Rust in de tent

 Ikben aardig aan het klungele met mijn lijf. Darmen en blaas houden er pijnlijke momenten op na. en dat is lastig. Zelfs zo dat ik gisternacht weer wakker werd van de pijn en ndat ik in de vroege ochtend toch in slaap viel werd ik daarna hondsziek wakker.  Het trekt allemaal wel weer bij maar ik heb het toch  gemeld om het in mijn dosier te laten zetten. Vorige week na een aanval ook al een uitgebreid gesprek met de arts gehad Er is niet zo veel te doen aan divertikulitis of het moeten heel grote ingrijpende dingen zijn en daar ben ik zelf ook niet aan toe. Tot op heden heb ik me er nog steeds doorheen geslagen. 

Gister had ik mijn ssuplementen niet ingenomen de pil voor de ogen maximeyes, D Manose met grandberrys, Temoe Lawak, vitami e D  en vanmorgen verbeelde ik me weer last te krijgen van de blaas. Het zal wel tussen de oren zitten maar ik ben toch  opgestaan en heb ontbeten en snel  de pillen geslikt. Ja en dan lekker op de bank. Even mijn aandacht tot rust laten komen.

 Gisteravond had ik plots zo'n zin om iets christelijks te lezen.  Ja dat zijn zo van die ingevingen. Ik heb voldoende lees materiaal op mijn digitaaltjes staan en heb het voor het uitzoeken.  Ik las een  hoofdstuk over de liefde uit: In navolging van Christus van Thomas a Kempis. Niet bepaald lichte stof maar  vaak vind ik dat fijn om op te reflecteren.  Het is weer even overschakelen vooral omdat in het Boehddisme waar ik nu meer vertrouwd mee ben en ik  geleerd heb wat ik erover lees of waar ik op mediteer van buiten  naar binnen in  mijzelf te teren ervaren. Alle kwaliteiten die we zouden kunnen ontwikkelen om het op een zuivere manier te leren kennen en het dan te leren  verinnerlijken zodat het zuiver herkent kan worden. Zo wordt ook lezen mediteren.

En nu vanmorgen terwijl ik mijn aandacht richtte en  overdacht wat  ik gister gelezen had dat het misschien toch niet zo verschillend is. Want als God, of noem het alles wat overstijgend is, alle kwaliteiten en mogelijkheden in zich heeft en wanneer je dat in jezelf kunt plaatsen om het daar te leren ontwikkelen dan is dat niet zoveel anders dan wat er in  het Boehddisme gedaan wordt. Ja ik weet het dat is niet de normale gang van zaken. God is iets buiten jezelf maar ook in de muystiek wordt er toch anders naar gekeken.  Je kunt er  in jezelf op  reflekteren net als op  op de verschuillende Deities  die voor kwaliteiten en mogelijkheden staan  in de Boeddhistisch traditie.  Daar worden dan de kwaliteiten  een voor een uitgewerkt in teksten of mondelinge lessen die in de bepaalde Deities op de voorgrond komen en zo leer je ze op die manier in jezelf te herkennen en eigen te maken.  In de Christelijke traditie wordt het overstrijgende, het Goddelijke niet zo gespeciciceerd uitgewerkt. In de mystiek vind je wel de weg naar het verinnerlijken  terug  en zo kun je het in jezlef leren ervaren en ermee werken. 

En gelukkig lees ikdat  steeds vaker dat  ook in de mainstreeam van de christelijke traditie het zo wordt gezien.

Misschien allemaal erg kort door de bocht maar ik vond het voor mezelf een mooie vergelijking, een  vondst en dat is dan weer het interessante met een  vergelijkende godsdienststudie. Het is niet de bedoeling alles op een hoop te gooien want dan gaat de zuiverheid verloren.  Het is namelijk echt niet allemaal het zelfde  en dat is maar goed ook want niet iedereen is hetzelfde ook al zijn we allemaal mens. Op het menselijk vlak zijn we onlosmakelijk met elkaar verbonden toch heeft  iedereen een eigen persoonlijkheid en die zou je ook niet graag opeen hoop gooien met je buurvrouw.  We hebben allemaal iets anders nodig op veel verschillende momenten. 

Of het nou pillen zijn, spiritualiteit of wetenschap we kunnen alles wat er is gebruiken en dan hopelijk ten goede voor al wat leeft en intussen gaat het toch al wel weer een stuk beter met mij.

Hopelijk houdt die buik zich nu weer eens een tijdje wat rustiger.