008 Details en het grote geheel

 De wind waaide al mijn ideeën weg. 

We zijn aan het opruimen gegaan en vallen van het een in het ander. Wat verzamelt een mens toch allemaal in het leven.  Ferry muziek en ik boeken die ik niet meer kan lezen.  En wat kost het dan een tijd om te wennen aan het idee dat ik ze op wil ruimen om ruimte te creëren.   Nu is het er dan toch van gekomen. Wat is er veel weggegaan en wat moeten er toch ook nog veel andere dingen  weg.

Gisteravond rustte ik uit en luisterde naar het gesproken boek van Milan Kundera.  De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, dat ik in de jaren 70 of 80 las. Ik herinnerde me de inhoud nog globaal maar toch was er veel nieuw voor mij.

Zo kwam er een uitspraak voorbij over de ontelbare woorden die geschreven en gesproken zijn. Door de enorme hoeveelheid verloren ze hun waarde.

Met mijn eigen woorden zou ik zeggen: je ziet door de bomen het bos niet meer. 

Bij het opruimen van de stapels kopieën die ik in 25 jaar had ontvangen bij alle lessen die ik volgde, moest ik daaraan denken.  Er was zoveel energie in gestopt en ik had er ontzettend veel aan gehad. De essentie heb ik me in grote trekken eigen geprobeerd te maken maar de details van de vele uittreksels gaan verloren in een onnoemelijke hoeveelheid woorden die ik nu niet meer aan elkaar kan breien.

Het is grappig op te merken dat het bijna net zo werkt als met het schilderen. Toen ik nog goed kon zien verloor ik me vaak in de de vele waarneembare details waardoor ik de  o zo belangrijke verhoudingen als basis gegevens uit het oog verloor. Nu ik de details niet meer zie, zie ik de juiste verhoudingen beter. Toch had ik de wetenschap over de details nodig om te komen waar ik nu ben.

Nou lijkt dit blogje weinig met mijn bewustzijns verhaal te maken te hebben maar niets is minder waar.  Dat is wel degelijk zo want alles is toch echt bewustzijn en hoe het werkt. We hebben  alles nodig maar het is de kunst  de grote lijnen niet uit het oog te verliezen en die in de grote hoeveelheid van  details kwijt te raken..

Dat is waar bewustzijn over gaat. Als ik ga kijken naar de werkingen daarvan  en de verschillende mentale factoren wil leren kennen  moet ik me steeds bewust blijven dat ze nooit op zichzelf bestaan maar altijd afhankelijk zijn van de werking van het geheel en dus als geheel lijken te functioneren. Maar O O wat zijn de details ook belangrijk voor het functioneren van het geheel.

Ik dacht dat ik even een pauze wilde nemen maar nu staat hier toch weer  wat.

Ach ik schrijf maar zoals het toevallig uitkomt maar door de opruimwerkzaamheden ha ik nog geen tijd naar de publicaties van medeblogers te kijken.