Angst en onzekerheid

 Al een paar keer ben ik 's morgens wakker geworden met een onbestemd gevoel. Ik realiseer me dat het meer dan dat is. Het is zelfs angst en onzekerheid. Eigenlijk heb ik daar mijn hele leven al last van. Niet doorlopend maar zo af en toe komt dat gevoel naar boven. Soms heeft het een oorzaak maar nu kon ik die niet echt vinden. Het popt zomaar op en het meest vervelende is dan dat het in mijn darmen gaat zitten.  Vroeger had ik het bijvoorbeeld heel erg als ik naar een dokter of tandarts moest.  Nog erger voor examens. Ik heb weleens helemaal verstijfd in de auto op weg naar een examen gezeten. Veel angsten zijn 'overwonnen' maar ik merk dat er nog steeds weerstanden zijn tegen sommige   dingen die mijn onzekerheid naar boven halen. En dat is meestal erger dan wat men wel gezonde spanning noemt. Het lastige daarvan is dat het op mijn darmen werkt. Dus niet alleen moet ik met bepaalde voeding rekening houden maar ook zou ik die angsten en onzekerheden beter onder controle willen hebben. Want ik weet naarmate je ouder wordt dat (zie ik overal gebeuren)  bepaalde eigenschappen zich versterken. Andere nemen misschien af maar deze zou ik toch echt liever niet versterkt krijgen. Ik weet dat ik uiteindelijk overal mezelf in  tegenkom en er zelf mee moet leren werken en omgaan maar hier krijg ik niet echt de vinger achter.

Aha dacht ik van morgen in de stilte bij het wakker worden. Er ging me een lichtje op. Over eigenwilligheid gesproken en om maar te zwijgen over ego, wat dat dan ook mag zijn. Er is toch niet echt zoiets als een ik om daar de vinger achter te krijgen. Uiteindelijk is dat lege speeldoosje opgebouwd uit doosjeseigenschappen. Dat is het doosje zoals het is anders zou het geen doosje zijn. Die specifieke eigenschappen maken een doosje een doosje en menselijke eigenschappen waaronder emoties maken een mens een mens.  Dat zijn de fundamentele dingen van het mens zijn. daar horen ook allerlei emoties bij en alles popt onder bepaalde omstandigheden gewoon naar boven.  IK wil er van alles mee. IK wil er de vinger achter krijgen en het uitbannen. IK wil van die ellende in de slechte darmen af en dat is niet meer dan een bijverschijnsel. En dat lukt me niet zolang IK van alles wil met dingen die er gewoon zijn, dat wegfrommelen is niet haalbaar. Vechten helpt niet. Emoties zijn inherent aan het mens zijn. Ik hoef me er niet op een bepaalde manier mee te verbinden door er van alles mee te willen. Het is wat het is en het mag er zijn. Kijk er maar naar. Kijk het in de ogen en omhels het, wees er lief voor. Angst en onzekerheid het mag er zijn.  Het is goed. Je mag er zijn.  Er valt niets weg te werken. Het er laten zijn is op zich al een hele overwinning. Constateren  dat het er is en dan rust en acceptatie van dat wat is. Het zou niet zo vreemd zijn als dan de bijverschijnselen  die het verergeren oplossen en het uiteindelijk zogenaamde gezonde spanning wordt. De gezonde spanning over angst en onzekerheid, over alles. 

En inderdaad ik merk het geeft rust en ruimte er zo mee te werken

En als ik dat hier zo neerschrijf realiseer ik me dat angst ook wel eens gereduceerd zou kunnen worden tot enkel onzekerheid. 

Zou angst niet door ons denken opgebouwd worden uit onzekerheid? Als dat zo is zou het ook weer afgebouwd kunnen worden. Angst gaat over dingen die er (nog) niet zijn, toch? 

Het hele leven is onzeker maar

Het hele leven hoeft geen angst te zijn