Klein maar fijn

 Het lijkt alsof ik in een sneltrein ben gestapt. Zo ontwikkelt zich nu alles.  

Vanmiddag druk morgen druk en onderweg naar de project 'keukenbouwer' weet ik veel hoe dat allemaal gaat en moet.  In ieder geval hoef ik me niet te vervelen.  Ik dacht dat we al veel overdacht hadden maar nu worden er spijkers met koppen geslagen. 

Het was trouwens koud toen we voor de deur van ons toekomstig appartement op de makelaar stonden te wachten. 

Binnen met de makelaar waaide het gelukkig niet

Enfin het zal ok wel weer rustiger worden want voorlopig duurt het nog wel even voor we echt kunnen verhuizen. 

Morgen op zoek naar een passende keuken etc,  wat er allemaal nog meer in moet.

 Dit moet een keuken worden. 

Nog meer opruimen dus want het is echt kleiner.

Zo veranderlijk is alles

 En zojuist een telfoontje van de makelaar dat ons appartement  is verkocht onder voorbehoud. 

Dus gaan er bu weer heel andere omstandigheden een rol spelen 

Eigen verantwoordelijkheid

 Er bekroop me een troosteloos gevoel vanmorgen. De regen viel in stromen neer. En nu terwijl ik zit te tikken begint het zonnetje te schijnen. 

Zo wordt het me weer duidelijk hoe alles afhankelijk is van oorzaken en omstandigheden en dan de volgende stap is dat ik de mogelijkheid heb dat te herkennen en te ervaren naar ook dat het niet nidig is me daardoor mee te laten slepen en erin vast te gaan zitten.

Dat is het stukje waar ik zelf verantwoordelijk ben en waar ik kan oefenen door oplettendheid.  

Alles verandert doorlopend. Ook mijn gemoedstoestand

012 Bewust leven

 de gescheidenheid van het ‘ditt en dat’, het dit-hier en dat-daar, niet alleen in de buitenwereld waarop wij met onze zintuigen zijn gericht, het geldt ook voor de dingen in onze binnenwereld, onze tegenstrijdige gemoedsgesteldheden, de diversiteit van onze strevingen, de vaak hevige tegenstelling tussen behoefte en bevrediging, tussen wel willen maar niet kunnen, dingen waarvan we ons in onze zelfobservatie bewust zijn en die ons de baas zijn waar wij baas zouden moeten of willen zijn

Uit Eckhart Nu

Alomvattende Eenheid. Opmerken en leren ervaren dat er niets is dat onafhankelijk bestaat.  Oost kan er alleen maar zijn omdat West er is en omgekeerd. Omdat er jong is is er ook oud.

We leven niet meer met die vanzelfsprekendheid dat alles er  kan zijn en er ook is. Het lijkt wel verbannen uit ons DNA bij wijze van spreken. We verbannen het een  en denken daarme het andere dat we WEl willen  te kunnen grijpen en vasthouden in alles. Zowel buiten onszelf als binnen in ons doen en denken. 

. Het heeft zoveel implicatie in het dagelijks leven waar we ons niet meer werkelijk  bewust zijn 

Hoe makkelijk  plakken we overal etiketten op om het tastbaar en duidelijk te maken.  Noodzakelijk. Zeker. Om te kunnen communiceren.Maar we plaatsen op die manier alles tegenover elkaar als zelfstandige onderwerpen en voorwerpen en weten niet meer dal als dit er niet is dat het  andere er niet kan zijn. We weten het soms wel maar dan nog leven we er niet mee. 

Weten is een totaal andere gesteldheid dan het doorvoelde bewustzijn van waaruit geleefd kan worden .  Weten is de hersenfunctie. Er volkomen van doordrongen zijn en ermee leven is een andere vorm van intelligentie die niets met een geleerd hoofd te maken heeft. Iedereen kan het leren door er op te letten en daardoor er eigen mee te worden.

Zoals we  spieren doepel en in conditie willen houden zo zouden we ook de geest  met aandachts oefeningen  soepel  houden. In het besef dat het er allemaal onafscheidelijk is en daar vanuit stabieler leren leven. 

Uitslapen en opnieuw beginnen.

Heb ik toch een groot deel van de dag verslapen. Vanmorgen en vanmiddag weer. En nu maar hopen dat ik morgen weer kan doen wat ik wil. Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die aanvallen.  want ik wil graag naar de bieb en woensdagmorgen ook want dan komt Rick voordragen.  En daar ben ik heel benieuwd naar. 

Vanmiddag zijn we nog wel samen naar de fotozaak geweest. Al jaren fotografeert Fer met zijn oude toestellen en objectieven en altijd is er iets wat niet naar zijn zin is. Nu eindelijk besloot hij iets te kopen wat hij dus  al heel lang graag wil hebben en konden we het ophalen.

Thuisgekomen de accu's  op lading gezet en ben ik weer in slaap gevallen want gelukkig was de pijn tot een minimum gezakt.  En volgens mij is hij heel blij met wat hij nu in handen heeft. 

