Conditioneringen en de psyche

 Ik verdiep me weer in een boek van Krishnamurti en het laat me niet. los. 

Alles wat hij zegt daar sta ik achter. Het komt op hetzelfde neer als dat wat ik in de Boeddhistische traditie leerde. En juist dat is wat hij voortdurend verwerpt. Niets wil hij weten van leraren, gurus en spirituele instituten.Altijd weer tracht hij de mens zelf te laten nadenken en te laten zien wat er gebeurt en hoe de dingen in ruimte en tijd werken. Ook daar kan ik me prima in vinden en dat lijkt me zelfs noodzakelijk. Hij stelt, na onderzoek met zijn gesprekspartners vast dat  de evolutie van de biologie bestaat evenals in de biologische aspecten van de mens maardat evolutie niet functioneert in de de geest of de psyche. Die zijn niet aan evolutie  onderhevig . Ze zijn niet biologisch en   buiten tijd en ruimte dus niet evoluerend. De' eeuwige' constante.   Anders dan het brein dat wel fysiek is.

Nu las iik dus gesprekken die hij had met een Bieddhist uit de Theravada traditie, Rahjula. 

In de traditie die hij praktiseert kennen ze niet, voor zover ik weet, de Vajrayana methode die in het Tibettaans Boeddhisme kan worden beoefend. Waar je volgens een specifieke methode  oefent en je voorstelt dat je alle menselijke  mogelijkheden   volledig ewezenlijkt hebt.  (Voor zover ik kan beoordelen dat wat Kr. Voorstaat.)Onder andere niet kijken  vanuit een dualistisch perspectief enook  dat is wat ik bij Kr. tegenkom . Niet als een oefening en een pad om het te leren realiseren en het te belevendigen in het dag dageljks leven maar als iets dat ook direct gerealiseerd kan zijn. Wat voor iedereen mogelijk is op basis van die geest en psyche, op ieder moment dat je je dat bewust maakt. 

Kr. zegt dan : WAAROM DOE JE DAT NIET. 

De boeddhist Rahula zegt dan dat het niet doen en niet kunnen van de mens blijft hangen in onze conditioneringen want alle mensen zitten middenin allerlei conditioneringen en daarvanuit leven we.  

Ik denk dat hij daar helemaal gelijk in heeft. Het is niet voor iedereen wweggeleg die gewoonten en conditioneringen zomaar te doorbreken.  Vaak weten we niet eens dat ze er zijn. En waarschijnlijk is doorbreken daar niet het juiste woord voor maar ze herkennen en er niet in meegesleurd woreden past denk ik beter.

Het is wel mogelijk zegt Kr. want hij stelt dat die directheid van psyche en geest niets met een weg of tijdsduur te maken hebben en ook dat is zo in mijn beleving.. (Je bent verlicht of je bent het niet). Hij ondezoekt dat uitvoerig met de gesprekspartners en ze komen dus tot de conclusie dat de menselijk boologische aspecten wel evolueren maar de geest/psyche niet. Zoals ik boven al opmerkte. 

Hij zegt dat we  het proces van de evolutie, vorderingen en veranderingen in de tijd hebben doorgetrokken naar de psyche en de geest . Dat  kloptniet - en kan niet, onderzoekt hij.   Dat is waar religies guru s en andere instellingen ons op het verkeerde been zetten en zeggen dat we betere mensen moeten worden en dat is nog nooit gerealiseerddoor de eeuwen heen omdat er geen weg in de psyche is is die ons betere mensen zou kunnen laten worden. De kwaliteiten in de geest en psyche met alle mogelijkheden  zijn er altijd in  aanwezig. 

Hij onderzoekt uitvoerig dat er geen dualiteit is en geen weg van slecht naar beter is. Zowel goed en kwaad is altijd  in de psyche en geest aanwezig. 

Wat ik hier niet verder behandel. Allemaal leesbaar in het boek waarvan ik de tekst zou kunnen delen voor de liefhebber. 

Ik sta ook daar helemaal achter en ervaar in de stroming waar ik beoefen dezelfde structuur als Kr. beschrijft. De  structuren die ik in het Mahayana Boeddhisme  tegenkom.

Maar dan toch wil ik een kanttekening maken 

 De conditionering is iets dat  in de tijd werkt. Het is namelijk in ons brein en misschien wel in de gehele biologische structuur gaan zitten. want er is ook een weg die in de tijd leidt naar conditioneringen en gewoontepatronen. 

Het is als het ware in onze genen gaan zitten . Niet alleen persoonlijk maar ook cultuur gebonden. De gewoontpatronen in ons zijn zo diep als karresporen zei een medestudent van mij.   Dat allemaal doorzien is mijns inziens al een grote stap. 

 Geest en lichaam zijn tijdens ons leven met elkaar verbonden En alleen al om daar inzicht in  te rijgen, dat gaat  met stapjes door middel van   het brein . Zolang daar geen duidelijkheid in wordt gevonden door de mens die oefent lijkt het alsof er een groeiproces is in de geest enen dat is dus niet zo voor psyche en geest. Het denken blijkt vaak een obstructie te zijn om direct te ervaren zonder tussenkomst van het brein die overal onmiddelijk concepten op plakt

Dat Kr.. daar niet of minder mee is opgegroeid althans niet met dezelfde conditioneringen die de westerse cultuur heeft en die in onze genen  zijn  gaan zitten, daar heeft hij misschien voordeel van gehad en dat merkt hij ook op als een dankbaarheid .  Ook was hij al op zeer jeugdige leeftijd betrokken in de spirituele setting van de theosofie waar hij zich later van distantieerde 

 In het oosten spelen de condituoneringen van de verschillende kasten weer een grotere rol maar geconditioneerd aijn we allemaal. Niemand ontkomt daaraan niet alleen in ons fysieke brein hebben zich gewoontepatronen genesteld. Het kost tijd daar bewust van te worden en er niet door meegesleept te worden want door die gewoonten stappen we steeds weer in dezelfde valkuil en zittener middenin voor we er erg in hebben  

Natuurlijk het kan van het ene op het andere momen ervaren worden en dat gebeurt ook wel. Dan wordt er vaak gesproken van een eenheidservaring. Een indrukwekkend moment waarin je ervaart dat alles op zijn plek valt en eigenlijkzijn er  geen woorden voor re vinden voor die ervaring,

De meeste mensen hebben meer tijd nodig om het te doorzien  In een biologisch proces van ... laten we het herkennen en loslaten noemen.  Door een pad van meditatie die de drukte van het brein wat stabiliseert ontdekken en ervaren hoe het functioneert,  Dat was in ieder geval mijn weg.

Laat maar horen als ik steken heb laten vallen. Want ik put slechts uit mijn eigen ervaringen. 

Ik kom er niet omheen beoefening blijft noodzakelijk om de reikwijdte  van de mogelijkheden te ontdekken.

Of je het nou over geestelijke, over spirituele of over persoonlijke ontwikkelingen hebt er is meestal tijd mee gemoeid  

Maar goed dan toch nog even over wat Krishnamuyrti zegt: en ik denk dat ik daar misschien weer een keer een volgend blogje voor gebruik. 

We zullen zien.