zondag 31 januari 2021

Wie ore heeft die hore

  Het zal lastig zijn erover te schrijven maar toch wil ik een poging wagen. Er is zoveel dat me steeds duidelijker wordt over de filosofie van het leven.  En als ik dit opschrijf weet ik al niet meer hoe ik verder zal gaan. Want dat was het dan. het klinkt eigenzinnig maar ik ben er ook meteen van overtuigd dat ik eigenlijk helemaal niets weet.  En toch wil ik erover schrijven. Dat ga ik op dit blog doen onder het label 

Boeddhisme en Mystiek

Het zijn  gewoon oefeningen om dingen te verwoorden die me bezighouden over de diepere zin van het leven en hoe dat volledig te kunnen gebruiken.

Allereerst over de relatie tussen het Boeddhisme en de Mystiek

De vier edele waarheden uit het Boeddhisme gaan over het lijden. Iedereen lijdt en iedereen wil gelukkig zijn. En om gelukkig te kunnen zijn of worden moet je de weg uit het lijden, die er wel is, leren kennen en gaan.

Dat heeft alles te maken met twee dingen. 

*De leegte van inherent bestaan

* Liefde mededogen.

 Dat zijn de twee vleugels waarmee de vogel kan vliegen. Ze zijn beiden noodzakelijk. met een vleugel kan de vogel niet vliegen. 

De eerste, de leegte van inherent bestaan is het lastigst te doorgronden en te begrijpen en als je die uiteindelijk door begint te krijgen is er nog een hele weg te gaan om ermee te leren leven en het leven ook als zodanig te kunnen zien. Dat is tot op het moment dat de kwartjes gaan vallen een hele toer. Het is een andere manier van denken die  voor veel verwarring kan zorgen. Natuurlijk zijn er mensen die het  door hebben en er ook vertrouwd mee zijn geraakt.  Wanneer je het eenmaal door hebt en inzicht begint te krijgen, gaat het leven er al heel anders uitzien. Ook leer je dan zien waar de problemen zitten in allerlei zaken. Het vreemde van dit soort begrijpen is dat het niet alleen maar gaat over goed kunnen leren en het gebruik van het brein. Er komt veel meer bij kijken. Het is een heel andere manier van kijken naar de dingen. In de theosofie heeft mevrouw Bavatsky het over andere hersenpaden aanleggen en dat vind ik wel mooi uitgedrukt. Een njana yoga waarbij je iedere keer de ideeën die je erover krijgt weer afwijst en dus tot de concusie komt dat ook dat aeen maar ideeën zijn. Dat werkt heel verruimend en maakt het  leven interssanter dan je zou kunnen denken.

Maar het kan ook precies andersom werken wanneer je niet gewoon met de voetjes op de aarde blijft staan kun je zelfs in psychosen terecht komen als je daar aanleg voor zou hebben dus is het zaak met beide voeten op de grond te blijven staan. Tja en wat is dat dan? Gronden? . Je kunt namelijk gaan denken dat alles hier en nu er niet zoveel toe doet als je iedere keer je ideeën erover weer op de kop zet, wanneer je alle fenomenen op laat lossen in de Leegte van onafhankelijk bestaan, oftewel er is niets dat op zichzelf bestaat.  Er zijn hier in het westen mensen die dat niet verdragen  en juist onder andere daarmee de mist in zijn gegaan. Nietzche is daar een voorbeeld van voor zover mij bekend hij kreeg grote psychische probemen en er zijn meerdere die zich met de afhankelijkheid van alle bestaan hebben bezig gehouden. Schopenhauer kwam heel dicht bij de benadering van die specifieke leegte die zeker niet niets betekent.Het geeft veel rijke inzichten en gelukkig wordt er tegenwoordig zelfs in de wetenschap meer aandacht aan gegeven van het feit dat alles met ekaar te maken heeft en niets op zichzelf bestaat. . Maar er liggen dus ook gevaren in als we niet gegrond kunnen blijven.

De andere vleugel van de vogel is Groot Liefde Mededogen en juist dat is wat me met beide voeten op de grond laat staan. Met de poten in de modder zoals Henk Jansen vertelt in een van zijn collums waarin hij over mystiek schrijft. Dat is waar we hier mee kunnen werken. Die twee moeten altijd samen gaan. De twee vleugels van de vogel en de modder van waaruit de Lotus zich ontwikkelt tot een prachtige boem. Het ik dat door de wijsheid van de eerste vleugel, de afhankelijkheid van alle bestaan, een andere plek heeft gekregen en niet meer gezien wordt als middelpunt van mijn bestaan maar dat waar ik mee kan werken de bezieling als werkwoord en daardoor met de voetjes op de aarde blijf staan zonder  het zelf te verliezen maar om mee te werken. Niet alleen Liefde voor de naasten maar voor alle naasten en vooral niet te vergeten ook voor mezelf. Deze vleugel van de vogel vinden we ook in de mystiek van het christendom en andere stromingen terug. Hier liggen de raakvlakken tussen alle humanistische en religieuze stromingen. En dat is mooi dat is waar we er voor elkaar kunnen en ook moeten zijn. Als dat niet functioneert is er ellende, onvrede  en oorlog. Wanneer daar de dingen gaan schorten geven ze onmiddelijk gevolgen voor een hele samenleving. Ook in het plaatje van liefde mededogen zijn vele onderbouwingen mogelijk en geven een ruggegraat aan onze handel en wandel. Diepzinnige Wijsheid en inzicht liggen besloten in de eerste stelling. Dan kan  er Liefde mededogen en wijsheid gezamenlijk zijn zonder het zelf weg te geven want ook dan zou het met gronden afgelopen zijn. De Liefde mededogen hebben we zeker ook voor onszelf nodig om er voor anderen te kunnen zijn. 

En hoe Boeddhistisch dit ook allemaal is, ik zie de raakvlakken altijd weer in de christelijke traditie zoals het verhaal van Jezus  die in Getsemane voor zichzelf bad: Heer indien het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan mij voorij gaan.