Kunnen we er weer samen op uit om plaatjes te schieten want hij wandelde de laatste tijd meer dan dat hij fliepste. En dat zal hu wel weer verbeteren.

Ontspannen

 Bij het opstaan voelde ik al dat het niet lekker zat maar ik wik gaan schilder. Hopelijk zakt het zo.

Maar helaas het wordt alleen meer erger. Mijn darmen zijn weer in een kramp geschoten.

Ik probeer maar wat te ontspannen. Meestal voel ik me na een paar uurtjes wel weer goed.  

In de jaren 80 maakte ik een beeld van gasbeton. Ik heb het niet meer 

bezichtiging op herhaling.

 Twee bezichtigingen gehad en het gaat er naar uitzien dat er serieuze belangstelling is.  Morgen komt een van de twee bezoekers terug met haar zoon.  Ik ben heel benieuwd waar het op uitdraait. 

Dit vind ik trouwens niet het leukste deel vvan verhuizen.  Ik ben blij dat ik me niet met onderhandelingen hoef te bemoeien want dat is echt mijn ding niet.  Inpakken en weg wezen zou ik zeggen hihihi maar dat slaat natuurlijk nergens op.  Ik hoop dus dat dit deel niet al te lang gaat duren en er zekerheid komt zodat we weten of ik hier of daar aan de gang moet gaan.,  Ik denk wel dat dit onze laatste optie is. Als het niet doorgaat stoppen we ermee.  maar....we zien wel.

Verder is er niet zoveel te melden. Alles blijft toch een beetje om de gebeurtenissen heen draaien.  Ik heb weer wat slechte lijfelijke momenten gehad  precies op de dag dat ik naar de biblioteek wilde om samen met mijn vrienden  te zijn en dat lukte dus echt niet.  Tegen de tijd dat ik weer bovenjan ben is het dan middag.  Guisteren was het helemaal pet. Misschien had ik toch  niet zo goed opgelet met eten en moest ik het weer bezuren. Thuis lekker rondhangen was geen optie want die bezichtigingen waren er dus was het weg wezen en afzien. Ik heb er ook veel langer last van gehad en 'smiddags een afspraak met Veroni.  Daar ging het pas over. Maar daarna ben ik dan ook hondsmoe.  En nu zit ik weer fris en fruitig alsof er niets aan de hand is geweest  dit te tikken. 

Van morgen heerlijk gelezen. Wat een schitterend boej. Eckhart nu. Voor mij piuur genieten en ik merk toch weer dat ik zoiets veel liever lees dan romans verhalen etc. Waar ik ook van houd is van Poëzie  en graag zou ik daar zelf ook meer mee willen doen op mijn eigen amateuristische manier. Er komt gewoon te weinig van want dat schud ik niet zomaar uit mijn mouw. 

Vanmorgen kwam de hlp dus niet want ze was ,lief als ze is, woensdagmorgen geweest zodat ons huis voor de bezichtiging spik en span was. Ideaal die lieve schat. 

Ik ben heel benieuwd wat er na morgen gaat gebeuren. We wachten het af.

Een fijn weekend allemaal. 

Onderweg.

Regerlmatig stoei ik met fotootjes die ik ooit maakte en maakt daar compilaties van.  Zo leuk om te doen. 

011 Bewustzijn Er is nog zoveel te ontdekken.

Alomvattene ruimte

Ruimte is méér dan een metafoor, het is  een ervaring.

Iets anders dan erover nadenken en het idee te weten of  te kunnen bedenken  wat het is.

 Eeen ander ervaring  dan MIJN midden waarin ik zelf als misddoelpunt  aanwezig ben, dat kan al veel rust en ruimte geven en is een mooie ervaring met  woorden en beelden er bij . Maar niet dat wat volledige vrijheid is en de de essentie van al wat is.

Alomvattende Ruimte is Rust. Het 'overstijgt' het idee van het denken dat ik het middelpunt van mijn zijn ben. Dat is de manier van   denken die zegt : ik hier in mijn midden en Jij  daar.  En toch is de 'overstijgende' ruimte  ook ervaarbaar en heel dicht bij jezelf. Overstijgend is dus ook een verkeerd woord.   Je zou beter kunnen zeggen: het gaat eraan voorbij. 

  

Het zijn allemaal woorden  die proberen een indruk te geven aan de ervaringen waar je contact mee kunt maken en waarin alles mogelijk is omdat het vrijheid en openheid is onder alle omstandigheden

Het is geen denken maar je bent daarin totaal aanwezig als een onderdeel daarvan. waar je in ieder moment ook maar nent.  

Wanneer je totaal aanwezig bent in volledige aandacht voor dat waarmee je  bezig bent val je er mee samen.  Dan denk je niet maar ben je bezig in volle aandacht.  Je denkt niet aan jezelf als iets onafhankelijks. Je denkt niet" ik hier en dat daar.  Je bebt wat je doet. Je  bent wat je doet wanneer je er volkomen in opgaat.

