Twee herten en je moet het doen met wat er is

 Dat was weer eens even lekker eruit,  schrijf ik zojuist dat ik de lente miste wat foyograferen betreft  maar vandaag was het weer rask. Fotogeraferen en genieten.  Ik had het idee dat er veel ingehaald moest worden. Maar dat is natuurlijk onzin. Er valt nooit iets in te halen. Je moet het gewoon doen met wat er is.  De tijd stopt echt niet even en alles wat je doet is altijd belangrijk denk ik dan maar. En dat denk ik niet alleen zo probeer ik ook te leven.  Het me eigen te maken dat alles zinvol is.  De motivatie waarom ik dingen doe en op wat voor mamier is belangrijker dan wat ik werkelijk doe. 

En wat is dan die motivatie. UUUHHH  Ja nou kan ik natuurlijk een Boeddhistische kretelogie hier neer zetten maart ik houd het maar gewoon even bij hoe ik het zelf ervaar en beleef. Voor mij is het belangrijk dat ik leer leven met alles erop en eraan zowel met fijne als geen fijne dingen en daar op een zo stabiel mogelijke manier mee om leren gaan me niet in alle emoties mee laat  ramen en steeds terugko  in mijn eigen test en middelpunt.  HARA noemde Walter het  en als ik daarmee g uit de voeten kan of leer te gaan want dat gaat niet vanzelf en van alles wat er op mijn weg komt iets op kan steken zodat ik niet alleen zelf een goed leven kan leiden maar ook nog eens er kan zijn voor en met alle  mensen om me heen  Dan is alles zinvol. 

Maar daar wilde ik het niet over hebben 

We waren even naar de Hoge Veluwe gegaan en we waren nog maar net het hek door bij Schaarsbergen   toen Fer plots riep:

Eeen hert daar dar, nee twee herten. 

Ja en dat zie ik in eerste instantie   niet maar ik had natuurlijk wel het fototoestel paraat. .  Heel voorzichtig reed hij tot zo dicht mogelijk in de nabijheid en mijn raampje maakte hij open en ja hoor. Door en met mijn toestel die werkt het als een verrekijker, kon ik foto's maken. 

Fer rijdt en helaas hij zat ernaast achter het stuur en kon niets maken.  Maar hij was heel blij dat ik ze wel kon maken en ik was niet minder blij.  

Nou ja  dat was bijzonder. Daarna maakten we ook nog fotootjes  omdat we rond de landschappentuin liepen   en daar aparte insecten zagen die Fer me aanwijst en dan zoek ik ze weer op met de zoomlens.  Maar die komen nog wel.

Minder prettig is de blaasontsteking waardoor het bijna misging hihihi. Ppppgffff heftig hoor. Maar ik ben weer droog thuisgekomen.  Nu maarweer eens heel veel drinken en e tra blasecare met D manose pillen nemen  en hopen dat het overgaat.