Geduld

 Geduld, ik zei het al eerder, ik dacht dat ik al een klein beetje meer geduld had ontwikkeld  maar het is een lachertje want hoe meer ik er aandachtig op let des te meer kom ik tot de ontdekking dat ik het niet heb. En zo is dat met meer dingen. Zoals wanneer je pas gaat mediteren en het lijkt alsof dat pratertje in het hoofd alleen maar erger wordt. Soms denk ik dat ik nu toch wel iets geleerd heb en misschien is dat ook wel zo want mijn leven is in de loop van tachtig jaar wel veranderd maar of ik ook echt iets geleerd heb?

Misschien ligt het niet aan mij, probeer ik mezelf dan schoon te praten maar aan de omstandigheden die in iedere fase weer anders zijn. Ja ook dat kan ik nog steeds, de oorzaak buiten mezelf proberen te vinden. Terwijl ik degeen ben die niet met de veranderingenen om kan gaan. 

Hoezo in iedere fase? Roep ik dan weer tegen mezelf. Verandering hoort bij het leven. Verandering IS leven zonder verandering zou leven niet eens mogelijk zijn. Hoe flexibel  moet je zijn om daarmee te leven? Me steeds weer aan  passen  aan allerlei omstandigheden die niet zoals van ouds kunnen blijven?  Hoeveel geduld heb ik  om te leven met alles erop en eraan waar ik de mond zo van vol heb? Wat wil ik doen om verandering in slechte situaties te brengen ze naar mijn eigen ideeën om te buigen? Nog afgezien van het feit of mijn eigen ideeën dan wel zo heilzaam zijn. Mijn eigen ideeën over hoe het WEL zou moeten. Niet alleen in mijzelf maar ook buiten mijzelf.  zijn er  honderdduyizend dingen die altijd weer een rol spelen en meespelen in wat gebeurd..  Al die meespelende factoren vanuit een anermans perspectief bijvoorbeeld kan ik onmogelijk allemaal overzien. Hoe wil ik dan denken wat goed is?

Het is een grote wolk van niet weten. 

Nieuwsgierighheid, alles willen weten en geduld.  Hoe combineer ik dat? In mijn hoofd weet ik het wel. Daar ken ik allerlei kretelogieënl maar leef ik die ook?  Loslaten, in het hier en nu leven, mindfulness,Maar heb ik het geduld om alles op me af te laten komen en me op een goede manier in te voegen in de dingen die niet veranderd kunnen worden?   Hoe wil ik me voegen in het leven zelf? Om goed  te doen op het moment in het hier en nu,  in mijn eigen omgeving ? Hoe verward kan ik worden en hoeveel chaos kan er op mij afkomen zonder geduld?

Hallo, ben je er nog?!!

Zitten we vaak niet zo in elkaar? Soms denk ik dat ik de enige ben maar gelukkig kom ik het bij meerdere mensen tegen.  Of misschien wel ongelukkig want wat haalt het uit als we  er niets mee doen dan lopen we alleen onszelf in de weg.

Ik haal maar weer eens wat dieper adem en weet het weer. Niet alleen geduld met wat er gebeurd maar hoofdzakelijk geduld met mezelf en om daar rust in te krijgen daar is aandacht voor nodig. Aandachtig zijn is een vorm van oefening die vaak niet als zodanig wordt ervaren maar het wel degelijk is. En dan soms heel af en toe denk ik Goh wat een rust.  Alles mag er zijn zoals het is.  Die volkomen rustige staat van zijn door de dag heen,  bereik je niet met een cursusje mindfulnes. Het is een doorlopende eindeloze aandachtsoefening. En inderdaad die momenten van rust en stabiliteit  breiden  zich dan als vanzelf steeds verder uit door gewoon in aandacht te leven.  

En hulpmiddel is dan bijvoorbeeld een woord  als geduld dat ik  regelmatig  meerdere keren per dag  onder ogen kan zien  en  er op  reflecteer.

En nu heb ik toch zoiets leuks gevonden.Ik heb een appje op mijn telefoontje gezet met een minfulness belletje dat je op bepaalde momenten kunt laten klinken. Helemaal instelbaar en makkelijk te doen. Onopvallend want die belappjes komen immers toch wel binnen.  Maar ik heb er wel eenspecifiek  mooi geluidje op gezet en iedere keer als ik dat belletje hoor word ik weer even met mijn aandacht bepaald bij waar ik mee bezig ben en waar ik  opmerkzaam op wil zijn.  

Laat ik het deze komende dagen maar eens bij geduld houden.