Realiteits zin

 S Avonds ben ik moe  er kmt niets meer uit mijn handen en dat hoeft ook niet. En toch geeft het me altijd een gevoel van ' wat zal ik nu gaan doen?' Terwijl mijn energie niveau eigenlijk op een heel laag pitje is.

Vastgeroest in vepaalde gewoonte  patronen heb ik een tijd lang naar allerlei oplossingen gezocht zodat ik een goede verlichting had zodat ik s avonds ook nog kon schilderen  omdat ik dat leuk zou vinden. En als het dan eindelijk goed geregeld was merkte ik dat ik toch weer achter de feiten aanliep omdat mijn ogen steeds minder goed mee werken onder moeilijke omstandigheden.  Evenals voor breien en  haken.

Nu hang ik dus op de bank en luister een beetje naar een praatprogramma want ook lezen wordt dteeds lastiger als ik de hele dag al ingespannen aan het kijken ben geweest.

Er zijn steeds meer dingen waarvan ik merk achter de feiten aan te lopen. De oplossingen die ik bedenk leveren niet meer op wat ik ervan verwacht. Ze komen uit het verleden. Dingen  die ik fijn vond en vast wil houden. Dingen die ik eigenlijk niet meer kan zoals ik dat zou willen. 

Ik denk dat het goed zou zijn meer duifelijkheid te krijgen in wat wel en niet haalbaar is.  Maar daar is veel realiteitszin voor nodig. Leven en bewust wording van het wat nu haslbaar is.

We leven voor een groot deel in de herinneringen aan dat wat was. Dat wat misschien verloren is gegaan  en dat brengt teleurstellingen met zich mee. Bij het ouder worden komt er toch regelmatig een confrontatie met wat niet meer mogelijk is. Natuurlijkk kun je zo lang mogelijk doorgaan met een soort gevecht om te blijven doen wat je wilt en waarvan de hersenen de oude ideeën  vast proberen te houden en zolang je daar blij mee bent is dat goed maar soms is het ook goed om de bakens te verzetten en andere aanpassingen te zoeken in de realiteit van de nieuw situatie.

Vaak is het verrassend wat er dan aan nieuwe mogelijkheden en innerlijk welzijn  voor in de pkaats komt. 

Dat weet je pas als je het uitprobeert.

En daarom hang ik nu op de bank dit blogje te schrijven en ik ervaar dat het me blij maakt en energie geeft. Weet je wat ... ik ga nu heerlijk relaxed naar muziekje luisteren. Dat deed ik gister op een gegeven moment ook  en er kwam zoveel moois voorbij wat ik in jaren al niet meer geboord had.

Ik leer het wel. 😉

 De KWA organiseert een verkoop tentoonstelling waar mede kunstenaars werk tentoonstellen. Schilderijen, keramiek, beelden en objecten. 

Deze van mij komt er te hangen nu ik zelf niet meer in staat ben te exposeren.  Ook leuk.