Ik moest denken aan verlichting en mystieke ervaringen.
Het zijn van die kreten die heel ver weg lijken te zijn. Ik vroeg me af of dat wel zo ver weg is voor een open geest, een open hart die geleerd heeft niet achter alle emoties en denkpatronen aan te rennen. Zich richt op liefde mededogen en een geest die alles omarmt wat er is.

Wat is dat dan, verlichting en mystieke ervaring?  Voor zover ik dat nu begrijp en erover lees zijn er verschillende stadia die we kunnen ervaren. Ik lees toevallig net iets over een filosoof die het heeft over aardse mystiek. Ook zoiets...Zoals alles in het leven, dat ik bewust wil leiden, zit het allemaal in het bewustzijn dat we hebben op basis van ons lichaam dat daarvan op dit moment de drager is.

Is het dan allemaal wel zo een ver van mijn bed show? Bestaat er zoiets als aardse  mystiek en wat zou dat dan kunnen zijn? Zoals ik al schreef er zijn wel stadia of verdiepingen mogelijk. En de momenten dat ik  bewust ben zonder dat mijn hersentjes zich ermee bemoeien kunnen steeds langere momenten worden totdat het hele leven ervan doordrongen wordt. Ja dat is misschien een ver van mijn bedshow maar niet onmogelijk als er  bewustzijn en denken is dat zich ermee bezig houdt. want bewustzijn is echt iets anders dan denken.

De bijzondere momenten in het leven waarin we er kunnen zijn met alles erop en eraan, waarop we alles wat er is zowel in als om ons liefdevol kunnen omarmen, kunnen heel bijzondere momenten zijn. momenten waarop verdriet en vreugde een geheel zijn. Dan wordt er soms een tipje van de sluier opgelicht.  Ik denk niet dat we dan verlicht zijn maar het is wel een moment dat ons iets vertelt over de mogelijkheden. En dan is een boom nog steeds een boom. Dat is ook wat er over verlichting wordt verteld. Ik denk dat verlichting dus zowiezo iets heel aards is op ieder niveau waarin ik me verbind of verbonden wordt met dat wat meer is dan dat ik denk te zijn. Daarmee kom ik dan in aanraking. Dat is de mens zoals de mens zou kunnen zijn. 

Alles leren kennen in de staat waarop het er is. zonder invulling van al mijn doorlopende interpretaties.  Een stapje in de richting van een beter leven leiden. Een heldere zienswijze zonder alle hersenspinsels. Dat is toch mooi. En toch gewoon met de beide benen op de grond voluit leven. Met alles erop en eraan.

Steeds meer volledig bewust.

Het is toch eigenlijk van de gekke en niet nodig dat dat denkertje overal tussen gaat zitten.

Maar ..... tja waar gaat het mij eigenlijk om? Waarom houd ik me hiermee bezig. Zijn mystieke ervaringen of verlichting een doel op zich? Is er een bereiken?