We maakten zojuist een wandeloingetje over de bbegraafpklaats.Mijn bedoeling was een rondje park maar omdat we tijdens de verjaardag van schoonpapa niet naar Moscowa waren geweest omdat we ziek waren, gingen we nu even . Ik ga niet altijd mmee want ik vind daar niets. Dat zit kennelijk niet in mijn genen en dat heb ik ook niet van mijn ouders meegekregen. Maar ik vind het wel heel fijn om op een begrssfgplaats te wandelen. Zo rustgevend.
Al wandelend spraken we over dat soort dingen en hoe we er beiden in stonden. Ach zo langzamerhand weten we wel van elkaar hoe het zit en wat we willen. Gelukkig hebben we geen enkele moeit om erover te praten.
De wind waaide door mijn haren en het was heerlijk er even uit te lopem. Ik ben blij en kon het ook heel goed vol houden nu nog zien dat dat duffe hoofd wat minder duf en vol wordt en de vermoeidheid om de andere dag niet weer toeslaat.
Ik ben vast besloten de dut door te komen. Er staat een heel nieuw jaar voor de deur te tratrwandelen
En ik krijg ook weer zin in creativiteit en schilderen.
Dit is een oudje
Een prachtig schilderij. Het was hier gepaard met vele regenbuien want meestal bezoek ik ook altijd de begraafplaats daar het mij rust geeft en ook om dierbaren te bezoeken. Nu ga ik vanmiddag even want is dan even droog. Hoop dat Valys taxi op tijd zal zijn want ze geven wel buien op. En daar kan ik nergens schuilen of ergens heen gaan want ligt afgelegen. En in het dorp is niks te beleven. Ga zeker door met schilderen als het lukt want deze is al supermooi. Ik houd het maar bij me mandala's want zo mooi als jij dit doet kan ik niet hoor. Groetjes, Tine
BeantwoordenVerwijderen