Herinneringen

 Het is niet te geloven. Ik zit weer achter de PC die op de nominatie stond om weg te gaan in verband met de verhuizing hadden we daar niet genoeg plek voor.

 Maar ja, dat gaat niet door zoals je weet en waarom zou ik die pc dan weg doen. Ik heb er hier een goed plekje voor en bepaalde taken zijn heel fijn om hierop te doen. Dus zit ik nu weer aan het bureautje te tikken.   Het is wel weer even alles opnieuw uitzoeken ik deed het zolang nier! Zat dteeds op de tablet te werken maar het functioneert nog prima. Ik kan zelfs met mijn oude computerbril nog het beste op het scherm zien ook al wordt alles steeds lastiger, .

Ik had een vriendin op bezoek die vertelde dat ze het heel bijzonder vond toen ze een bril opgezet kreeg waardoor ze min of meer de ervaring kreeg wat het is de focus door macula te missen.  Ja het is ook bijna niet uit te leggen dat je soms een speldenknop kunt zien en vervolgens hele stukken mist of hele gezichten waarvan je de inhoud niet ziet. 

Ik ben begonnen op een persoonlijk blogje  met een soort autobiografie in de notendop.  Natuurlijk ik had er al een boek over geschreven dat je in de zijbalk terugvind  onder Als de hemel valt. Maar zo heel kort erover schrijven vind ik wel weer iets anders. Toch leuk om te doen en het is grappig om van mijzelf te lezen hoe anders ik weer sta tegenover de dingen die in het verleden zijn gebeurd.  Er is ook werkelijk niets wat hetzelfde blijft. Zelfs mijn herinneringen. niet en de manier waarop ik er nu over nadenk. 

In dat bovenhuis boven dat hegje. Daar woonde ik ooit daar liggen veel herinneringen waar ik nu toch op een subtiele manier ook weer anders tegenaan kijk