Tot zover is het eigenlijk alleen maar een korte inleiding en merk ik al schrijvend dat ik niet zoveel bijzonders te vermelden heb. Het is maar een begin en meteen ook het einde. Veel meer valt er niet te vermelden maar ik heb er dertig jaar over gedaan om dit een plek te geven en nog altijd gaat dat door. Er komt geen einde aan omdat het een eindeloze cirkel is zonder begin en einde. Zelfs wanneer ik er niet meer ben zal het altijd doorgaan en is er altijd weer iets nieuws dat binnen dit tweeledige plaatje valt. En dat is tweeledig omdat uit de relatie tussen deze twee iedere keer weer iets nieuws kan ontstaan. In de Leegte kan alles mogelijk worden. Daar komen en gaan de fenomenen in onderlinge afhankelijkheid en in liefde mededogen komen ze tot ontwikkeling en brengen vruchten voort. Het hele leven bestaat daardoor uit relatie.


Als je nou van christelijke huize komt wil je misschien zeggen dat de zogenaamde Leegte van onafhankelijk bestaan dan god zou kunnen zijn. Nou dat kan dus niet want de christelijke filosofie steekt een beetje anders in elkaar. Sumier kun je er wel dingen in terug vinden want uiteindelijk komt het voort uit de joodse traditie en daar wordt in de Kaballa de naam van god niet uitgesproken omdat hij onkenbaar is. Door de eeuwen heen is de christelijke god tot schepper gedevalueerd en nu proberen sommige christenen het met een andere naam zoals energie of de bron zodat het minder een soort persoon wordt die in de hemel woont maar dat is nog altijd afhankelijk van iets wat daaraan vooraf gaat zoals het in het Boeddhisme werkt. 

Ook in het Boeddhisme kennen we Deities die in het westen vaak abusievelijk  goden worden genoemd. Een betere omschrijving zou zijn verbindingswezens die ons in verbinding kunnen stellen met allerlei kwaliteiten waar ze voor staan en in potentie in onszelf aanwezig zijn. Zo kunnen we ons in verbinding stellen met witte Tara de deitie voor de heelheid zodat we dat in onszelf kunnen ontwikkelen. In meditaties worden aan het eind deze deities weer opgelost om een plek in onszelf in ons hartcentrum in te nemen. 

De Leegte van onafhankelijk bestaan, het onnoembare en  ongrijpbaare. Het Niet Iets waar  we met ons denken niet bij kunnen komen en dat toch alles doordringend is omdat god de schepper wij en alles wat er is, de universa en ook dat wat we niet kennen en ... (vul maar in) daaruit voortkomen en daar is geen begin en geen einde aan. Het is als een eeuwigdurende rondgang. We hebben al moeite om het eindeloze universum te doorgronden en te bgrijpen hoe eindelos dat is dan duizelt het. en dan zitten we nog steeds in de fenomenen van de schepping dus wordt het heel moeilijk de abstractie van het Niet Iets te doorgronden. Het heeft dan ook met een heel andere manier van denken te maken die stap voor stap in lessen kan worden uitgesponnen.

De christelijke traditie moet dus in een heel ander kader geplaatst worden  willen we daar meer grip op krijgen dan hebben we het over God de schepper van het alomtegenwoordige die op zichzelf bestaat en over een ziel die op zichzelf bestaat en die ziel willen  we hopelijk in liefde mededogen  ontwikkelen. Een hiernamaals, wat dat dan ook mogen zijn waar we naar toegaan als we een goed leven hebben geleid. Natuurlijk ook allemaal erg kort door de bocht hier neergeschreven net als het bovensgtaande  verhaal trouwens want ook daaar kun je een heel leven mee verder en je ontwikkelen tot een goed mens. 

Wat niet handig is, is al die dingen op een hoop gooien en zeggen dat alles uiteindelijk hetzelfde is, Nee er zijn wel raakvlakken op het gebied van Liefde Mededogen maar niet zozeer in de goddelijke of universele wijsheid waar alles inpast en die daaronder schuilgaat en waar de diepere inzichten vandaan kunnen komen. Daar liggen de begrippen anders. Dat is ook waar de mystiek in essentie raakt aan de Leegte van afhankelijk bestaan. 

Wie ore heeft die hore.




donderdag 28 januari 2021

regen en storm


kijkend uit het raam
zie  ik niets anders 
dan regen en storm


hoe kan ik ziende zo blind zijn



woensdag 27 januari 2021

Geen vertrouwen in de mensheid

 Ik schreef in een reactie:

Nee, ik heb niet zoveel vertrouwen in de mensheid als geheel. 

Door de eeuwen heen is er niet zoveel veranderd we blijven oorlogen voeren en alle menselijke kwaliteiten zoals kracht, onderscheidingsvermogen, angsten, liefde, enzovoort worden iedere keer weer ingezet en omgebogen voor eigen gewin. \

 Zo wordt kracht de mogelijkheid om te heersen, onderscheidingsvermogen kunnen we verkeerd gebruiken om er ons voordeel me te doen en anderen af te wijzen, racisme en andere vormen van anderen minderwaardig vinden, angsten worden haat en jaloezie en liefde kunnen we misbruiken om onze gehechtheid bot te vieren. En van deze prachtige eigenschappen en verworvenheden wordt dus door de eeuwen heen volop misbruik gemaakt. Er is door de eeuwen heen wat gemoord, onderdrukt en misbruikt op allerlei manieren met het idee het bij het rechte eind te hebben. Pas zag ik nog de documentaire over de gebroeders de Witt. Nou daar word je ook niet vrolijk van. Achteraf bezien is het duidelijk hoe de mens voor eigen hachje gaat en tot afschuwelijke dingen in staat is, maar als we er middenin zouden zitten denken we allerlei rechten te hebben en dat idee zorgt ervoor dat we ons meer toeeigenen en bevechten dan noodzakelijk is. Wanneer we niet behandeld worden zoals ons goeddunkt en slecht benadeeld worden slaat de wijzer soms al te gemakkelijk door en wordt er door emoties van alles bijgehaald wat niet ter zake is.