In momenten kan  dat  herkenbaar zijn. Als je werkt in de tuin of  met je hobby bezig bent.

Van die staat van zijn  aandachtig dagelijks bewust  worden in veel en liefst in alles wat je doet is ruimte scheppend.

Door de dag heen bewystzijn van die tuimte  waarin ik niet het middelpunt ben maar er wel in aanwezig  en ermee samenval.. Alles kan er zijn zoals het is. je bent  steeds weer in aandacht aanwezig  in ruinte en tijd. 

In het nu zijn  dekt niet de lading en is vaak  te kort door de bocht. Het verdwijnt doorlopend omdat het NU niet te vangen is en dat is wat we doen. We willen vooral geluksmomenten vastzetten.

En trap niet in de vslkuil van het denken dat je het snapt of weet . Denk niet dat je wakker bent of alwetend want dan zit je weer middenin de beperking van je middelpunt. Dus hier begint het pas. 

Het leren leven met alles erop en eraan. Het is een eerste stapje in volledige bewustzijn en  menswording.  Een stapje dat je ieder moment in het leven levenslang kunt maken in ruimte en tijd.

Er is nog zoveel te ontdekken.   

Kleiner wonen.

 Weer een kastje opgeruimd.  Toch wel heerlijk .  

Dobderdag morgen twee vezichtigingen en er kan een koffer naar de kringloop. 

Nu komt er ook een beetje ruimte in alle teken en verf atributen.

Maar vergis je niet. Dit is maar één  kastje.

Gelukkig zitten overal deurtjes voor

 De rest zal ik je besparen.  De stapels papierwerk en doeken die voorlopig in de kerlder huizen. 

En dan die grote tas die ik altijd meesleep naar het stelier van KWA waar ik lid van ben.  Die moet ook naar de kelder voor de bezichtiging.  En potten vol met penselen en andere gereedschappen. Daar moet ik ook nog in sorteren en misschien weggouoien. 

 Ja je moet er wel wat voor doen.  Maar het geeft ook energie om overtollige dingen weg te doen. 

Dat moet ook wel want alles past niet in ren kleiner huis  

Een nieuw seizoen.

Het is weer september en alles begint weer.  Weer even wennen of misschien wel afwennen van de vakantie. Een periode waarin alle activiteiten die ik gewoonlijk heb zijn komen stil te liggen.  In ieder geval vanmorgen weer geschilderd bij de KWA.

Annemarie was er nog niet en Jos was de begeleidinde inval docent.  Ik heb hem al wel vaker gehad en vind hem heel fijn. Toch weer andere perspectieven weet hij aan te geven dan Annemarie en dat is weer eens iets anders.  

Steeds meer moeite heb ik met op tijd en op de maandagmorgen naar de KWA te gaan in verband met mijn darmen en het gevoel van algehele maleise die zoals gewoonlijk na een tijdje meestal vermindert en ook vaak helemaal over gaat. Maar dat weet ik nooit zeker van te voren. . Zolang mijn ogen het nog toelaten wil ik wel doorgaan met schilderen en die stok achter de deur van de werkgroep is wel fijn. Nu heb ik bedacht dat ik van de ochtend naar de middagles wil verhuizen waar Jos les geeft. Dus meteen maar gevraagd en nu moet ik even afwachten of er plek is en of er misschien een wachtlijst is.  

Aan de ene kant vind ik het jammer de ochtend te verlaten omdat ik daar zo langzamerhand ingeburgerd ben maar voor het lijf is het wat lekkerder om 's morgen kalm aan te doen en ach ik burger 's middags ook wel weer in.  Dus even afwachten.

 Maar het schilderen vanmorgen was in ieder geval weer leuk en ik krijg ook wel weer zin in de zoom cursussen die ik volg maar die beginnen pas na half se[ptember. En de vraag is of tegen die tijd ons huis verkocht zal zijn.  Afwachten afwachten afwachten. 

Gisteren liepen mmensen bij de flat naar boven te kijken en spraken Fer aan.  Ze zouden de makelaar bellen. . Spannend. 

Ik wil een plant verpotten maar nu brqacht ik gistermiddag een te kleine mee van Intratuin.  Dat schiet niet echt op.  Maar ja ik kan hem goed anders gebruiken.Toch hier of daar nog maar eens verder snuffelen want ik stel er zo mijn eisen aan. In deze pot staat hij wel mooi maar die pot is meer lucht met een dubbele witte  wand dan grond. 

De binnenruimnte begint te klein te worden en successievelijk vallen alle blaadjes af dus er moet toch iets gebeuren. En als we verhuizen kan ik niet zoveel planten meenemen maar deze wil ik wel graag meenemen. 

Vanmiddag in de hitte toch nog wat opgeruimd en naar de kringloop gebracht. De kelder ziet er nu ook wat overzichtelijk uit.  Heerlijk is het als er ruinte kont.