Erin blijven hangen.

 Ik ben heel blij met de verschillende groepen die ik volg via zoom. We hebben elkaar goed leren kennen in de vele jaren  voor de zoom. Nu het reizen steeds lastiger wordt met het verstrijken van de jaren heeft Corona deze mogelijkheid veel toegankelijker gemaakt.  Dat is voor mij dan weer eens iets goeds dat Corona bracht. 

Het is heerlijk  kontakten te hebben en te praten over de dingen die ons gezamenlijk bezig houden. Iedere keer sta ik verbaasd over de nieuwe perspectieven die  weer opdoemen uit de discussies die er over bepaalde onderwerpen komen. 

Alles verandert, het is zo makkelijk gezegd maar werkelijk met de verandringen te kunnen leven daarover kan ik in gesprekken steeds nieuwe verdiepingen tegenkomen waar ik eerder niet aan dacht. En heel vaak er wel aan dacht maar er niet mee leefde want dat is waar goed leven over gaat. Er vertrouwd en eigen mee ziin zodat het de dagelijkse beleving is. Dan hoef ik er niet meer over na te denken en is het in mijn leven aanwezig Er over na denken  is over het algemeen de manier waarop we ermee omgaan. We weten het wel maar leven het niet, en dat veroozaakt narigheid. 

Dat wil dan weer niet zeggen dat er als je er wel mee leeft geen narigheid meer is maar daar hoef je niet jarenlang last van te hebben. Want dan blijf je erin hangen was de uitspraak die voorbij kwam. Dus in feite is het gewoon een oefening om er niet in te blijven hangen, iedere keer als het me overkomt me bewust ervan worden dat ik er niet in hoef te blijven hangen. Een dagelijkse oefening die eigenlijk nooit ophoudt want daarin is niet zoiets als bereiken. Net als een sporter de spieren traint zo is ook de geest te trainen

Dat was weer eens zo'n opsteker.  In leuke dingen willen we graag  blijven hangen en dan krijgen we  ellende omdat het er niet meer is omdat de tijd verstrijkt. Nare dingen daar willen we niet in blijven zitten maar komen er niet uit omdat we blijven hangen en vast houden aan wat we denken dat leuk was of zou zijn en dat is er nu niet meer is. En zo zetten we onszelf steeds klem.  

Soms denk ik: nee hoor, daar heb ik herlemaal geen last van. Ik heb een goed leven, vermaak me prima en geniet van ieder moment en van de kleine dingen. Ook nog, zeker weten. En dat is werkelijk zo. Maar is dat ook niet een beetje mezelf voor de gek houden. Er zijn van die dagen.... en het kan nog erger, ook dat weet ik wel uit het verleden en dat zou zomaar weer kunnen gebeuren onder bepaalde pmstandigheden. Niet zo vreemd zoals de wereld er nu uitziet. Alle reden en mogelijkheden om flink onderuit te gaan nog afgezien van wat sommigen in het verleden meemaakten. Gelukkig heb ik daar nu geen last van en geniet met volle teugen en dat is goed daar wil ik ook vplpop van genieten en me daar niet vanaf houden  maar ik wil juist nu al  die kleine momenten op gaan merken en me bewust worden dat ik er niet in hoef te blijven hangen. 

Alles mag er zijn en alles stroomt maar leren met de stroom mee te gaan en er niet in te blijven hangen is voor mij de levenskunst. Erin blijven hangen... Daar heeft niemand wat aan en ik ook niet. 

'Er NIET rin blijven hangen' een veel beter woord dan loslaten. Dat loslaten dekt niet de lading want er kan niets en hoeft niets losgelaten te worden. Er is wat er is.