Pas wanneer ik diep in mijzelf  graaf en mezelf vragen ga stellen om ze in alle eerlijkheid te bezien kom ik regelmatig tot de conclusie dat ook ik me ermee inlaat en maar zelden het geduld opbreng om de dingen werklijk goed te doorgronden en mezelf recht in de ogen te kijken. Het is zo spannend om in een goede groep samen die dingen te bezien en tot de ontdekking te komen dat er ook in mij dingen schuil gaan die ik nooit als een valse ombuiging van mooie kwaliteiten in mezelf zou beschouwen maar die  wel in een vertrouwelijke samenspraak met elkaar duidelijk worden 

Dat opent nieuwe perspectieven en ik weet ook dat ik mezelf daar niet voor  hoef te veroordelen maar ernaar kijken scheelt al een stuk en maakt milder in het oordeel naar anderen. Een beetje humor komt daarbij ook goed van pas. Mezelf niet al te serieus nemen is een goed ding. Alles mag er zijn en ik ga opletten waar ik weer de mist inga met een lach op mijn gezicht

En op die manier werkt het dan ook weer door naar mijn idee over mijn slechte vertrouwen in de mensheid als geheel.  Dat is er nog steeds maar het doet niets af aan mijn eigen welzijn. Ik mag er zijn zoals ik ben en heb vrede met mezelf. Op die manier mag de wereld er ook zijn. Door mij is daar  weinig aan te veranderen. Ik kan alleen mezelf veranderen en eigenlijk  is veranderen ook een verkeerd woord. Het is gewoon diepgaand opmerkzaam zijn hoe ik en de wereld werkelijk in elkaar steekt. Zoals Krishnamurti zegt: de wereld, dat ben jij. En daarmee kan de vrede van en met mezelf uitstralen op mijn omgeving in de hoop dat het  voldoende is. 

En dat vertrouwen heb ik.




maandag 25 januari 2021

bewustzijn en intelligentie kunnen vormen scheppen

 Eens proberen of ik woorden kan vinden voor datgene wat mij boeide in de documentaire die ik zondagavond zag op TV. tegenlicht van de VPRO. Het is voor mij  bijna onmogelijk om er een samenvatting van te geven want ik heb geen enkele  kennis van de digitale wereld dan het uitvigileren van de programmaatjes die ik gebruik. En dit ging over Robots en hoe zij de mensenwereld over konden nemen en veel beter en sneller konden beredeneren en denken dan wij.  Mede daardoor was er ook al een hele andere soort, noem het religie ontstaan. De Dataïsten. Er werd verondersteld dat de intelligentie van de robot zover gaat dat de mens (intelligentie en bewustzijn) daarin een soort eeuwig en paradijselijk leven zou kunnen vinden. en dat werd met allerlei informatie verteld en uitgelegd. 


Tegen het einde van de documentaire werd het voor mij interessanter want daar kwamen wetenschappelijke inzichten naar boven die ik ook terugvind in Boeddhisme en in de Theosofie. Ja en wat is dat dan. Nu wordt het voor mij lastig om de juiste woorden daarvoor te vinden.


Er was een prof. Die een schaakstelling had gevonden die de mens wel op kon lossen en intelligent kon zien en ermee uit de voeten kon en de computer niet. De stukken stonden in een remise stelling en zwart had nog heel veel stukken en wit niet. Daardoor kwam de de computer tot een verkeerde conclusie. De prof. concludeerde daaruit en uit meerdere onderzoekingen  dat er dus een bepaald inzicht en  intelligentie ontbrak bij de computer. 

Er was nog een andere prof. waarvan ik de naam in mijn telefoontje zette om te onthouden, maar de automatische verbeteraar maakte van zijn naam het woord  'kastruimte' dus mijn computertje was ook niet zo intelligent als ik. ghaghaghagha

Maar goed, die man was ook filosoof en hij zei dat hij uit meerdere onderzoekingen concludeerde dat:


Intelligentie en bewustzijn niet door een computer  (vormen) gegenereerd konden worden maar dat het bewustzijn en de intelligentie datgene is wat de vorm creëert


Dus precies andersom en dat het hoog tijd werd dat de wetenschap het materialistische denken in allerlei opzichten eens op de helling zou zetten. (Mijn verwoording van zijn verhaal) 

Nou dat is dus precies wat ik de laatste jaren heb leren zien en ervaren. Het bewustzijn geeft uitdrukking aan de vorm, aan ons mens zijn. Nog sterker we zijn bewustzijn. En dat heeft vele bijzondere inmplicaties. Dat maakt het leven zo open en breed. Daar kunnen we mee werken. We zijn geen gekristalliseerde mensen  alles en iedereen op een eigen eiland. Het is allemaal bewustzijn uiteindelijk is alles bewustzijn en houd alles met elkaar verband. 

Ik kan daar heel blij van worden. Het geeft oneindig veel mogelijkheden als dat diep tot ons doordringt.


Misschien kun je de doco nog vinden op NPO start. Ik heb het zelf nog niet nagekeken naar het zou goed mogelijk zijn.




zondag 24 januari 2021

vrijdag 22 januari 2021

Er is veel te geven in deze tijd

 Het ouder worden heeft veel voordelen vooral als je de nadelen rustig hun gang kunt laten gaan zonder je daar al te druk over te maken. Dat voordeel zit voor mij in het overzicht op het stukje van het leven waar ik nu gebruik van heb gemaakt en dan heb ik het niet alleen over mijn eigen leven maar ook over het totale leven waar de hele wereld gebruik van maakt. 

