Eerlijk de waarheid onder ogen komen.

Spiritualiteit, waar gaat het over.

Zoveel mensen zoveel zinnen zou je denken en er is geen een mens gelijk aan een ander dus ieder mens zal voor zichzelf dan ook wel weten waar zijn of haar spiritualiteit over gaat. Ja als ik dat zo opschrijf dan denk ik dat het heel wat misverstanden zal scheppen. Vooral wanneer je er samen over wilt praten of samen op weg wilt gaan. Dan is het maar goed dat er verschillende religies zijn en stromingen waarbinnen mensen elkaar kunnen herkennen en er afspraken gemaakt worden zodat je een beetje op elkaar af kunt stemmen waar je het over hebt.

In de meeste afgesproken tradities kom je dan tegen dat er iets is waar men naartoe wil gaan. Naar een hemel, een paradijselijke toestand, naar een kind van god worden of het misschien al zijn, naar verlichting, naar boeddhaschap. Dat zijn de meest voor de hand liggende vooruitzichten binnen de verschillende tradities die we hier in het westen kennen. 

Ze hebben allemaal iets in zich als een soort beloning voor een goed geleefd leven hier op aarde of een verwerkelijking van dat waarnaar gestreefd wordt.

Het is voor mij de vraag hoe en of dat allemaal bereikbaar is. Natuurlijk wordt er gezegd anders kunnen we wel ophouden met al die kerkelijke instellingen enz. Maar in al die menselijke eeuwigheden is de mens met al die kerken en instellingen geen streep verder gekomen. Soms denk ik zelfs een beetje negatief als ik om me heen kijk en alle ellende zie. Ja natuurlijk er zijn ook goede dingen te melden maar is het niet altijd zo geweest? 

Zou er dan geen fundamentele eenduidigheid zijn en iets waar we het mee kunnen doen zonder elkaar in de haren te vliegen. Want dat is in al die eeuwen ook vaak genoeg gebeurd en waren de verschillende godsdienstige of andere stromingen voortdurend bezig elkaar DE WAARHEID af te snoepen.

Toch blijf ik erin geloven dat het mogelijk is een houding aan te nemen van Liefde Mededogen die alle tegenstrijdigheden overstijgt. 

Hoe doe je dat dan?

Nou in de eerste plaats kan ik dat alleen maar zelf doen, eraan werken en het ervaren. Het is onmogelijk dat voor iedereen te willen of te kunnen doen. Dat kon de Boeedha niet, dat kon Jezus niet en dan kan ik het zeker niet voor de hele wereld bewerkstelligen. Maar ik kan wel zelf net als de Boeddha of Jezus werken aan een weg om in evenwicht en harmonie met mezelf te zijn en te blijven. Dat is geen eenvoudige weg en het werkt niet door te roepen dat je van iedereen houd maar dat is een weg van zelfonderzoek en Waarheid. Het heeft niets te maken met zo is het maar het heeft alles te maken met eerlijke en opmerkzaamheid. Zo doortrokken willen worden van Liefde Mededogen dat de hele wereld voor mij in dat teken komt te staan. Ja inderdaad dat is nogal wat en ik denk dat het mogelijk is en gelukkig met mij nog vele anderen die daarvan doordrongen zijn en eraan werken. Want dat is voor mij spiritualiteit en het overstijgt alle zogenaamde beloningen of ideeën over hoe of wat je zou moeten worden of zijn.

Ik heb tot nog toe gezegd dat waarheid niet bestaat en op ons niveau is dat ook zo want dan is jouw waarheid en mijn waarheid altijd alleen maar waar onder specifieke condities en omstandigheden. Maar werkelijke overstijgende waarheid is Liefde Mededogen. En om dat te leren kennen is het alleen maar mogelijk zelfonderzoek te doen want bij een ander zul je dat nooit kunnen waarnemen of als waarheid kunnen herkennen. Een ander kan mij ook nooit wijsmaken dat hij of zij zgn verlicht is. Je kunt alleen maar in jezelf kijken en zien  waar en of het misgaat me liefde mededogen. 

Waar komen mijn weerstanden naar boveb? Hoe boos wordt ik als ik onrechtvaardig behandeld wordt en neemt het me met al mijn emotionele gevoelens mee? Ik zeg niet dat het niet mag maat dat ik eerlijk wil kijken naar mijn staat van zijn.  Waar kies ik voor mezelf waar ben ik het middelpunt en niet de ander? Nou dan is er nog heel wat te onderzoeken zonder in de put te raken.  Het mag er allemaal zijn maar ik wil wel weten hoe het zit dat zou me al een stuk aangenamer in de omgang maken met mensen die ik niet mag. Of die niet doen wat ik wil. Word ik daar boos om? Kan ik dat ook anders aanpakken?. Waarom ga ik mensen uit de weg? Omdat ze me niet zinnen? Omdat ze mijn energie 'afpakken'. Natuurlijk moet ik ook goed op mezelf passen en als ik het echt niet aankan afstand nemen. Maar gelijktijdig kan ik in waarheid kijken naar DAT ik dat doe. Op dat moment kan er pas wat gebeuren, misschien een verandering in mezelf teweeg brengen. Zo zijn er hele lijsten te maken van negatieve invloeden waarmee ik mezelf kan checken. Jaloezie, kwaadspreken, boosheid, hebberigheid, gierigheid, Soms denk ik, dat heb ik niet. Maar dan heb ik de omstandigheden niet meegenomen want wie zegt me dat ik onder specifieke moeilijke omstandigheden die lastige eigenschappen niet naar boven haal?

Nou ja en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het lijkt misschien allemaal doemdenken voor mijn lezers maar dat is het echt niet, voor mij is het zo duidelijk als wat ik wil daar op een manier mee om leren gaan, mezelf op dde hak durven en kunnen nemen en er toch vrij en vrolijk mogen zijn zoals ik ben, Als dat lukt dan heb ik  een stapje in de juiste richting gemaakt van Waarheid. Door eerlijk te kijken en hopelijk ook steeds met een vleugje humor. Want ik mag er ook nog eens zijn zoals ik ben. Trouwens net als die ander waar ik niet mee uit de voeten kan en ik hoef niet meer met het vingertje naar een ander te wijzen. Niet volmaakt maar op weg om in harmonie met het al te zijn. Alles mag er zijn zoals het is.

Kijk dat is mijn spiritualiteit. En als ik dan ook nog een fijne begeleiding heb gevonden mensen waarmee ik eerlijk alles samen onder ogen kan  zien. Dan is mijn dag weer goed.