Zingeving en spiritualiteit.

 Heb ik weer een stukje geschreven over spiritualiteit en de zin van het leven.   Ik kan natuurlijk niets anders schrijven dan over de manier waarop ik daarover denk. 

Ik kwam daarop omdat ik het in een ander blogje tegen kwam.  Hoe zibloos het leven soms kan lijken.  Nou dat lijkt me echt heel erg als het leven zinloos zou zijn. Voor mij geldt dan ook dat ik zElf verantwoordelijk ben om  zin aan mijn leven te geven. Niemand anders is in staat om dat voor mij te doen. Het zal altijd van mijzelf uit moeten gaan zingeving te vinden. 

Dus schreef ik op hoe ik erover denk. Er vanuit gaande dat spiritualiteit  niet iets ver weg van een onbereikbare wereld en zweverig is. Maar gewoon hier op aarde een goed mens willen zijn. 

Ik schreef het volgende

 Emoties en gevoelens kunnen spirituele groei ondersteunen maar zijn in zichzelf geen spiritualiteit 

Wat versta ik dan onders spiritualiteit. 

Dit is wat ik daarondre versta

Het is de in erlijke kracht die ontwikkeld kan worden om een mens te worden die ten goede ondersteunt wie en wat er op zijn of haar pad komt. Die niet alleen voor zichzelf leeft maar in totale verbinding sstaat met al wat leeft en er kan zijn met alles wat binnen in ziel en geest- en buiten hem of haarzelf aanwezig is.

Het bewust in vontact kunnen staan met al het andere dat er is, is voor mij dan ook de zin van het leven.

Een weg die nooit eindigt

Alles wat in religies, tradities, culturen, godsdiensten, gebeden, simbolieken en vele andere mogelijkheden wordt aaangeboden hoeft per defenitie niet spiritueel of religieus van aard te zijn. Als het blokkades opwerpt in verbindingen met al wat leeft beantwoord het niet aan het doel.

 Spiritualiteit of religieus wordt het pas als het tot doel heeft die verbinding te bewerkstelligen want als de interpretatie slechts persoonlijke  emoties en gevoelens oproept waardoor er geen verbindingen worden gelegd kan er niets gebeuren, veranderen of ontwikkelen. Dan werkt het slechts als een blokkade.

Spiritualiteit. wordt het als het de weg naar verbinding laat zien en de innerlijke kracht ondersteunt. 

Er zijn wegwijzers die vertellen over de weg die door mensen is gegaan  en die dan ook resultaten hebben gegeven. Waar de innerlijkr kracht en deontwikkeling is te zien in hun woorden en daden. Er is te zien of te lezen en horen dat zij geleeft hebben in nauwe en goede samenhang met al wat leeft. 

Zij hebben hun leven en werken gedeeld om voor hen die na hen kwamen een weg aan te geven die resultaten geeft.

Daardoor kan uiteindelijk een ieder persoonlijk de gegevens  reflecteren op de eigen weg  om evenzo eigen ervaringen op te doen.