Dan komt er een waar doemscenario naar boven en en daarover zou veel gespecificeerd gezegd kunnen worden.  Ik ben aan het einde van de oorlog geboren en ervaarde hoe de wereld in de naoorlogse jaren veranderd is.  Globaal gezien waren de eerste naoorlogse jaren een successievelijke opbouw vanuit de ellende naar een steeds socialere levensstijl waarin hard gewerkt werd om alles weer op de rit te krijgen. Dat motiveerde en moedigde aan. Sociale voorzieningen werden steeds beter en ieder kreeg zijn welverdiende loon. Heel langzamerhand werd het duidelijk dat er ook grenzen waren. Ik herinner me de oliecrisis de kolenmijnen werden gesloten en er werd gas gevonden. Maar verder dan het incasseren van rijkdom werd niet gedacht. De groei werd steeds groter en we wilden steeds meer en beter. Dat was en is eigenlijk nog steeds de focus zonder rekening te houden met alle gevolgen die het met zich meebrengt. En zo ging dat niet alleen in Nederland  maar over de hele wereld en de landen die er achteraan kwamen, die niet zo hard van stapel liepen wilden op een gegeven moment evengoed hun rijkdommen exploiteren  en mee genieten van de rijkdom die de vaart der volkeren voorspiegelde. Er worden oerwouden gekapt en fabrieken gebouwd steden vol wolkenkrabbers en alles en iedereen draaft door en is niet meer te stoppen in het vergaren van geluk in materialistische zin ten kosten van...

Ja en daar begint de teloorgang. We willen steeds meer en steeds beter voor ons eigen 'welzijn' . We willen ons niet laten waarschuwen door allerlei symptomen die laten zien dat het misgaat dat we onszelf aan het vernietigen zijn. We zitten in het schuitje en WILLEN varen. Zomaar uit de boot stappen kan niet eens meer.

Ik was van plan een bele opsomming te geven van al die symptomen maar iedereen kent ze. De klimaat veranderingen. Maar ook de dingen die ik gewoon zelf kan zien. 15 jaar geleden vliegen de vogeltjes met tientallen voor mijn raam door de bomen duidelijk  te zien als het winter is en er geen blad aan de boom zit kan ik ze goed waarnemen. Ik zie ze niet meer en dat ligt niet aan mijn slechte ogen. Evenals de eekhoorntjes die ik niet meer zie.  Als we autorijden over de snelweg komt er geen platgeslagen mug meer op de voorruit. We verzieken de aarde en die schudt zich.

In de oudheid zijn meerdere beschavingen ten onder gegaan soms door onbekende oorzaken maar het is mogelijk en nu , schudt de aarde zich weer ens en wij kunnen en willen misschien toch echt niet uit die boot stappen. We gaan voor ons eigen lijf, leven en dat waarvan we geluk verwachten en wat het meestal niet is omdat alles altijd ook weer voorbij gast.

We hebben geen idee van de totaliteit hoe alles een geheel is en in feite  een groot lichaam waarin alle organen moeten functioneren om te overleven. Wanneer we ieder orgaan niet gezond houden  zal het lichaam het opgeven. En de menheid is een fundamenteel belangrijk orgaan die veel mogelijkheden kent en heeft om het lichaam gezond te houden en te maken.  En nu wordt die mens aangetast

. Het grote lichaam zoekt een zelfregulerende oplossing om het totale lichaam te herstellen. En daar is nu duidelijk nog totaal geen menselijke know how over al doet de wetenschap nog zo zijn best. We moeten het doen met dat wat is.  Uiteindelijk  wordt het daarna hopelijk opnieuw mogelijk een gezonde  maatschappij te organiseren.

Dat corona zo te keer gaat is niet zo vreemd. We hebben het ermee te doen. Het gaat om regeneratie van het geheel en ons druk maken om ons eigen hachje heeft al veel te lang geduurd. Laten we dat proberen los te laten en te gaan voor het geheel in alle rust en overgave doen wat noodzakelijk is om het geheel in stand te houden en te herstellen.  Ik heb de mogelijkheid in me om alles wat binnen mijn vermogen ligt aan te bieden. 

Als dat het uitgangspunt van mijn leven is zijn er geen tegenstrijdige berichten meer over wat nou wel en niet kan en mag. Dan doe ik wat ik kan en wat er verlangd wordt terwijl ik in rust in mijn eigen middelpunt verblijf. Natuurlijk mogen er kritische vragen zijn maar ik doe wat noodzakelijk is en wat ik kan zonder mijzelf in het middelpunt te zetten van wat IK WIL. We zitten namelijk allemaal in dat bootje en iedereen heeft eigen belangen die nu even geen prioriteit zijn hoe moeilijk dat ook kan zijn. 

Het leven gaat niet om wat je eruit haalt maar om wat je te geven hebt




dinsdag 19 januari 2021

Wereldwijde problemen

 Ik plaatste een blogje op mijn andere blog dat evengoed hier had kunnen staan.


https://magazijn.blogspot.com/2021/01/wereldwijde-problemen.html


zaterdag 16 januari 2021

Wie is Witte Tara

 In het vorige vlogje plaatste ik een Tara meditatie van mijn, helaas overleden leraar Gelek Rimpoche van wie ik jarenlang lessen  mocht volgen tijdens zijn bezoeken aan Nijmegen.

Om het compleet te maken ook de volgende youtube  bijdrage van zijn uitleg over Tara.




Tara meditatie


 

Negatieve emoties en alles mag er zijn

 Vanmorgen werd ik wakker met een volle neus en lichte hoofdpijn. Wat is er dan het eerste wat er bij me naar boven komt? Juist...het zal toch geen corona zijn.

Ik kom de deur niet uit, maar ja als het zo besmettelijk is kan Fer het ook meegebracht hebben met de boodschappen of mijn hulp die altijd met mondkapje en op afstand werkt. 

