerste bewust worden van waar het probleem zit en hoe ik ermee om kan gaan.  En ik denk dat het met de wereld problemen niet anders werkt.  

Hoe dan?

De basis van het probleem  zit in het feit, dat iedereen het zelf zo goed mogelijjk wil hebben. Niets mis mee Maar niet altijd bereikbaar binnen de mogelijkheden en omstandigheden. Zo gauw we een ander ermee benadelen en teveel voor onszelf willen, niet meer kunnen delen of macht willen hebben. Dominant willen zijn. Ik weet het beter, gaat het mis. 

Het probleem mrt die onwetendheid is ook dat ik niet eenszgag hoe dominant ik was. Ik deed het toch voor zijn bestwil. Ook zo n dood doener. 

De dictator zit zo stiekum verborgen ook in mijzelf. Dit gebruik ik alleen even als voorbeeld maar zo is het met alle eigenschappen.Op zich hoeven ze biet verkeerd te zijn en kunnen  ten goede worden gebruikt maar  onwetendheid verduisterd alle goede bedoelingen door een tekort aan inzicht. . We hebben alle mogelijkheden  in ons maar helaas zonder het juiste universele inzicht hoe het op een heilzame manier te gebruiken. 

 Dat kun je in alle vormen en misstanden in de wereld terugvinden. Op die basis groeit dan een heel arsenaal van misstanden die nog moeilijk tot de basis te herleiden zijn. 

Hoe kan ik daar zelf mee omgaan?

Die tekorten aan inzicht leren herkennen en die vooral in mijn eigen leven ook herkennen. Ernaar durven kijken en zien dat mijn inzicht altijd gekleurd is door eigen ervaringen  maatschappelijke achtergronden en cultuur. Door  die duidelijkheid te creëren   kan ik naar beste weten werken en alle interpretaties duidelijker alszodanig waarnemen. Daardoor kan ik meer open staan voor ander visies. 

 Bewust obseveren vooral  de persoonlijke kleine dingen zoals ik hierboven al schreef. is voor mij een manier om alert te blijven in de kleine eigen dingen even als in de heoordeling van processen in de wereld die zich buiten mij lijken te voltrekken maar waar ik eenonlosmakelijk  onderdeel als mens van ben  met dezelfde eigenschappenb en mogelijkheden om te gebruiken of te misbruiken .

  Een levensvisie die ik altijd kan toepassen in het groot en in het klein op mijzelf. Zo krijg ik vaak meer duidelijkheid en ontdek  dat  die dingen niet alleen in het groot bij  de zogenaamde  foute en of  goede mensen een rol spelen  maar evenzoveel in mijzelf.


Daarmee kunnen we alle kanten op en hopelijk kiezen ik steeds vaker  bewust voor het goede en niet alleen voor mezelf. En dat valt nog lang niet mee.




9 opmerkingen:

  1. Ik heb er jaren over gedaan,om niet te veel en soms dwingend raad te geven. Nog lukt het me niet altijd.Gelukkig zeg ik niet meer "Ja maar je moet.....".

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja haha heel herkenbaar Izerina. Ik zie die valkuil ook soms te laat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb me vandaag ook keurig ingehouden. :) Valt niet altijd mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Judy je krijgt het steeds eerder door en kan het soms voorkomen he

      Verwijderen
  4. Wat een mooi stuk, Elly. De herinnering aan "toen" met je vader en het nu verwerken. De wijsheid die je in een heel leven op hebt gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Geri. Ja maar o o o wat hardleers vaak 🤣

      Verwijderen
  5. Pff. Ik hoor weer mijn moeder die het soms nodig vond te zeggen. 'Als ik jou was, dan.... Ik nam me voor dat nooit te gebruiken en schrok me rot toen het me toch uit de mond viel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De appel die niet ver van de boom valt. Ik lijk ook dteeds meer op haar.

      Verwijderen