Psychologie en spiritualiteit

 Wat ik echt wil schrijven komt niet altijd goed genoeg tot uitdrukking  denk ik. Ik ben op al die vlakken ook maar een amateurtje en moet het hebben van mijn eigen  ervaringen.  Toch blijft het een uitdaging want ik wilde er al  mee stoppen.... pfff  en  nu ben  ik er dus toch weer mee bezig. Want dat doe ik zo graag

Ik wil schrijven over spiritualiteit en dat gaat een stapje verder dan psychologie 

Toen ik me serieus in  spiritualiteit  ging verdiepen had ik een behoorlijke burn out. Overspannen noemden ze dat vroeger. Mijn begeleidster die me zo goed door had en in de gaten hield zei me dat als het te moeilijk werd ik eerst in therapie moest gaan en nu begrijp ik dat en ook waarom ze dat zei, doordat het mijn eigen ervaring is geworden. Wat had ze dat goed gezien.

Spiritualiteit en psychologie zijn twee dingen die niet zonder elkaar kunnen maar niet hetzelfde zijn. Kort door de bocht is het  zo dat psychologie er op is gericht een laag zelfbeeld te verbeteren en te lerem  anders en beter met pronlemen om  te gaan.  De persoonlijkheid die uit meerdere lagen bestaaat moet eerst worden opgebouwd wat  vaak hard nodig is. 

-Het opbouwen van de persoonlijkheid is een hele kluif' zegt. Karen Hamaker Zondag  in haar poodcast die ik met veel plezier bekeek waar Izerina (onder de mijmerboom) me op attent  maakte

 '  je moet er wel vooraan de bak'

 Zij noemt het schaduwwerk.  

Mij werden  dezelfde structuren binnen de eeuwenoude Gelugpa traditie  in de Lamrim geleerd gelijktijdig met de verdiepende spirituele  inzichten van het Mahayana Boeddhisme.

Wanneer je een beetje beter in  het vel steekt. Wat zelf bewuster bent geworden en niet meer zo bang om onderuit te gaan. Als je durft te staan voor wat en wie je bent  en  je problemen durft te zien door ze niet meer naar buiten te projecteren dan kan er  ook gewerkt worden aan spiritualiteit,overgave en loslaten .  

Zonder die stevige basis van de persoonlijkheid is de  angst niet ondenkbaar voor zogenaamde  'grondeloosheid' zoals de mystiek het benoemt.  Het   Boeddhisme  heeft het dan over  'alles is leeg  van onafhakelijk bestaan'. Dat zijn diepgaande werkzame spirituele 'gebieden'. Logisch dat overgave en loslaten een probleem kan zijn. 

Dan gaat het over het 'voorbijgaan' aan het persoonlijke dat uiteindelijk dienstdoet als gereedschap om je leven  te leven zoals het is. 

Juist daar ontstaan nieuwe creatieve perspectieven onder de lagen die bjvoorbeeld Jung beschrijft. Dieper kijken in de zingeving van het eeigen leven. De laag die omder of zeg boven de persoonlijkheid aanwezig is en die  geen enkele houvast of zekerheid meer bied. Daar ben je je dan zonder angst  volkomen bewust van.   

Het gaat er in spiritualiteit dus niet over dat je de persoonlijkheid of het zogenaamde ego  weg zou moeten gooien zoals er door niet ingewijden  gezegd  wordt over de oosterse wijsheid .  Je kunt het leren gebruiken om daarmee voorbij te  te kijken naar dat wat min of meer on zichtbaar of onbewust is. 

Natuurlijk kunnen die dingen, psychologie en spiritualiteit  elkaar overlappen e en ook gaan  ze samen hand in  hand  maar het is  in eerste instantie moeilijk duidelijk te krijgen hoe dat werkt omdat het makkelijk samen  te verweven is maar er is wel degelijk onderscheidingsvermogen voor nodig om  het duidelijk te krijgen. Dat geeft meer inzicht.

Onderscheiding vermogen is heel belangrijk. 

Daar  begint de verdieping in spiritualiteit die gebaseerd is op de levende ervaring.