Even slaat de paniek toe. Ik vpoel het. Wat een onzin. Maar daarmee, met onzin is angst niet te beredeneren en weg te denken. Daarvoor moet ik dieper graven. Het achter een muur van onverschilligheid zetten of zogenaamd de kop in het zand steken werkt voor mij ook niet. Ik wil volledig leven met alles erop en eraan. Het mag er allemaal zijn en door opmerkzaamheid  en door het toe te laten, dat werkt voor mij veel beter. Even gas terug nemen ademhalen, ontspannen stabiliteit en opmerkzaam zijn.  Daarbij komen alle oefeningen en lessen die ik de afgelopen 30 jaar heb gedaan. Me bewust worden van wat leven voor mij is en betekent en hoe ermee om te gaan. Alles hoort erbij, niets wil ik over het hoofd zien, pas als je het ziet kan ik er iets aan doen. Uitspraken die ik me eigen heb kunnen maken door de jaren heen. 

Als je iets kunt veranderen, doe het dan. Kun je niets veranderen laat het dan los.

En zo, door in kalmte in mijn midden te blijven, sta ik weer op mijn voetjes en merk dat er niets aan de hand is en hoop ik als er ooit wel iets aan de hand zal zijn ik daar in rust mee om kan gaan, nu nog niet wetend of dat dan ook zal werken maar ik geef dat het voordeel van de twijfel. In feite hoef ik me daar NU niet druk over te maken.

 Puin ruimen noemt Etty Hillesum het. 

Binnen in me zit een hele diepe put. En daarin zit God. Soms kan ik erbij. Vaak ligt er stenen en gruis voor de put. Dan is God begraven. Als ik dan mijn hoofd in mijn handen verberg dan ervaar ik dat God binnen in mij is. En dan zeg ik: ruim het puin uit je leven en dan komt God weer tevoorschijn.

Het is goed handvaten te hebben waar ik mee werken kan en waardoor ik me niet door allerlei negatieve emoties mee hoef te laten nemen. Ik mag ook mezelf liefdevol omarmen. Het werkt. 


Zou het straks gaan sneeuwen?



vrijdag 15 januari 2021

spiritualiteit en religie

Ik maakte een nieuw label in de bovenbalk met linken. Dit is het eerste artikel dat ik heel verhelderend vind over de raakvlakken tussen esoterie  en exooterie. De innerlijke weg die zich uitdrukt in de vorm 

Twee citaten uit het volledige artikel. Onderaan de link 

Ik ben wel spiritueel, maar niet religieus’ is een uitspraak die je in de eerste decennia van de eenentwintigste eeuw steeds vaker te horen krijgt. In verschillende westerse landen wordt ze door meer dan een kwart van de bevolking beaamd, zo blijkt uit verschillende enquêtes.


de verschillende tradities bieden elk een waaier aan concrete mogelijkheden om het innerlijke op het spoor te komen.

Door: Jonas Slaats



Lees hier het hele artikel
https://ongrond.nl/2020/05/waarom-religie-en-spiritualiteit-intrinsiek-met-elkaar-verweven-zijn/

drie poorten

donderdag 14 januari 2021

De eenheid van alle bestaan

Gisteravond zijn we met een kleine groep met de digitale zoom weer in De Geheime Leer van H.P. Blavatsky gedoken.  Daarmee ben ik nu alweer dertig jaar geleden begonnen en nog altijd is het een bijzondere studie waarin ik steeds weer tot nieuwe inzichten en ideeën kom. Deze groep is net weer begonnen en hieronder een lang citaat over de manier waarop met die studie moet worden omgegaan. Want  in mijn beleving is het niet alleen een studie maar ook een heel andere manier van benadering en kijken naar de wereld en alle gebeurtenissen en naar de  innerlijke wereld die ook een hele wereld is. Om dat te leren ervaren is het iets meer dan een studie, gaat het om bepaalde dingen je eigen te maken waardoor er nieuwe inzichten kunnen ontstaan over de mens en zijn religie en het ZIJN. Dan worden die nieuwe inzichten eigen ervaringen en krijgt het leven meer  betekenis.
Binnen de context van dat geheel is het dan ook mogelijk alle religies een plek te geven op basis van de essentiële traditie waarvan in de loop van de eeuwen zoveel verloren is gegaan waardoor er schisma's zijn ontstaan, helaas.



Benader de GL (zegt ze- Blavatsky) zonder te verwachten daarin de uiteindelijke waarheid over het bestaan te vinden, of met enige andere gedachte dan te zien hoever ze ons naar de waarheid voert. Zie de studie als een middel om het denken dat door andere studies nooit is gestimuleerd, te oefenen en te ontwikkelen. Neem de volgende regels in acht: 
1. Wat men ook in de GL bestudeert, laat het bewustzijn vasthouden aan de volgende gedachten, als basis voor zijn ideeënvorming. 
(a) De fundamentele eenheid van alle bestaan. Deze eenheid is iets totaal anders dan wat men gewoonlijk onder eenheid verstaat – zoals wanneer we zeggen dat een volk of een leger een eenheid is; of dat de ene planeet door magnetische krachtlijnen, of iets dergelijks, is verenigd met een andere. Dat is niet de leer. Die luidt dat het bestaan één wezen is, niet een verzameling wezens die met elkaar zijn verbonden. In de kern is er één zijn. Dit zijn heeft twee aspecten, een positief en een negatief. Het positieve is geest, of bewustzijn. Het negatieve is substantie, het onderwerp van bewustzijn. Dit zijn is het absolute in zijn primaire manifestatie. Omdat het absoluut is, is er niets dat erbuiten valt. Het is al-zijn. Het is ondeelbaar, anders zou het niet absoluut zijn. Als een deel ervan zou kunnen worden afgesplitst, zou wat overblijft niet absoluut kunnen zijn, omdat zich onmiddellijk de moei-lijkheid zou voordoen dat dit deel en het ervan afgescheiden deel worden vergeleken. Vergelijking is onverenigbaar met elk idee van absoluutheid.
Daarom is het duidelijk dat dit fundamentele ene bestaan, of absolute zijn de werkelijkheid moet zijn in iedere vorm die er is.

