Eigen perspectief

 Wat zijn wij mensen toch gewoontedieren.

Nou ja misschien jij niet maar ik ervaar het toch iedere keer weer juist in heel kleine dingen. Toch wijk ik graag af van de dagelijkse dingen en laat me niet zo gauw van de wijs brengen door onverwachte omstandigheden. Daar kan ik over het algemeen goed mee omgaan.

Ja dat zeg ik dan en dat is ook zo maar het venijn zit soms in de kleine dingen. En daar let je niet zo gauw op. Dat heb je gewoon niet in de gaten en dan ben je bijvoorbeeld erg moe of geïrriteerd of hebt iets anders en denkt...hoe kan dat nou? Waar komt dat nou vandaan?

Gister kregen we een nieuwe douchecabine en die werd door een neefje samen met Fer geïnstalleerd. Ik hoefde er bijna niets aan te doen. maar ik ben toch een beetje uit mijn gewone doen vanwege alle toestanden en dat vind ik dan niet zo vreemd. Dat is allemaal anders en ik vind het erg vermoeiend. Maar een nachtje lekker slapen en ik ben weer het vrouwtje. Totdat...

Ik zojuist onder de douche sprong en met allerlei kleine details in aanraking kwam die me uit mijn dagelijkse doucheritme haalden. De cabine is prachtig maar heel anders en dat gaf meer implicaties dan ik verwachtte. Na het douchen drogen we de douche wanden met een trekkertje en doekje maar het gewone ritme zat er niet in.  Ik stap achterwaarts de douche uit en dat ging niet omdat er een hogere richel zit en zo waren er nog veel meer van zulke kleinigheden,.

Resultaat. ..

Ik hang uitgeteld op de bank. Dat is toch van de gekke. nou ja? 

Maar ik heb geleerd in vele meditatieve oefeningen van opmerkzaamheid dat de meest simpele dingen je uit je doen kunnen halen zonder dat je er erg in hebt (als je niet oplettend bent). Dat te weten helpt mij om het te laten komen zoals het komt en door opmerkzaam te zijn in het moment zijn  er minder gedachten nodig. Daardoor kan mijn geest rustiger worden en door rustiger alles van binnen te observeren kom ik in een kringetje van opmerkzaamheid. Zo merk ik steeds subtielere dingen op en wordt mijn geest rustiger en ... zo draait dat kringetje verder. 

Spiritualiteit gaat voor mij dan weer een stapje  verder niet in de zin van hoger of verder of beter of dat soort bewoordingen maar het opmerkzaam worden op dezelfde manier als hierboven waar eigenlijk alles om mijzelf draait en dat eerlijk iedere keer weer in de ogen zien. Niet door te zeggen dat is egoïstisch of er andere concepten op plakken maar gewoon zien en me dan bewust worden dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dat er niets is dat zonder het ander bestaat. Als ik me daar ook bewust van kan worden, wat heel belangrijk is, kan ik misschien heel af en toe de ander eens in het middelpunt zetten in plaats van mezelf. Al is het maar om meer begrip voor de ander te krijgen omdat ik zie dat ik door opmerkzaam te zijn tot de conclusie zou kunnen komen dat ik niet anders ben dan de ander en we uiteindelijk allemaal mensen zijn die naar geluk zoeken.

Is dat mijn einddoel opmerkzaam zijn. ?

Ja en nee, er is geen doel het is een pad om te gaan en dat is goed. Als ik daardoor beter in mijn vel steek kan ik er ook beter zijn voor anderen. Zo kan ik alles duidelijker en helderder ervaren en niet altijd alleen maar vanuit mijn eigen perspectief interpreteren.  Af en toe als ik werkelijk goed in mijn vel steek eens even buiten mijn eigen ideeën gaan staan om meer begrip van het totale plaatje te krijgen.

Verbinding