Ziek zijn, beter worden

 He he, vamdaag voor het eerst sinds een week of drie voel ik me een stuk beter.  Nu ik het vorig blogje terug lees is het me ook duidelijk waarom ik het schreef. Ik was misschien toch 'zieker' dan ik zelf wilde opmerken Blaasontsteking en daaraanvolgend de chronisch terugkerende diverticulitus met veel pijn en narigheid gaat me toch niet  in de koude kleren zitten.

Ik noem het geen ziek zijn maar Fer zegt: Wat wil je ook je bent drie weken ziek geweest.  En misschien moet je het ook wel ziek noemen maar zolang ik niet naar bed moet vanwege allerlei ellende en gewoon tussendoor allerlei dingen kan doen is het normaal.  Zo is het toch al die jaren gegaan alleen vroeger moest je door envoor zorgen dat de huishouding en de kinderenen reild en zeillen . B; Blaas en darmontstekingen uitzingen en als de pijn niet meer overheerst deed ik gewoon mijn ding. 

Nu is dat anders. Geluikkig heb ik zelf het gevoel dat het allemaal minder vaak opspeelt omdat ik nu ytoch een veel rustiger leven heb en een lieve partner die altijd voor me klaarstaat en me niet uit het oog verliest als ik het moeilijk heb. Hoe fijn is dat en hoe gelukkig kan je daarmee zijn. 

Het was wel weer even heel heftig met veel pijn en ik voel lanhzamerhand mijn energie weer terugkomen.  Nu ik ouder ben duurt dat wel allemaal iets langer  en heb ik meer tijd nodig om bij te komen maar dat hoort er allemaal bij. Het is zo apart bijna niemand die het aan me ziet alleen Fer heeft het altijd wel in de gaten als ik niet goed ben.  Ik kreeg zelfs een paar keer te horen dat ik er goed uitzag.  

Maar zelfs de plantjes leken een beetje te treuren de laatste tijd en vanmorgen ging ik weer langs met een gietertje en jawel hoor ze zagen er net zoals ik voelde weer veel vrolijker uit. 

Er gaat ook steeds meer tijd zitten in dfe begeleiding van schoonmama. Ik hoef me daar niet meer zo druk over te maken maar ben er natuurlijk wel nauw bij betrokken en zie hoe moeizaam dat allemaal gaat. Hoeveel het kost om alles op de rit te houden. Gister was ze alweer gevallen door de duizeligheid die ze heeft en kon gelukkig nu zelf weer overeind komen. Nu is er een sleutelkastje voor de zorg geregeld en als Fer niet druk is met mij dan is hij het wel met zijn moeder. Hij komt nog maar weinig aan zijn eigen dingen die hij graag doet toe.  Dat is best zwaar. Gelukkig kan hij nu ook een en ander met zuslief regelen en dat is fijn.  Ik was enig kind en had alle zorg voor mijn moeder alleen maar die zat later wel heel tevreden  in een verzorgingshuis en dat is nu bijnas niet meer te regelen. Ook al heeft schoonmama daartegen nu een ietsiepietsie minder weerstand vanwege alle ellende die ze nu ervaart het gaat allemaal niet van harte. 

Afgelopen maandag zijn we toch nog een klein rondje in de dierentuin gaan lopen maar ons standaard rondje was me toch te veel en halverwege weer terug.  Het was wel heerlijk weer even de benen te strekken en rond te hobbelen maar thuisgekomen was ik toch wel erg moe.  

Een paar weken geleden waren we in Wageningen waar we graag willen gaan wonen. In het Arboretum daar als het ware om de hoek is een beelden tentoonstelling. Beelden Op DeBerg. Ik schreef er eerder een bloge over

https://ellyseigenwijze.blogspot.com/2024/06/niet-zeuren.html

Hier vind je meer info. 

https://www.beeldenopdeberg.nl/

En dan nog een fotootje uit het archief.

Nog steeds heel blij met de fotootjes die ik verleden jaar kon maken. Gewoon buiten in Bergers Zoo waar ook buiten de dierverblijven prachtige op amen zijn te maken.

Deze van de parelmoervlinder waarover ik las in de Gelderlander:

Hetzelfde geldt voor de bosparelmoervlinder. Vroeger was dat een algemene soort in Nederland, maar tegenwoordig is het insect alleen nog op de Veluwe te vinden. Dat heeft ook te maken met de aanwezigheid van herten, die met hun graasgedrag zorgen voor een goed leefgebied voor deze vlinder. Bijzonder is dat zowel de rupsen als de volwassen vlinders in groepen leven.

Kijk en dan pak ik precies de verkeerde foto die niet helemaal scherp is. Dat zie ik niet op  die kleine icoontjes Dus plaats ik hem hier ook maar iets kleiner.