Mijn hoofd in mijn handen
mijn ogen gesloten
Mijn stille hart huilt
Zo zachtjes vertrokken
Steeds minder aanraakbaar
Totdat ze verdween
Betrokken vol passie
Gedreven in volheid
In heelheid aanwezig
Zo was ze voor mij
Maar diep in mijn hart
Is haar kracht voelbaar
Leert ze me leven
met alles erop en eraan
Vanmiddag herdachten we en vierden haar leven
Wat een mooie herdenking schreef je zelf. Fysiek weg is moeilijk,maar de energie en verbondenheid blijft van binnen
BeantwoordenVerwijderenMijn stille hart huilt, er spreekt ook veel verdriet uit. Mooi eerbetoon.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht en eerbetoon. Heel erg mooi. En wat had die vrouw een mooi, warm gezicht. Echt iemand die je graag als moeder zou willen hebben.
BeantwoordenVerwijderenMooi eerbetoon. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie foto, wat een mooi gedicht en wat een mooie vrouw. Veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenO, Elly, wat een gemis. Ik moet er niet aan denken dat het 1 van mijn vriendinnen overkomt. We worden allemaal nu zo oud, het gaat natuurlijk gebeuren. Jij maakt het nu mee. Ik wens je zoveel liefs. Ja, ze is in je hart en ze lijkt me een fantastisch mens.
BeantwoordenVerwijderen