Ik zei dat, hoewel dit voor mij duidelijk was, ik niet dacht dat er veel mensen in de loges zouden zijn die het zouden begrijpen. ‘Theosofie’, zei ze, ‘is voor hen die kunnen denken, of zich aan het denken kunnen zetten, niet voor mensen die te lui zijn om hun verstand te gebruiken.’ HPB is de laatste tijd mild geworden. ‘Dumskulls!’ (domkoppen) noemde ze gewoon-lijk de gemiddelde student. 
Het atoom, de mens, de god (zegt ze) zijn alle, zowel afzonderlijk als gezamenlijk, absoluut Zijn in hun uiteindelijke kern, dat wil zeggen hun ware individualiteit. Dit idee moet altijd de achtergrond van ons denken vormen om als basis te dienen voor ieder begrip dat ontstaat uit de studie van de GL. Zodra dat wordt losgelaten (en dat is maar al te gemakkelijk als men zich bezighoudt met een van de vele ingewikkelde aspecten van de esoterische filosofie), doet het idee van afgescheidenheid zich voor en ver-liest de studie haar waarde. 
(b) Het tweede idee waaraan men moet vasthouden is dat er geen dode stof bestaat. Zelfs het kleinste atoom leeft. Het kan niet anders omdat ieder atoom in wezen zelf absoluut Zijn is. Daarom bestaat er niet zoiets als ‘ruim-ten’ van ether, of åkåßa, of hoe u het ook wilt noemen, waarin engelen en elementalen rondspartelen als forellen in het water. Dat is de algemene gedachte. De ware gedachte is dat ieder atoom substantie, op welk gebied ook, op zichzelf een leven is. 
(c) De derde basisgedachte waaraan men moet vasthouden is dat de mens de microkosmos is. Als hij dat is, dan bestaan alle hiërarchieën van de hemelen in hem. Maar in feite is er geen macrokosmos en geen micro-kosmos, maar één bestaan. Ze zijn alleen groot en klein als ze door een beperkt bewustzijn worden beschouwd. 
(d) De vierde en laatste basisgedachte waaraan men moet vasthouden is wat wordt uitgedrukt in het grote hermetische axioma. Het vat in feite alle andere samen en is de synthese ervan. 
Zoals het innerlijke is, zo is het uiterlijke; zoals het grote is, zo is het kleine; zo boven, zo beneden; er is maar één leven en wet; en hij die dit gaande houdt is één. Niets is innerlijk, niets is uiterlijk; niets is groot, niets is klein; niets is hoog, niets is laag, in de goddelijke ordening.
Welk onderwerp men ook bestudeert in de GL, men moet het in verband brengen met deze basisgedachten.



zondag 10 januari 2021

Verbindingen maken

 Alweer een tijd geleden bezocht ik de expositie van het werk van Rothko in Den Haag. 

In de stilte van zijn meditatie ruimte  kwam ik wel heel direct tot de ontdekking hoe alle dingen buiten mijzelf invloed hebben op mijn innerlijke wereld. Niet zo vreemd natuurlijk maar de ene keer word je wat meer op die feiten gedrukt dan de andere keer en komt het wat directer binnen. Dat zal voor iedereen onder bepaalde omstandigheden anders zijn maar duidelijk is het dan dat we in open verbinding staan en inderdaad ook hier weer in afhankelijkheid daarvan bestaan. Ook kunnen we daarin zelfs  een keus maken waar we ons wel en niet mee willen verbinden. Maar verbinding IS er.

Belangrijk voor mij is  dat de stabiliteit de aandacht en ontspanning niet alleen onder  bepaalde omstandigheden kan ontstaan want er door me er bewust van te worden is er  een  keuze mogelijkheid  en het  kan worden uitgebreid in het dag dagelijks leven. Een hele weg om te gaan.

Me niet door de automatische piloot overal in mee te laten nemen😊  en dan door opmerkzaamheid in het degelijks leven makkelijker met met rust en ruimte  in verbinding te komen.





zaterdag 9 januari 2021

spiritualiteit, ziel of bezieling?

Een van de dingen die spiritualiteit voor mij betekenen is. Volledig in relatie te leren staan met alles wat er is vanuit mijn eigen middelpunt wetend dat ik niet het middelpunt ben. 

Alles wat er is gaat dan verder dan alleen dat wat zichtbaar is maar ook dat wat niet zichtbaar is  in mijn leven. Het gaat ook over een eigen verantwoordelijkheid en vooral het woord volledig heeft voor mij een bijzondere betekenis. Het is een woord dat ruimte geeft aan mijn innerlijke belevingswereld  waar door ik me bewust kan worden dat hoeveel er ook in mijn hersenen en bewustzijn lijkt te zitten het in de diepste betekenis leeg is en leeg gemaakt kan worden waardoor er van alles mogelijk is. Dat zelfde geldt ook voor: wel werken vanuit mijn eigen middelpunt maar weten dat ik dat niet ben. Want ook dat middelpunt wat ik zelf denk te zijn is leeg van afhankelijk bestaan en ik vul het in met dat wat ik DENK te zijn in afhankelijkheid van het verleden. Het is mogelijk iedere dag nieuw te zijn.

Wie ben ik dan nog?

Nou gewoon die ik ben en het functioneert want ik kijk misschien iets anders naar dingen door mijn bewustzijn over vol-ledigheid maar ik ben er nog steeds zoals ik ben en ieder dag is een nieuwe dag en ieder moment is een nieuw moment die vol-ledig (daar heb je dat woord weer) nieuw kan worden ingevuld

In deze volledigheid kan (voor mij) ook iedere traditie, religie een plek krijgen en vooral leer ik zien waar daarvan de beperkingen zitten omdat ik de beperkingen ook in mijzelf kan ontdekken door me niet vast te klampen aan een beperking maar ze op te merken. Daarom is dat volledig zijn zo mooi.

