Alles wat voorbij gaat

 

Mijn leven bestaat uit perioden..  Iedere periode gaat steeds weer over in een volgende. Soms gaat het bijna ongemerkt in elkaar over  en soms gaat  dat met een afsluiting maar atijd  is er wee reen nieuwe volgende periode. De laatste tijd zet ik maar weinig op de blog waar mijn schilderijen staan. Ik zou daar ook met wat meer tekst kunnen werken. Of dat ervan komt?... ik weet het nog niet. Ook daar mee houd ik me soms wel en soms niet bezig.

De ene periode schilder ik erg veel de andere periode schrijf ik wat meer.  Maar er waren ook grotere bperiode in verschillende leeftijdfasen. Als ik zo terug kijk op mijn leven is er nog maar weinig over van het kind dat ik vroeger was. Het kost me zelfs erg veel aandacht en inlevingsvermogen om me werkelijk te herinneren hoe ik voelde en reageerde onder allerlei omstandigheden en gebeurtenissen uit mijn vroege kindertijd en ook is het moeilijk d me exact te herinneren en weer op dezelfde manier tets te ervaren van hoe ik bijvoorbeeld in de pubertijd was. Gebuertnissen weet ik nog wel naar boven te halen maar hoe ik daar in stond en me voelde is wat moeilijker te herbeleven. 

 Maar langzamerhand bij het ouder weorden popt er  af en toe wat naar boven.  Als ik jonge meiden op een fiets zie zitten dan overvalt het me plotseling, dat gevoel van hoe ik was. Nee zo puur als ik toen moet zijn geweest dat is er bij lange na niet meer  na een leven vol ups en downs. Alhoewel ik mijn nieusgierigheid en basale vreugde gelukkig heb behouden. 

Meestal heb ik helemaal geen erg in de overgangen van de  perioden en momenten die ovoorbijgaan en die  in het volgende moment weer met heel  iets anders tevoorschijn komen want de tijd loopt  gewoon door. Die stopt niet. Alleen hersenen dus het denken probeert dingen vast te zetten. Maar dat is niet de werkelijkheid. Die is niet stop te zetten.

Als ik het zo beredeneer zijn er dus grote en kleine perioden, grote en kleine overgangen en de perioden zijn van langere en kortere duur. Maar iedere keer is er weer een soort afsluiting van het voorgaande. Dat betekent ook dat ieder , zelfs het kortste moment wordt afgesloten en er weer een nieuw moment op volgt. Een doorgaande beweging die ik nauwelijks opmerk als afsluitingen of een nieuw begin. Maar toch is dat wel zo want de tijd stopt niet even en er is niets dat ik vast kan houden. Het enige wat ik kan doen is met heel veel ballast op de rug rtond blijven lopen omdat ik me geïdentificeerd heb met verschillende momenten in mijn leven en ze probeer vast te zetten vaak zonder dat ik in de gaten heb dat ik dat doe.. En als dat geen fijne momenten zijn dan bouw ik zelf  een probleem op en zie daar maar weer eens vanaf te komen.  Dat kan een levensgroot dilemma worden. Zeker als ik een mooi rustig leven wil leren leiden in  ontact met alles en iedereen die mijn pad kruist op alle momenten die me gegeven zijn .

Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel een realiteit dat we  iedere minuut opnieuw kunnen beginnen. Ik hoef me niet vast te klampen aan het verleden of aan een vorig onaangenaam moment alsof ik mijn verleden ben.  Ja, ik heb een verleden maar alles wat ik heb kan ik opruimen. 

Helaas gaat dat voor zware bepakkingen en trauma's niet altijd   zo gemakklijk. Ze lijken vergroeitd met de genen. En dat kan heel heftig zijn.  Daar heb je hulp bij nodig en helaas is dat in deze welstaat niet altijd langdurig voor handen.  

Maar ik voel me een gelukkig mens dat ik heel veel achter me heb kunnen laten en wat er gebeurd is kan ik gebruiken om  van te leren omdat ik me durf te herinneren en het om kon buigen om er mijn kracht uit te leren halen.  En nog dagelijks leer ik. 

Het leven is mooi dankzij alles wat voorbijgaat.