donderdag 20 augustus 2020

Boeddhisme tot op het bot

 Ik las het blogje van Gerikleurrijk 

Zij stelde een paar mooie vragen. over angst en Hoe komt het dat de een heilig vertrouwen stelt in iets wat bij een ander weerzin oproept?

Niet dat ik er een antwoord op heb maar het zet me wel aan het denken. In het vorige blogje had ik het al over een eigen perspectief en vanuit het Boeddhisme heb ik geleerd dat het heel heilzaam is niet in je eigen perspectief te 'blijven hangen' . De waarheid is meer en anders dan je zelf denkt. 

Maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan en dat is waar ik tegenwoordig zo vaak tegenaan loop.
 Er worden voortdurend allelei ideeΓ«n en uitlatingen gedaan zonder een goed onderbouwing. We zouden overal recht op hebben. Er is recht op privacy. We mogen allemaal vrij onze gedachten uiten. We mogen zijn die we willen zijn. De citaten over geluk, goedheid, waar ik tegenaan loop vliegen me overal om de oren. Ik ga nog even door: Waar ik niet mee door een deur kan die laat ik  maar buiten  staan. Als ik ergens last van heb, heb  ik er recht op het niet te doen of het te hebben. En zo kan ik nog wel uren doorgaan. Allemaal dingen vanuit mijn eigen perspectief. IKHEB HET RECHT OM GELUKKIG TE ZIJN en daarop is de hele sociale media gefixeerd. Alles draait om MIJ en wat IK wil. We kunnen het zelfs politiek maken. Eigen volk eerst en uiteindelijk gaat het alle perken te buiten en komen we niet naast maar tegenover elkaar te staan.  Ik wordt daar niet gelukkig van. Moet ik alles wat ik hierboven schrijf dan afwijzen  en in mijn eigen hokje gaan zitten omdat het MIJ niet past.? Is dat dan niet precies de andere kant en gebeurd er dan niet precies hetzelfde? Zo blijven we vurig tegenover elkaar staan.
Het wordt hoog tijd voor de middenweg? Maar de voor en tegenstanders  van alles en nog wat rijzen de pan uit. 

Dat is de tendens die ik voortdurend langs zie komen.

Hoe bang moet je zijn om voortdurend je eigen geluk te willen beschermen door alles wat niet van pas komt af te wijzen? Want gelukkig word je er niet van afwijzing.

Al die dingen drijven ons steeds verder uit elkaar en op een gegeven moment is het over allerlei items: Zij tegen wij.

We hebben elkaar nodig . Het boeddhisme gaat uit van de afhankelijkheid van alle dingen. We kunnen niet zonder iedereen en alles. We zullen ermee moeten werken als we  gelukkig willen worden. Een geluk dat verder gaat dan dit wel en dat niet. En ik wil dit en jij doet het niet goed.  Want uitsluiting breng dualiteit teweeg en zeker geen saamhorigheid. 

In het Boeddhisme gaat het nog een stapje verder en wordt er volop met oefeningen gewerkt om alle dingen in onszelf te leren herkennen. Want scheidingen brengen we IN onszelf teweeg en nieergens anders san i  onze eigen mind ons eigen denken voelen. e
Daar krijgen we de problemen. Het is zaak jezelf tot op het bot uit te kleden en te leren herkennen waar je standpunten niet meer betrekking hebben op de liefde voor de ander maar  voor jezelf. En dat gaat heel ver. In jezelf moet je leren kijken zonder in een depressie te raken en toch met met liefde ook voor jezelf erkennen dat je er eigenlijk nooit voor een ander bent. Alleen maar gaat voor je eigen hachje. En dan ook nog proberen goed in je vel te blijven zitten zonder depressies  want dan doe je iets niet goed. Dat is een hele weg om te gaan. 
 
Het eerste Boeddhistische gebed dat ik leerde en waar de hele fylosofie op gegrondvest is,  is dat er niets uitgesloten wordt. Daar wil ik aan werken en dat is een diepgaand onderzoek over de manier waarop ik in de wereld sta met alle problemen erop en eraan. Ook de Corona valt daaronder en als ik wil dat iedereen gelukkig is zal ik hier en daar in moeten leveren. Mijn ervaring is dat ik pas gelukkig kan zijn als mijn medemens ook gelukkig is en nog gelukkiger als ik daar een heel klein steentje aan bij heb mogen dragen.

Moge alle wezens geluk vinden en de oorzaken van geluk
Mogen alle wezens verlost worden van lijden en de oorzaken van lijden. 
Mogen alle wezens de vreugde van de bevrijding ervaren
Moge alle wezens in gelijkmoedigheid verkeren zonder gehechtheid aan naasten en afkeer van anderen

In hoeverre beantwoordt mijn leven aan het uitgangspunt van dit gebed.? Natuurlijk steekt achter dit gebed een complete uitleg en een heel pad dat de LAMRIM wordt genoemd zodat je helder krijgt wat er nu precies mee bedoeld wordt en wat die oorzaken dan zijn. Dat gaat hier even te ver. En daar laat ik het dan ook bij.

Laten we voluit leven met alles erop en eraan, samen met  iedereen, naast elkaar. En los leren laten waar dat nodig is en geloof me, dat is altijd nodig. Dat houd nooit op. 
Overgave is het laatste stukje en dan nog is het pad niet voleindigd πŸ€—πŸ˜πŸ’ž
Want als je denkt ik ben er dan komt hoogmoed om de hoek kijken. 
Zo blijft het spannend



Zo opende mijn laptop gisteren. Mooi he

3 opmerkingen:

  1. Heeft dit werkelijk iets met boeddhisme te maken??? Of is het een klakkeloos overnemen?
    In meerdere uitingen heb ik echt het gevoel dat je de weg kwijt bent...Jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gelukkig is er mededogen. Ook met mensen,die anders denken en misschien jou en je denkbeelden verwerpen. Zeker te merken in deze corona-tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat is wat belangrijk is Izerina 😊❤

    BeantwoordenVerwijderen