Nu sla ik even een zijpad in want dat (tradities, religies, etc) is wat Krisjnamurti altijd afwijst en dat lijkt me in deze context ook duidelijk. Maar al te gauw klampen we ons weer vast aan de beperkingen die tradities en religies met zich mee brengen door je op de traditie of religie te richten gaat er veel verloren  van de ruimte die je bent en die dus mogelijk is.  Als je niet  in het eigen (lege van iets) middelpunt staat en je aan de traditie vastklampt wordt je beperking nog groter. Dan leer je niet echt naar jezelf te kijken zoals je bent maar moet je je richten naar wat de traditie voorschrijft wat goed en fout is.

 Dat wat mij in het Boeddhisme  aanspreekt is dat ik daar  iedere keer weer in de ruimte wordt teruggezet. De oefeningen zijn voor mij  bedoeld als vangnet onn  te leren zien hoe ik functioneer zonder oordeel en dus zien waar al mijn weerstanden en makke zitten zonder oordeel en  dat ik nog lang niet vanuit de ruimtelijkheid functioneer. Hoe verder ik in de stof kom hoe beter ik leer zien wat leeg zijn van afhankelijk ontstaan betekent wat een hoofdzakelijkheid in deze traditie is en lang niet makkelijk begrepen kan worden. Ook al wordt het uiteindelijk wel begrepen dan nog is het een hele weg om te gaan om dat te kunnen leven.  En dat heeft niet te maken met leren of ontwikkelen maar met aandacht, opmerkzaamheid en zien waar ik in de beperking zit van mijn denken handelen en vooral gewoontepatronen. 

Diezelfde beweging vind ik in de mystiek ook terug. Maar daar wordt niet gesproken over bezieling maar wordt meer de ziel als 'object' van brugfunctie naar God gezien. 

Als ik me aan een God vastklamp die voor alles zal zorgen schuif ik mijn eigen verantwoordelijkheid af. De volledigheid van mijzelf sluit 'god of deities van kwaliteiten' in en is ook werkzaam buiten mijzelf in de bezieling van alles wat er is het is niet MIJN  ziel want daar zit weer de beperking maar de bezieling het werkwoord waarmee ik mijn leven vorm probeer te geven. 

Nu heb ik dus geprobeerd  woorden te geven aan mijn denken en dat  heeft nog niet met de praktijk te maken. 

In de praktijk wil het zeggen dat er iets in mij ontwikkeld zou kunnen worden maar ontwikkelen is weer niet het goede woord omdat het beperkt, alles is reeds in potentie aanwezig zowel heilzame als onheilzame zaken (want hoe zouden die dingen eruit kunnen komen als ze er niet inzaten😂) . We hebben de keus ons te richten op waar we ons toe aangetrokken voelen en het hoeft alleen maar door aandachtig te zijn naar buiten te komen zonder oordeel als het onheilzamer is dan we verwachten want dan weet ik dat ik volop in mijn beperkingen zit en die mogen er ook zijn. Volgend keer doe ik het anders denk ik dan en weet dat het maar de vraag is of het dan beter is maar de motivatie is hopelijk goed. Anders of oplettender.


Dus dat waar ik me bewust van wil worden is hoe ik functioneer in relatie tot het geheel. Me bewust worden en inzicht krijgen in mijn eigen verantwoordelijkhgeid  en die  verantwoordelijkheid nemen voor alles wat op mijn op pad komt. Zodat ik er op een heilzame manier mee om kan gaan.

Dat is voor mij spiritualiteit en niet iets van halleluja maar met de poten in de modder.  Ja die uitspraak heb ik gejat ik vind hem mooi.




woensdag 6 januari 2021

De weg naar binnen.

Een ander scheppings verhaal 

 De oorspronkelijke substantie was nog niet uit haar prekosmische slapende toestand overgegaan tot gedifferentieerde objectiviteit, of zelfs de (voor de mens tot dan toe) onzichtbare protyle van de wetenschap geworden. Maar wanneer het uur slaat, en ze ontvankelijk wordt voor de inwerking – door middel van fohat – van het goddelijk denken (de logos, of het mannelijk aspect van de anima mundi, alaya) – opent haar hart zich.

Ze differentieert zich, en de DRIE(vader, moeder, zoon) worden veranderd in vier. Hierin ligt de oorsprong van het dubbele mysterie van de drie-een-heid en de onbevlekte ontvangenis. Het eerste en fundamentele leerstuk van het occultisme is het universele één-zijn (of de homogeniteit) onder drie aspecten. Hierdoor kon men zich een idee vormen over de godheid, die als iets wat absoluut één is altijd onbegrijpelijk moet blijven voor het eindige verstand.


Het is mogelijk je een idee te vormen over iets dat onbegrijpelijk is. Door dat wat als normaal wordt aangenomen zonder het te begrijpen in een andere context te leren zien komen er nieuwe openingen

Toen ik uit mijn kinderschoenen groeide begon ik moeite te krijgen met klakkeloos aannemen van wonderen die mij door de kerk werden voorgespiegeld over de verhalen in de bijbel.

Er moest  de duur van een half leven en veel persoonlijke ervaringen overheen gaan voor ik op zoek ging naar wat er eigenlijk met al die verhalen bedoeld zou zijn. Er was toch naar mijn idee wel meer dan alleen deze wereld met alle menselijke interpretaties, al het doen en laten, hebben en houden en wetenschappelijke mogelijkheden en onmogelijkheden. Wat was dat dan, dat waar ik meer over zou willen weten en dat wat niet alleen voer voor mijn verstand zou kunnen zijn maar de oorzaak van alles. Wat was er meer dan dat wat ik kende? 

De allereerste keer dat ik in aanraking kwam met een andere manier van denken was dat een openbaring. Wat is dat dan een andere manier van denken? Om iets te kunnen leren moest ik altijd alles van buiten naar naar binnen brengen. Steeds meer opslaan in die grijze brei. En hoe meer ik weet hoe meer ik erachter kom dat ik niets weet. want er zijn oneindig veel dingen om te leren. Alles heeft oneindig veel mogelijkheden. Prachtig en interessant om me op de vlakken die me interesseren te verdiepen. Maar het is eindeloos en nooit weten we genoeg. (Dat lijkt ook wel een beetje bij deze tijd te horen)

Maar nu kon ik al mijn eigenschappen  op een heel andere manier gaan gebruiken. Door dat wat ik opnam in mijzelf te leren herkennen als iets wat  in mijzelf reeds aanwezig was. Een heel andere beweging die ook de wonderen in de bijbel in een heel ander daglicht plaatste. Het ging niet meer om het kennen van het verhaal maar om de diepere betekenis daarvan in mijzelf te leren herkennen. Want zoals in de laatste regel van dit citaat in De Geheime Leer van P.P. Blavatsky  dat gebaseerd is op oosterse wijsheden is, dat er dingen zijn die onbegrijpelijk blijven voor het eindige verstand.

Kunnen we met dat onbegrijpelijke  dan toch contact  maken met iets in ons dat niet materieeel en eindig als onze hersenen is maar iets in onszelf als een levengevend beginsel en daardoor logica leren zien en ervaren,  vroeg ik me af.

Het probleem voor mij waren de wonderen uit de bijbel waardoor ik alles een tijdlang afwees. Nu werden ze anders geduid en vaak nog veel onbegrijpelijker omdat ze in een universele context kwamen te staan maar daardoor  voor het eindige verstand beredeneerbaar en meer logisch in de context van het geheel waren. Maar alleen daardoor heeft het nog niet de binnenste essentie van het menszijn bereikt. Nou lijkt dat allemaal heel ingewikkeld maar nu ik eenmaal die omslag heb gemaakt en dat is een jarenlang proces geweest, is het veel makkelijker om een klein beetje meer inzicht te krijgen in mezelf en daardoor automatisch in het geheel. Die verhalen hebben allemaal iets over mijnzelf te vertellen. Hoe het in mij functioneert. Want dat is uiteindelijk niet anders dan hoe het hele universum functioneert. Op macro niveau functioneert het allemaal hetzelfde als op het micro niveau  zou je kunnen zeggen. Zo boven zo beneden. is een zogenaamde Hermetisch gedachte.  https://www.mystiekeschool.nl/hermetica/de-7-hermetische-principes-de-kybalion/

Wij zijn in onszelf een compleet universum waarin we alles terug kunnen vinden als we stil en aandachtig zouden kunnen zijn. Dat is de plek van waaruit alles ontstaat en waar alles in kan dalen. Dan kunnen we al die onwaarschijnlijke wonderverhalen een plek geven. Daarvoor zijn vaak handvatten nodig die van buitenaf worden aangereikt maar de weg naar binnen (inkeer) gaan we zelf. Alles zit  in mijzelf verborgen er moet slechts een tricker worden aangereikt om de duiding in mijzelf te vinden en dan is het niet meer belangrijk of de dingen die verteld worden in de fysieke vorm wel of niet bestaan of bestaan hebben. Belangrijk is dat ik daardoor op weg kan gaan.



zaterdag 2 januari 2021

Zinvol of niet

 En zo zijn we beland in het jaar 2021. De tijd gaat zo enorm snel en wanneer je in een lang leven terugkijkt, is het zo verwonderlijk om te zien hoe de dingen komen en gaan zonder ophouden. Nog opmerkelijker is het om erbij stil te staan dat ik zelf altijd een zelfde soort gevoel heb van DIT BEN IK. En als ik dan denk over hoe ik als kind dacht en deed. Daar is niets meer van over als ik me daar goed in verdiep. Hoe ik was en reageerde op alle omstandigheden die er waren. Toen dacht en handelde ik als kind. Er was een tijd dat ik volwassen was geworden en heel anders handelde en reageerde en nu...

Ze noemen het oud en mijn lijf bevestigt dat steeds beter. Toch blijft de geest op een bepaalde leeftijd min of meer hangen en om alles een beetje in overeenstemming te krijgen, daar is soms veel aandacht voor nodig. Soms zou ik wel iets willen maar dan vertelt het lijf mij andere dingen en om daar de rust en tevredenheid in te vinden. Dat kan lastig zijn maar het lukt me steeds beter. Ook dat is een groeiproces. 

Mind over matter. Hoor ik wel eens zeggen en dat is onder bepaalde omstandigheden goed en daardoor kan er vaak meer dan je zou denken. Maar het kan ook tegen je werken waardoor je als het ware jezelf uit gaat wonen en je lijf het op gaat geven.

Iedereen moet daar een eigen weg in vinden. Maar als het lijf niet meer wil, wil dat nog niet zeggen dat het leven zinloos wordt. Zolang we er zijn ook al zou het onder zeer afhankelijke omstandigheden zijn, is er altijd relatie. Ook als er geen contact is kan het zijn dat de ander zich afvraagt of hij wel voldoende aandacht aan een afhankelijk iemand besteed. Zo zet je misschien een ander op een ander been dan hij normaal doet. Een heel passieve manier van een relatie maar sinds alles en iedereen afhankelijk is en er niets is dat op zichzelf bestaat zonder oorzaken en omstandigheden, kan ook een passieve relatie een zinvol resultaat opleveren.

Dus hoe oud en afhankelijk ik ook zou worden, ik wil niet in de gedachte belanden dat mijn leven niet meer zinvol is. Misschien juist wel  onder de meest hulpbehoevende omstandigheden kan ik van grote betekenis zijn voor de hulpverlener zonder het zelf direct te beseffen. Ook als ik lastig zou zijn. Een enorme oefening voor geduld 🤪😂

Zo ik ben in ieder geval vrolijk begonnen aan het nieuwe jaar. En heb mijn eerste aquarelletje gemaakt. Misschien toch hier of daar nog iets aanpassen. We zullen zien